.สิ่งที่ ต้องทำ ..สิ่งที่ น่าทำ .

[ญา ทิวาราช]

วันหนึ่งก็จบสิ้นลงแล้วด้วยความรวดเร็ว..

แต่ละวันดูสั้นลงไปเรื่อย ๆ เมื่อเทียบกับสิ่งที่อยากทำมีมากขึ้นทุกวัน

ยี่สิบสี่ชั่วโมงดูจะน้อยไป หากมีมากกว่านั้นในแต่ละวัน...ก็คงจะดี

แล้วก็อดถามไม่ได้ว่า...เวลาน้อยลงหรือมีอะไรทำมากขึ้น?...

คำตอบก็คงหาได้ไม่ยาก...

สิ่งที่เป็นหน้าที่ประจำ ที่สอดแทรกเข้ามาตามสถานการณ์ ที่เสนอตัวเข้ามา..

เหล่านี้แหละตัวปริมาณของงานที่ทะลักเข้ามา..จนอยากจะมีสักสิบมือ..

ในเมื่อเวลาดูจะน้อย..และสิ่งที่ต้องทำมีมาก ก็คงต้องทำให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้..

ในแต่ละวัน...วันไหนทำได้มาก..ก็รู้สึกว่าวันนั้นคุ้มค่า

วันไหนทำได้น้อย..ก็อดหดหู่ใจไม่ได้..

ก็เลยเกิดความกดดัน..

หนักเข้าก็เลยกลายเป็นความเครียดลึก...

แล้วก็รู้สึกพาลไม่พอใจตัวเองเอาดื้อ ๆ ..

ที่สุดก็ต้องสรุปเอาง่าย ๆ ว่า..

แม้จะมีสิ่งที่ต้องทำหลายอย่าง...แต่บางอย่างสำคัญมากกว่าอย่างอื่น ๆ ..

บางอย่างก็เป็นหน้าที่ที่ ต้องรับผิดชอบ...ไม่ทำไม่ได้..

อีกหลาย ๆ อย่าง...ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ก็ดี..ไม่ทำก็ไม่เป็นไร..

จะพูดให้ง่ายขึ้น...แต่ละวันมีสิ่งที่ " ต้อง" ทำ..และมีสิ่งที่ "น่า" ทำ..

และสิ่งที่น่าทำดูจะมีมากมายก่ายกอง...

เพราะเหตุนี้เอง แต่ละวันจึงดูสั้นเกินไป สำหรับสิ่งที่ต้องทำและสิ่งที่น่าทำ

แถมสิ่งที่ " น่า" ทำดูจะน่าสนใจกว่าสิ่งที่ "ต้อง" ทำเสียอีก

จนบ่อยครั้งมัวแต่เพลินกับสิ่งที่ " น่า" ทำ จนแทบไม่ได้ทำสิ่งที่ "ต้อง" ทำ

หรือใช้เวลามากกับสิ่งที่น่าทำ...จนสิ่งที่ต้องทำพลอยทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร

ที่ร้ายไปกว่านั้น เอาแต่สิ่งที่น่าทำ แล้วทิ้งสิ่งที่ต้องทำไปอย่างไร้ซึ่งความรับผิดชอบ

จริง ๆ แล้ว ยี่สิบสี่ชั่วโมงในแต่ละวัน..ดูเหมือนจะเพียงพอสำหรับสิ่งที่ "ต้อง" ทำ

มีเพียงพอแม้สำหรับบางสิ่งที่ " น่า" ทำด้วย

มันจึงเป็นเรื่องของการเลือกลำดับความสำคัญของแต่ละอย่าง...

ไม่เช่นนั้นแล้ว..ก็เป็นการทำทุกอย่างที่ขวางหน้า..เห็นอะไรเป็นต้องทำหมด

ต่อเมื่อมีการเลือกที่ถูกต้อง ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี

แม้จะทำได้ไม่หมดทุกอย่าง...

การบริหารเวลาจึงไม่ใช่เรื่องของการแบ่งสรรเวลาให้สิ่งต่าง ๆ เท่านั้น

แต่เป็นเรื่องของการแยกแยะระหว่างสิ่งที่ " ต้องทำ" กับสิ่งที่ "น่าทำ" ด้วย...



"เวลา...ไม่มีชีวิต...แต่กลืนกินกระทั่งชีวิต...แล้วเธอผู้ใช้ชีวิตเล่า

...ระหว่างทางของกาลเวลา..จะมีระยะทางของตัวเธออยู่บ้างไหม ?.."

[เเมงสะดิ้ง]

เวลาที่เหลืออยู่มีไม่มากนัก
วันนี้คุณแบ่งปันความรักและรอยยิ้ม
สร้างความสุขและมิตรภาพให้คนรอบข้างแล้วหรือยัง

"การบริหารเวลาจึงไม่ใช่เรื่องของการแบ่งสรรเวลาให้สิ่งต่าง ๆ เท่านั้น
แต่เป็นเรื่องของการแยกแยะระหว่างสิ่งที่ " ต้องทำ" กับสิ่งที่ "น่าทำ" ด้วย..."

ชอบประโยคนี้ค่ะ
เพราะส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยมีระเบียบวินัยในการบริหารเวลา
ขอบคุณที่แบ่งปัน