กำลังแสดงผล 1 ถึง 4 จากทั้งหมด 4

หัวข้อ: เทศน์แหล่มหาชาติ กัณฑ์ ที่ 2

  1. #1
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ กิตติ
    วันที่สมัคร
    Aug 2008
    กระทู้
    58

    อายหน้าแดง เทศน์แหล่มหาชาติ กัณฑ์ ที่ 2

    กัณฑ์ที่ 2 หิมพานต์มี 134 พระคาถา
    2222222222222222
    ทุติยภาคเบื้องสิเว้าเรื่องหิมพานต์ ตอนนงคราญผุสสดีสีลวงลงภายใต้ เกิดมาในภูมิพื้นชมพูมนุษย์โลก โชคสวรรค์ส่งให้กะเลยได้ดังพระพร จั่งว่าแก้วก่ำก้อนมัทราชชายา เป็นมารดาของนางประสูติมางามเยี่ยม เทียมดั่งปุนแปงปั้นสาวสวรรค์ก้ำเกิ่ง เบิ่งประเทศเขตแคว้นแดนใต้กะซ่าเช็ง ลือกันจนเป้ง ๆ ไผสิเปรียบเสมอเหมือน งามดังเดือนเพ็ญเลิศวิลัยในกล้า สองดวงตางามเยี่ยมองค์พระคาดโก้ง จั่งว่าคิ้วคาดโค้งงามโก้กล่อมกัน วรกายดั่งชางปั้นผีมือเอกบรรจง งามระหงทรงสวยสะอาดองค์ทรงโก้ พอวัยโตสาวขึ้น 16 ปีกะได้คู่ อภิเษกสมสู่กับสญชัยธิราชเจ้าพระยาเหง้าเชตุดร ครองสีพีบ่อเดือดร้อนสนุกจ่ายทานของ สมใจปองมโนนึกดั่งพระพรวอนไว้ ตอนนี้อินทาไท้เชิญองค์โพธิราช สันดุสิตหน่อเหง้ามาเข้าสู่พระครรภ์ สิบเดือนใกล้ประสูตินั้นนางประพาสชมนคร ไปถึงตอนกลางทางเกิดประชวนครรภ์กล้า บ่อนชุมชนชาวค้านางพระยาเลยประสูติ แสนประเสริฐลูกน้อยงามระห้อยดั่งเขียน งามบ่อมีบอนเปื้อนพอปานเซี่ยนในเตา เกษาดำคือเทายอดพระคุณบุญล้น คนทั่งหลายแซซ้องสาธุการยอยื่น งันฉลองครึกครื้นไผกะชื้นโล่งอุรา พวกที่มาจากฟ้ากะเกิดฮวมวันเดียวกัน บริวารทั่งหลายกะเกิดวันเดียวได้ ขนานนามกรไท้ว่าสันดรพระยาเวสน์ เหตุที่ตรอกพ่อค้าพระนามนี้จังแมนสมนั่นละน่าศรัทธาโยม??นอ
    อีกอนึ่งช้างต้นปัจจนาคนาเคนทร์ กะเกิดเป็นมงคลฮ่วมพระองค์วันนั่น อัศจรรย์คราวนี้บารมีล้นกระหม่อม พลนิกรหลั่งล้อมมาสู่ชื่นชม สมแล้วละบารมีที่ก่อไว้แสนชาติมหากัปป์ นับว่าบุญสมภารมากมหาศาลล้น บำเพ็ญตนออกจนล้าชาติสิมากะม้มแอ่ง สมมโนมาตรแม้งแฮงสร้างสงผลา องค์พระเวสน์แก่กล้าสมควรครอบครองปรางค์ พระธิดาบ่อไลวางแต่งไห้มีเมียช้อน โฉมบังอรมัทรีหล้าเป็นชายาเนื้อคู่ อภิเษกอยู่ร่วมเคียงข้างเพลา กะจังได้ลูกเจ้าชาลีราชและกัณหา สองดารางามงอนสะอาดองค์งามโก้ ดวงมโนพระองค์ท่านอยากทำทานแจกหว่าน สร้างโรงทานหกแห่งไว้หวังไห้ไพร่นิกร แจกหมู่ชนผู้เดือดร้อนอดอยากหิวโหย พระองค์โปรยทำทานสู่ประการกูลเกื้อ ดีเขาเหลือคนย่องสาธุการยอยื่นทั่งเมืองนี่เมืองอื่นชูสลอนยกนิ้วเข้ามาไหว้ยกถวาย บัดนี่กล่าวถึงกรุงเขตค่ายก้ำฝ่ายเมืองกาลึงค์ ตกคลาวหายะนะทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง เกิดกันดารดินแห้งเกิดข้าวอยากหมากแพงฝนแล้งแห่งไง่ ภัยพิบัติพัดพ้อตายถิ่มกะส่วนหลาย พราหมณ์กะจังย้ายตามคำสั่งพระราชา นำสาส์นตรามาทูลเผิ่งบุญพระองค์ท่าน ขอพลายสารไปไว้เมืองกาลิงค์ให้ฝนหลั่ง พระเวสน์ฟังอดบ่อได้กะเลยให้ทอดทาน เกิดผิดใจลูกบ้านบางท่านผู้หัวแข็ง หัวรุนแรงยุยงให้หมู่คนสนเท่ห์ เมืองสิเพบ้านสิหล้มเสียงคาราฮ้องประกาศ ญาติพี่น้องให้ต่อต้านพระยาท่านให้ไล่หนีจวมกับกรรมเก่ากี้องค์พระเวสน์กระทำมา ถูกประชาให้ไล่หนีเมืองบ้าน องค์พระราชาท่านสนชัยกะพร้อมไพร่ ว่าพระเวสน์จัญไรทานของกลางช้างต้นคนกะหุ่มด่าประจาน นั่นละนาศรัทธาโยม??..นอ
    กล่าวถึงพระเวสน์ท่านโพธิราชจอมศรี ก็ยินดียอมรับบ่อหวั่น ไหวกะไจแป้ว ด้วยว่าตกลงแล้วว่าทำทานบริจาก หากมันผิดจังชี้สิทนสู่แต่ผู้เดียวใจชื่นสดบ่อคดเลี้ยวบ่อทรงโกรธปวงประชา บุญผลากะคงมีตอบสนองวันหน้า นี้ละหนาเพิ่นว่าทำดีไว้ตั้งพันทีฮ้อยเทื่อ ทำชั้วเพียงด้ามครั้งกะกวมกั้งฝ่ายดี เราทำทานจั่งชี้บ่อเห็นชั่วอันใดหนาสังสิหาว่าเราผิดชั่าทรามหยามหน้า วาสนากูเอ้ยบ่อเคยเห็นกะได้จวบ จั่งแมนโลกลุ่มนี้คติตั่งต่างกัน ผู้จังหนึ่งว่านั่นกะเห็นชั่วว่าเป็นดี หลายคตินานาหากต่างกันพันร้อย จังว่าตัวของข้อยว่าทำดีบ่อย้อหย่อน หากผิดใจราษฎรเอาอย่างหลายเทื่อนี้สิขอสู้ต่อกรรม ทำดีเห็นฮอยไว้บ่อว่าดีกะตามช่าง ทำชั่วสุดสิกว่าอ้างว่าดีนั่นก็ช่างเขา ก่อนที่พระเวสน์เจ้าสิจรจากลาหนี เลยไปหานางมัทรีสิบอกลาจาแจ้ง มัทรีเอ้ยพี่สิแยงไปเข้าภูเขาดั้นป่า พี่สิลาน้องแก้วไกลบ้านห่างสมร ขอให้แก้วก่ำก้อนพร้อมราชบุตรธิดา คือชาลีกัณหาให้อยู่วังเวียงกว้าง ปวงประชาเขาหุ้มรุมชังขับไล่ เหตุว่าพี่นี่ได้ทานช้างมิ่งเมือง พระเจ้าพ่อทราบเรื่องกะเคืองโกรธดอมเขา เหม่าว่าผิดครองเมืองจึงไล่หนีไลบ้าน ขอไห้นงคราญหล้าเนาว์พาราอย่าฮ้อนเฮ่ง พี่สิกลับมาเองบัดเมื่อกรรมขาดสิ้นสิคืนโค้งอ่วยหา อยู่ดีเด่อน้องหล้ายอดสง่าจอมขวัญ กรรมไผมันนางเอ้ยต่างกระทำเอาไว้ สองดวงใจบุตราหล้าแพงขวัญตาให้เลี้ยงม่า อันความดีความงามเจ้าก็พร้อมอยู่แล้วให้สอนเหล้าลูกเฮา ปู่กับย่าพี่ก็ฝากเจ้าให้เพียรพร่ำดูแล ฟังกระแสคำอวนหม่อมพระนางให้จำไว้ หากมีราชาไท้เมืองใดกะตามช่าง มักฮูปน้องนางมัทรีหล้าสิกล่าวขอ เจ้าอย่าได้คิดพ้อว่าพี่สิหึงหวง เหมิดทั่งปวงสายสัมพันธ์ขาดกันแต่วันนี้ สัมพันธ์มีให้เอาไว้ในใจแต่ก้ำฝ่าย ส่วนสัมพันธ์ทางกายอ้ายและนางขาดแล้วให้เอาซ้อนกล่อมสอง ขอสั่งนาทน้องให้เนาว์นั่งปรางค์ศรี สมบัติมีพอเพียงบ่อได้เคืองคำฮ้อน พี่จรไลล้ำถึงคราวกรรมจำต้องห่าง พี่กะบ่ออยากฮ้างนางอยากฮื้อคือสิได้ห่างกันนอพระนางเอ้ย??.นอ
    คราวครั้งนั้นมัทรีนาทได้ฟังไข น้ำตาไหลรินนองอาบปรางนางแก้ว ยอพระกรทูลเกล้าพระสามีชี้แจ่ง ไขคดีบอกแจ้งแถลงข้อต่อกัน ว่าพี่เอ่ย ..อ้ายอย่าว่าจั่งชั้นสิจรจากหนีไกล น้องบ่อไลองค์อวนส่วนสิตามไปด้วย ถึงคราวซวยมาแล้วแนวใดๆบ่ได้หวั่น ชื่อว่าผัวเมียกันสุขทุกข์ยอมรับได้ชั้นตั้วอ้ายจั่งแม้นครอง พี่สิปะให้น้องอยู่โดดเดี่ยวเอกา จากเมืองมาอยู่นำผัวพึ่งพาอาศัยซ้น คราวทุกข์จนสิมาถิ่มแกมวงษ์วานบ้านปู่ย่า สิก้มหน้าก้มตาเบิ่งผู้ใดจั่งสิได้เขาสิเย้ยเอ่ยแถลง ยามผัวไปเป็นแฮ้งเมียสิแต่งเป็นกา ชาวพาราสิหัวเราะเยาะหยันพันม้าง อยู่ในปรางต้องตายเมี้ยนสูญชีวีฮอดที่ หลูโตนน้องแหน่คุณพี่คันแม้นนางอยู่พี้มีแท้แต่สิตาย ชีวิตนี้มอบแก่อ้ายแล้วแต่พี่สิบัญชา ขออาสาติดตามทุกข์กะยอมสิอดกลั้น ผัวเมียกันบ่อผิดต้องยังปองดองสิฮ้างอย่า ให้ตายสายังสิไคกว่ายังทนกลั้นขื่นขม มัทรีนางกราบก้มฝาพระบาทพระสามี นางยินดีสละสุขสิเที่ยวดงดอมอ้าย หมายว่าจนสิทนสู้ไปนำกันให้โลกซ่า ตายกับเข่าเนากับขาปะกันไปบ่อได้มัทรีไห้อิ่นออย พร้อมกับสองลูกน้อยบ่อให้จากกันไปปลงพระทัยสิเดินดงสี่พระองค์กระษัตริย์ไท้ ตกลงใจให้ไปพร้อมดอมกันทั้งลูกอ่อน หิมพานต์กะจบตอนพรรณาป่าไม้มัทรีได้กล่าวแถลง 134 พระคาถาศาสดาเพิ่นกล่าวแจ้งตรัสเทศนาสอน โยติกลอนเซาพักไว้แต่เพียงน้อยจบพาทีแถลงถ้อยนิฏฐิตาไว้นี้ก่อน หิมพานต์จบตอนเอวังลงพักเรื่องเสียงแหล่สิแว่ลง นั่นหละน่า?..ศรัทธาโยม?.นอ
    c06:c06:

  2. #2
    บ่าวเซกา
    Guest
    มีกัณฑ์ 3-13 บ่ครับ
    อยากได้เนื้อแบบนี้อีก
    ขอบคุณครับ

  3. #3
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ one99
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    27
    บ่าวเซกา เป็นคนบ้านได๋หนอครับ

  4. #4
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ lungyai1123
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    กระทู้
    3,644
    บล็อก
    63
    ผมมาฟังเทศน์คักๆๆแหล่วมื้อนี้

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •