หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 8 หน้า 123 ... หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 77

หัวข้อ: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5 ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าสิจบ

  1. #1
    bandit
    Guest

    ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5 ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าสิจบ

    ตอนที่ ๕ หลวงพ่อกินขี้หมา


    มื้อหนึ่ง ยามเช้า หลังจากฉันจังหันเรียบร้อยแล้ว หลวงพ่อไปธุระในเมือง ให้เณรเมี่ยงอยู่เฝ้าวัด พร้อมทั้งสั่งให้เณรเมี่ยงเฝ้ากุฏิดีดี อย่าให้หมูหมากาไก่ มาขี้ใส่กุฏิ เด้

    หว่างมื้อเช้านี้ พ่อออก แม่ออกเอาข้าวต้มข้าวหนม พร้อมทั้งถั่ว งา มาถวายหลายเติบยุ เณรเมี่ยงอยากกินข้าวหนม ดนดน กะเลยเอาข้าวหนมพวกนั้น มาตำคลุกรวมกัน แล้วกะปั้นเป็นก้อนยาว ๆ คือขนมหนังต่องแอก นั่นแหม เลาก๋าว่าสิเฮ็ดข้าวหนมแดกงา นั่นล่ะหวา

    เฮ็ดแล้วแล้ว กะเอาไปตากย่ายไว้สาด สาดนั่นกะเป็นสาดตากข้าวแห้งเด้ ตากแล้วเรียบร้อย กะไปนอนเล่นพักผ่อน สบายอารมณ์เสย

    ขนมแดกงา ที่เณรเมี่ยงเอาตากไว้ เบิ่งจั่งนึง มันผัดคล้าย ๆ กับกองขี้หมา เด้บ่ะได๋

    หลวงพ่อกลับจากธุระ เห็นข้าวหนมเณรเมี่ยงตากย่ายอยู่สาด กะเข้าใจว่าขี้หมา กะเลยเอิ่นเณรเมี่ยงมา ว่า เป็นหยังจั่งค่อยให้หมาขึ้นมาขี้ใส่ข้าวแห้ง แล้วกะสั่งให้เณรเมี่ยงกินขี้หมาซุมนั่น เป็นการทำโทษ

    เณรเมี่ยงกะทำเป็นอิดออด บ่กล้ากิน แต่ในที่สุดกะกิน แล้วกะกินเอา กินเอา อย่างเป็นตาแซบ

    ? ป้าด แซบ ๆ ๆ ?.?

    หลวงพ่อเห็นเณรเมี่ยงกินเป็นตาแซบ กะเลยถามว่า
    ? มันแซบอีหลีติเมี่ยง มันบ่เหม็นติ ?
    ? แซบอีหลีครับหลวงพ่อ ลองชิมเบิ่งครับ ?

    หลวงพ่อกะเลยหยิบ มาลองชิมเบิ่ง
    ? โฮ้ หวาน หอม แซบดี.... อืม ขี้หมามันกะแซบปานนี้ตั้วหนิแมะ คันฮู้จั่งซี้ ปล่อยให้หมามาขี้ใส่แต่โดนแล้ว......... มื้อลุน บ่ต้องไล่มันเด้อเมี่ยง ปล่อยให้มันมาขี้ใส่หลาย ๆ โลดเด้อ ?

    เณรเมี่ยงกะหัวย่ามอยู่ในใจ นั่นแหล่ว

    มื้อลุน ก่อนหลวงพ่อสิไปธุระ กะสั่งเณรเมี่ยงว่า
    ? เมี่ยงเอ้ย มื้อนี้ ปล่อยให้หมามาขี้ใส่ข้าวแห้งหลาย ๆ เด้อ ห้ามไล่เด็ดขาด เด้อ ?

    เณรเมี่ยงกะหนีไปหาเล่นอยู่หม่องอื่น ปล่อยให้หมา มาขี้ใส่สาดตากข้าวแห้งอีหลี ตามคำสั่งของหลวงพ่อ พอหลวงพ่อกลับจากธุระ เลาติดใจรสชาติขี้หมาเนาะ กะเลยฟ้าวไปหยิบขี้หมาขึ้นมากิน
    ? บ๋า กองนี้มันคือบ่แซบหว่า เป็นเหม็น ๆ นำ ? เลาสงสัย แล้วกะหยับไปหาชิมกองอื่นต่อไป....

    เณรเมี่ยง กะจอบเบิ่งอยู่เด้ ... ฮ้องถามหลวงพ่อว่า
    ? เป็นจั่งได๋ครับ หลวงพ่อ แซบบ่ ?

    ? เป็ง เหม็ง ๆ ฉ่ง ๆ (เป็นเหม็น ๆ ส้มๆ) ? หลวงพ่อเบ๋ปากตอบ

    เณรเมี่ยงเลากะหัวย่าม ย่าม แหล่วเนาะ

    ? (ไผว่าขี้หมามันแซบ... ขี้หมามันบ่แซบเดิก...) ?

    ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5  ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าสิจบ

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    เคยกินล่ะบ้อจ้า คือฮู้ว่ามันบ่แซบ Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5 Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5 Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

  3. #3
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    นิทานเรื่องนิจำได้ยุตะน้อยๆๆ อิพ่อเว่าให้ฟัง .......เอามารำลึกสมัยเป็นเดะน่อย กะดีเนาะ เติมแรงใจนำก่อน 8) 8)
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  4. #4
    bandit
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    ตอนที่ ๖ หลวงพ่อแยคันทัน

    พ่อใหญ่ผู้เลาทวยแพ้เณรเมี่ยง กะพยายามคิดหาคำตอบของคำทวยเด้ แต่ว่าคิดจั่งได๋กะคิดบ่ออก
    ? สัพพี สพพัง ดังวา คุชลามิคา มันแมนหยังน้อนอ ? กลับมาถามเณรเมี่ยง เณรเมี่ยงกะบ่บอก กะบอกคือเก่าว่า ต้องหาลาบเทาแซบ ๆ มาถวาย เป็นการแลกเปลี่ยนเด้ ว่าซั่น

    เฒ่าพ่อใหญ่นั่น กะเลยอดทนคองคอยท่าจนฮอดยามเทาเกิด เลากะไปหาทาวเทา ได้เทาอ่อนอั่วลั่วดี้ดี เลากะเอามาลาบใส่ป่นปลาค่อ ทุบหมากเขือขื่นใส่พร้อม ปรุงอย่างแซบนัว กะเอาไปถวายเณรเมี่ยง กับหลวงพ่อ

    เณรเมี่ยงฉันลาบเทาเรียบร้อยแล้ว กะเลยมาเฉลยคำทวยให้ฟังว่า

    ? สับพี กะคือ ไก่เอาปากสับอึ่ง อึ่งมันเลยพองโตขึ้น จนพี

    สับพัง กะคือ บักจกถากขอบส่าง ขอบส่างมันกะพังย่าว

    ดังวา กะคือ ดังช้าง หรือว่างวงช้างนั่นล่ะ มันยาวเป็นวา

    ส่วน คุชลามิคา กะคือ คุฮั่ว...คุ กะคือ คุ ชลา กะคือน้ำ มิคา กะคือ บ่คา แปลว่า คุน้ำบ่คา กะคือ คุรั่ว นั่นเอง ?

    หลวงพ่อฉันลาบเทา ฮู้สึกแซบคัก ถืกใจผู้เฒ่าคัก

    พอฉันเพลแล้ว เลากะเลยถามเณรเมี่ยงว่า
    ? เมี่ยง หว่างเพลฮั่น แนวกินอันเขียว ๆ น่ะ แมนอีหยังเกาะฮึ แซบดีคัก ?
    ? ลาบขี้อ่อนงัว ครับหลวงพ่อ ?
    ? โอ ... ติ ลาบขี้อ่อนงัววะติ แซบน้อ ขี้อ่อนงัวหนิ ? หลวงพ่อเลาว่า

    มื้อลุนมา หลวงพ่อคึดอยากลาบขี้อ่อนงัวซั่นเด้บาดตาหนิ คองท่าให้โยมเอามาถวายอีกกะบ่มีไผเอามาถวาย คองแล้วกะคองอีก จนเลาทนบ่ไหว กะเลยถามเณรเมี่ยงว่า
    ? เอ..เมี่ยง .. ขี้อ่อนงัวหนิ เขาไปเอามาแต่ไส เขาไปเอาบ่อนจั่งได๋มันฮึ ?

    ? ขี้งัวนี่เนาะหลวงพ่อ ถ้าอยู่ในลำไส้เลิ่กๆ คัก ๆ กะคือ ขี้เพี้ย ถ้าอยู่ในท้อง ยังบ่ทันขี้ออกมา กะคือ ขี้อ่อน ถ้าออกมาจากท้องงัวแล้ว กะคือ ขี้แก่ ..... ขี้เพี้ย กะเอาไปใสลาบใส่ก้อย....ขี้อ่อนกะเอามาลาบกิน....ขี้แก่ บ่มีไผกิน ตั้วครับหลวงพ่อ ?
    ? แล้วกะขี้อ่อนงัวหนิ เขากะไปจกเอาจากดากมันนั่นแหล่วหลวงพ่อ ? เณรเมี่ยงตอบ

    พอสวย ๆ จักหน่อย หลวงพ่อกะเลยชวนเณรเมี่ยง ไปท่งนา สิไปหาจกเอาขี้อ่อนงัวว่าซั่นเถาะ พอเห็นงัวอยู่นำท่งนา หลวงพ่อกะบอกเณรเมี่ยงว่า

    ? เมี่ยง ๆ ไป เจ้า เข้าไปจกเอามาให้หลวงพ่อแหน่ไป ?
    ? ผมจกบ่เถิงดอกครับหลวงพ่อ งัวโตสูงปานหนิ หลวงพ่อจัดการโลดครับ ผมสิถือกะต่าให้ ?

    หลวงพ่อกะเลยค่อย ๆ ย่องเข้าไปทางหลังงัว เอามือนุ่ยใต้หางมัน
    ? นุ่ย ๆ ๆ ๆ ๆ ? วะซั่นว่า

    งัวมันกะยกหางขึ้น ยืนหลับตามีแฮงแหล่วเนาะ ไปนุ่ยดากมันแมะ หลวงพ่อได้ที กะเลยเอามือจกดากงัว มันกะจกบ่เข้าเหล่ว ดากมันยุ่มอยู่แมะ งัวเทิงเจ็บเทิงตกใจ กะเลยดีดโด่งวะหนึ่ง ขาถีบถืกหลวงพ่อ ล้มป่างง่าง

    ? เออะ ๆ ๆ ๆ... อู๊ย... เจ็บ ๆ งัวฮ่าเอ้ย ปะสาขี้ สำมาหวงคักหวงแหน่ แท้ว้า ?
    ? กะมันยังบ่ทันได้เบ่งออกมา มันกะหวงนั่นตั้วครับ หลวงพ่อ กะเลือกเอา โตที่มันกำลังเบ่งออกมา แหน่แหม ? เณรเมี่ยงแนะนำ
    ? บ้อเมี่ยง... เอ้อ...กะบอกกันจั่งซี้ แหน่แหม ?

    หลวงพ่อกะย่างหางัวโตที่กำลังเบ่ง(ขี้) .....ไปพ้อพอดี เณรเมี่ยงกะเอามือชี้ท่วงว่า

    ? นั่น ๆ หลวงพ่อ กำลังตูนพู่ยู่ พู่ยู่ ออกมาอยู่นั่น ฟ้าวจก ฟ้าวจก ?

    หลวงพ่อย่านบ่ทัน ฟ้าวแล่นเข้าไป เอามือจกดากงัว มือเลากะหลูลัวะเข้าไป อุ่นย่วยวะหนึ่ง เลากะฟ้าวจกต่อเข้าไป จนมิดแขนศอก เอามือกำขี้งัวไว้

    ฝ่ายงัว ตั้งใจสิขี้แซบ ๆ บัดมีแนวมากวน งัวมันตกใจ เทิงเจ็บนำล่ะตี้ กะเลยคาดลาดยุ่มดาก แล้วกะกระโดดโด่ง แล่นหนีเตลิดเปิดเปิง แขนหลวงพ่อถืกดากงัวยุ่มฮัดไว้ หลวงพ่อเลากะเลยถืกงัวลาก ตะดาดตะดาดไปตามไฮ่นา แต่ว่าเลากะยังบ่ปล่อยกำขี้งัวในมือเด้ ... กะเลาอยากได้เนาะ

    ? เมี่ยง ๆ ซ่อยแหน่... ซ่อยแหน่ ?

    ? แยคันทัน หลวงพ่อ แยคันทัน แยคันทัน ? เณรเมี่ยงเลาตกใจนำ ฮ้องบอกหลวงพ่อ

    พอดีงัวมันลากหลวงพ่อไป เถิงคันแทนา หลวงพ่อกะเลยยันคันแทไว้ มือเลาเลยหลุดออกจากดากงัว
    ? เมี่ยง ๆ ได้แล้ว ได้แล้ว ได้กำนึงแล้ว เอากะต่ามาใส่ เร็ว ๆ ?

    เณรเมี่ยงถือกะต่ามา หลวงพ่อแบมือออกสิเอาขี้อ่อนงัวใส่กะต่า

    ? ขี้งัวคือเหม็นแท้หว่า ..ฮ่วย มันขี้แก่งัวตั้วหนิ ? หลวงพ่อเลาว่า

    ? สงสัย ขี้อ่อนงัวมันอยู่เลิ่ก ๆ ก่อนี้มั้งครับหลวงพ่อ ? เณรเมี่ยงเลายังตั๋วต่ออีกเด้เดียวหนิ
    ? โฮ้ หลวงพ่อเก่งคักเนาะ สุดยอดเลย สู้งัวได้ ? เณรเมี่ยงเลาย่องต่อ

    ? แล้วที่เจ้าว่า แยคันทัน แยคันทัน น่ะ มันแม่นหยังล่ะ เมี่ยง ?
    ? แยคันทัน กะ ยันคันแท นั่นเด้หลวงพ่อ ?

    ? ฮู้ย...เจ็บแอว เจ็บคิงเหมิดเอาโลด คันขี้อ่อนงัว มันเอายากปานนี้ ข้อยบ่เอานำเด้อ.. ยอมแพ้แล้วล่ะ ? พะนะ หลวงพ่อว่า

    สรุปแล้ว หลวงพ่อกะบ่ได้ขี้อ่อนงัว บ่ได้กินลาบเทา แถมยังถืกเณรเมี่ยงต้ม หลอกให้ไปกำขี้งัวจนเกือบเอาซีวิตบ่รอดอีกซ้ำแม๋....

  5. #5
    รวงข้าว
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    ทีแรกอยากกินลาบเทาอยู่ อ่านมาหลัง คือเซาอยากไปซื่อๆแหม่ อ้าย :D

  6. #6
    bandit
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5



    ตอนที่ ๗ หลวงพ่อหัวบักโต่น


    มื้อนึง หลวงพ่อ ย่านเจ้าของตื่นสวย สิบ่ทันบิณฑ์บาต กะสั่งเณรเมี่ยงไว้ว่า

    ? เมี่ยงเอ้ย มื้ออื่นเช้า ปลุกหลวงพ่อเด้อ คันเห็นดาวเพ็กขึ้น กะให้ฟ้าวมาปลุกหลวงพ่อเด้อ ?

    สั่งแล้วเลากะเข้านอน

    (ดาวเพ็ก คือดาวศุกร์นั่นหละ ดาวศุกร์ที่ขึ้นตอนเช้า เขาเอิ่นว่า ดาวเพ็ก......ฮาลังหม่อง กะเอิ่นว่าดาวเพชร)

    ฝ่ายเณรเมี่ยง กะบ่อยากตื่นแต่เดิ่ก ลุกแต่เช้า ย่อนว่า ช่วงเช้ามืดน่ะ มันเป็นช่วงที่นอนแซบ ที่สุด แต่ว่าคันสิบ่ปลุกหลวงพ่อ กะบ่ได้ เลากะเลย เอาขี้กะบอง ขึ้นไปมัดไว้ปลายตาล แล้วกะจุดไฟ เด้

    จากนั้น กะลงมา เข้าไปปลุกหลวงพ่อ

    ? หลวงพ่อ ๆ ดาวเพ็กขึ้นแล้ว ? เทิงเว้าเทิงซี้มือไปทางขี้กะบองอยู่ยอดตาล

    หลวงพ่อเห็นไฟขี้กะบองอยู่ยอดตาล กะคึดว่าแมนดาวเพ็กอีหลี กะเลยล้างหน้า ห่มผ้า ถือบาตร เข้าไปบิณฑบาต เลาย่างไป ฮอดเลาะบ้าน กะยังมืดตึบอยู่ บ่ทันแจ้งจ้อย ชาวบ้าน กะยังบ่มีไผลุกขึ้นมานึ่งข้าวจ้อย หลวงพ่อกะเลยเหลียวเบิ่งดาวเพ็กอีก....

    ...เอ๋า พอเบิ่งจากหม่องนี่ มันผัดบ่เห็นดาวเพ็ก บ่มีดาวเพ็ก แสดงว่าดาวเพ็กยังบ่ทันขึ้น เลาฮู้โตว่า ถืกเณรเมี่ยงตั๋ว เด้ คันสิย่างกลับวัด กะไกลเนาะ ขี้คร้านย่าง กะเลยตัดสินใจว่า

    ? หาหม่องนอนแถว ๆ นี่ ดีกว่า ?

    หลวงพ่อย่างไปเห็นค้างบักโต่น เป็นตาหลับได้ กะเลย นั่งลงพิงเสาค้างบักโต่นนั่นล่ะ หลับ.....

    แม่ใหญ่อั่นนึง(เอิ่นเลาว่า แม่ใหญ่สา ซะเนาะ)... ฝ่ายแม่ใหญ่สา ตื่นแต่เดิ่ก ลุกแต่เช้า นึ่งข้าว สิเฮ็ดแนวกินไปจังหัน เด้ เลากะสิไปเก็บบักโต่นไปแกงใส่ไก่ นั่นหนา ตอนนั่น มันกะยังบ่ทันแจ้งดีเนาะ

    หลวงพ่อกะยังนั่งหลับเสยอยู่...

    แม่ใหญ่สากะเอามือคลำหาบักโต่น พอดีคลำไปพ้อหัวโล้นหลวงพ่อ คึดว่าแมนบักโต่น ตัดสินใจว่า

    ? หน่วยนี้ ใหญ่พอดี เอาหน่วยนี่หละ ?

    แล้วกะเอาสองมือจับหัวหลวงพ่อบิด คือบิดบักโต่นนั่นล่ะ

    หลวงพ่อถืกบิดหัว ขะลาดตื่นขึ้น....ตกใจอย่างใหญ่

    ? ผีหลอก...ผีหลอก ? แล้วกะฟ้าวถือบาตรแล่นหนี

    ฝ่ายแม่ใหญ่สา กะตกใจคือกัน
    ? ว้าย...ผีหลอก.. ? แล้วกะแล่นหนีขึ้นเฮือน....





  7. #7
    bandit
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    ตอนที่ ๘ หลวงพ่อแบกกะทอเกลือ


    ช่วงออกพรรษาเนาะ ช่วงนั้นกะมีงานเทศน์ออกพรรษา กะคือ พระแต่ละวัด กะสิเวียนไปเทศน์ อยู่วัดบ้านอื่นนำนั่นหนา หลวงพ่อกะรับนิมนต์ ไปเทศน์บ้านอื่น วัดอื่น คือกัน

    หลวงพ่อเลาฉันจังหันแล้ว กะขี่ม้าออกเดินทางไปวัดบ้านอื่น กับเณรเมี่ยงนั่นล่ะว๋า แต่ว่าเณรเมี่ยงบ่ได้ขี่ม้าเด้ ย่างเอาว่าซั่นเถาะ พอไปฮอดแล้ว หลวงพ่อกะขึ้นเทศน์ เลากะเสียงดีตั้วล่ะ เทศน์ม่วน

    พ่อออกแม่ออก กะถวายกัณฑ์เทศน์ บักอย่างหลายเลย ว่าซั่นเถาะ เทิงข้าวต้ม เทิงข้าวหนม มีฮอดกะทอเกลือ พุ่นน่ะ
    พอบ่าย ๆ เทศน์จบแล้ว หลวงพ่อกะพาเณรเมี่ยงกลับวัด เอาข้าวต้มข้าวหนม มัดใส่หลังม้า ขี่ม้ากลับคือเก่า นั่นล่ะว๋า ส่วนเณรเมี่ยง กะแบกกะทอเกลือ ย่างนำก้นม้าต้อย ๆ ( กะเป็นตาหลูโตน เณรเมี่ยงยุเด้เนาะ บะดาย )

    ย่างไปเรื่อย ๆ จักหน่อย หลวงพ่อกะถามว่า
    ? เป็นจั่งได๋เมี่ยง เมื่อยบ่ ?
    ? เมื่อยยุ หลวงพ่อ ?
    ? เอ้อ อดทนเอาเด้อเมี่ยงเด้อ อีกจักหน่อยกะฮอดวัดแล้วล่ะ ?

    หลวงพ่อ กะถามเณรเมี่ยงอยู่จั่งซี้เรื่อย ๆ แต่ว่าบ่พาเซาพักจักเทื่อแหม๋
    ย่างมาไกลเติบ เณรเมี่ยงกะเมื่อยล่ะเว่ย สิเซาพักผู้เดียวกะบ่ได้ เดี๋ยวสิย่างบ่ทันหลวงพ่อ กะเลยเอาหัวซบใส่กะทอ หลับตาหมุ่ย ๆ เสียงกรนตอด ๆ พร้อมเด้ เฮ็ดคือจั่งคนนอนหลับ นั่นหนา ย่างไปนำ หลับไปนำ กรนไปนำ เป็นตาสำบายค๊ากคัก

    หลวงพ่อ กะฮ้องถามว่า
    ? เป็นจั่งได๋เมี่ยง เมื่อยบ่ ? บ่ได้ยินเสียงตอบ เณรเมี่ยงเลาทำท่าหลับนั่นหนา

    หลวงพ่อกะถามอีก
    ? เมี่ยงเอ้ย เมี่ยง เป็นจั่งได๋ ว่าเด้ ?
    ? อย่ากวนน๊า คนกำลังหลับสำบาย ? แล้วกะหลับตาหมุ่ย ๆ กรนตอด ๆ คือเก่า

    สมควร หลวงพ่อกะถามอีก แบบเก่า เณรเมี่ยงกะตอบคือเก่านั่นล่ะ แล้วหลวงพ่อกะถามอีก
    ? เป็นจั่งได๋เมี่ยง ?
    ? สำบายดีคักครับหลวงพ่อ หมุน ( หนุน ) กะทอ หลับสำบายดีคัก ?

    หลวงพ่อเลาง่วงนอน ตั้งแต่หลังฉันเพลแล้วเนาะ เลากะอยากนอน อยากหลับคือกัน สิหลับเทิงหลังม้า กะย่านตกม้า กะเลยถามเณรเมี่ยงต่อว่า
    ? มันหลับสำบายอีหลีติเมี่ยง ?
    ? สำบายอีหลีครับ หลวงพ่อ ?
    ? มาให้หลวงพ่อลองเบิ่งกะหนา ? ว่าแล้ว กะลงจากหลังม้า เอากะทอเกลือมาจากเณรเมี่ยง แบกไว้บ่า ลองเอาหัวซบหมุนเบิ่ง

    ฝ่ายเณรเมี่ยง กะเปลี่ยนไปขี่ม้า ฟ้าวไล่ม้าให้แล่นไปอย่างหัน ปากกะทำท่าฮ้องว่า
    ? ยอ ยอ หยุด หยุด ท่าหลวงพ่อก่อน ท่าหลวงพ่อก่อน ? ทางมือล่ะตีม้าให้แล่นไป ...คราวเดียวกะฮอดวัด นอนหลับสำบาย ท่าหลวงพ่ออยู่วัดพุ่นน่ะ .....

    ฝ่ายหลวงพ่อ ได้กะทอมาแบกใส่บ่า บ่ทันพอคราว หนักล่ะเว่ย กะผู้เฒ่าเนาะ สิแบกได้โดนจั่งได๋ ....

    เสียฮู้เณรเมี่ยงอีกแล้ว ...




  8. #8
    bandit
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    ตอนที่ ๙ หลวงพ่อเคียดให้ปลา
    หลวงพ่อฮู้โตว่า เสียฮู้เณรเมี่ยง เลากะสิสูนเติบอยู่ล่ะว๋า คึดในใจว่า เดี๋ยวกลับไปฮอดวัดก่อน จั่งค่อยจัดการลงโทษเณรเมี่ยง พอแบกย่างไป ได้อีกจักหน่อย ฮู้ว่าแบกกลับไป บ่ฮอดวัดคัก ๆ กะเลยคึดสิเอาเซี่ยงไว้แถวๆ นั่นก่อน จั่งค่อยพาเณรเมี่ยง กลับมาเอาทีหลัง ว่าซั่นเถาะ...
    หลวงพ่อเหลียวหา หม่องเซี่ยงไปนำ ย่างไปนำ พอดี เห็นกอไผ่บง อยู่ข้างทาง กะเลยเอากะทอเกลือ ไปเซี่ยงไว้ เอาใบไผ่แห้งปกไว้พร้อมพุ่นล่ะแหม๋
    พอย่างถอยออกมา เลากะคึดได้ว่า
    ? เอ ... ขี้ขโมยสิบ่มาลักเอาบ้อนอ?? เอ .. สิมีคนเห็นบ่นอ?? เอ ... ขนาดเฮาเฒ่าแล้วยังเห็น ผู้อื่นกะสิเห็นคือกันนั่นตั้ว... บ่ได้ บ่ได้ เซี่ยงไว้หม่องนี้บ่ได้ ต้องเอาไปเซี่ยงไว้หม่องอื่น ?
    คึดได้แล้ว กะเลยไปแบกเอากะทอเกลือ ย่างต่อ ไป เห็นป่าหญ้าคาฮก ๆ เลยเอาเข้าไปเซี่ยงไว้อีก ก่อนสิย่างไป กะคึดคือเก่าอีก กะไปแบกเอาอีก
    หลวงพ่อเลาย่านขี้ขโมย มาลักเกลือเลาคักนอ หาหม่องเซี่ยงแล้ว เซี่ยงอีก บ่ว่าสิเอาเซี่ยงไว้หม่องได๋ จะของกะเห็นคือเก่า เลยเซี่ยงบ่สำเร็จทักเทื่อ กะเจ้าของเป็นคนเซี่ยงเนาะ สิบ่เห็นจั่งได๋เว่ย หลวงพ่อกะดายยยย ...
    พอดีย่างมาฮอดเลาะห้วย พ้อบวก บวกหนึ่ง เลากะคึดได้อย่างชาญฉลาดว่า
    ? เอ้อ ...ได้การล่ะ หาอยู่ตั้งว่ะโดน เอาเซี่ยงไว้ในน้ำนี่ล่ะ น่าสิปลอดภัยดี
    หลวงพ่อกะเลย เอากะทอเกลือลงไปเซี่ยงไว้ในน้ำ กลับขึ้นมา เหลียวเบิ่ง กะบ่เห็นทอเกลือเลย น้ำในบวกมันกะบ่ค่อยใสเนาะ เลยเหลียวบ่เห็น เลากะส่วงใจว่า
    ? เอ้อ .. เซี่ยงไว้หม่องนี่ไคแหน่ ขนาดเฮายังบ่เห็น คือสิบ่มีผู้อื่นเห็นดอกตี้ ?
    หลวงพ่อกะเลยย่างกลับวัด อย่างสำบายใจ พอฮอดวัด ฮ้องหาเณรเมี่ยง ว่าเณรเมี่ยงหลอกตั๋วเลา แล้วกะฟ้าวขี้ม้าแล่นหนี บ่ท่าเลา เณรเมี่ยงกะบอกว่า
    ? บ่ได้หลอกตั๋วหลวงพ่อดอก กะมันสำบายอีหลี แล้วกะบ่ได้ฟ้าวขี่ม้าแล่นหนีดอก นั่งอยู่หลังม้าซื่อ ๆ ม้ามันฟ้าว กลับวัดของมันเอง ฮ้องบอกให้หยุด ท่าหลวงพ่อมันกะบ่หยุด คันสิทำโทษ กะให้ไปทำโทษม้าเด้อครับ ? ว่าซั่นว่า
    ? เอ้อ .. คันจั่งซั่นกะแล้วไป แต่ว่ากะทอเกลือ หลวงพ่อแบกมาบ่ไหว มันหนัก หลวงพ่อเอาเซี่ยงไว้เลาะห้วยพู้น ปะ สิพาไปเอา ?
    เณรเมี่ยง กะเลยต้องกลับไปกับหลวงพ่อ สิไปเอากะทอเกลือ พอย่างไปฮอดบวกนั่น หลวงพ่อกะบอกว่า
    ? เนี่ยเมี่ยง กะทอเกลือ หลวงพ่อเอาเซี่ยงไว้ในบวกนี่ล่ะ ไป ไป ลงไปงุมเอาขึ้นมา ไปไวไว ?
    เณรเมี่ยงเหน็บหางกะเตี่ยวขึ้น ลงไปงุมหากะทอในบวก
    ? หลวงพ่อ พ้อแล้ว พ้อแล้ว ? ยกกะทอขึ้นมา บ่เห็นมีเกลือจักเม็ด เลยบอกหลวงพ่อว่า
    ? หลวงพ่อ หลวงพ่อ ในกะทอบ่มีเกลือจักเม็ด สงสัยปลาในบวกนี่ มันลัก กินเกลือหลวงพ่อคัก ๆ .... ปาดทิโธ ปลาซุมนี่ บังอาจมาลัก กินเกลือหลวงพ่อติหือ...
    หลวงพ่อเลาสูนให้ปลาในบวก
    ? ปาดโธ้ ปลาซุมนี้แมะ กูอุตส่าห์แบกเกลือมาตั้งไกล อุตส่าห์เซี่ยงไว้อย่างดี มาลักกินจนได้ ?
    เลาเลยสั่งเณรเมี่ยงว่า ?เมี่ยงเอ้ย กลับไปเอาคุมาสาปลา ไป ปลาซุมนี้ ควรสิถืกทำโทษ?
    ( หลวงพ่อกะดายเนาะ เกลือมันละลายในน้ำกะบ่ฮู้เรื่องเสย คึดว่าปลามาลักกินเสย เด้เดียวหนิ
    เณรเมี่ยง เลยกลับไปเอาคุมาสาปลา พอสาแห้งแล้ว กะมีปลาหลายยุตั้วล่ะ จับได้ปลาค่อ กะเอาฝ่ามือฟาดหน้ามัน ฮ้องว่า
    ( ผัวะ ) ? นี่ มึงมาลักกินเกลือหลวงพ่อกู ? จับได้โตได๋ กะเอาฝ่ามือฟาดหน้า ผวัะ
    ? นี่ กินเกลือหลวงพ่อติ ??
    ? นี่ บังอาจกินเกลือหลวงพ่อ ??
    ? นี่ ... นี่ ..?
    หลวงพ่อ เห็นเณรเมี่ยงตีปลา เป็นตาม่วน เป็นตามันมือคัก เทิงเลาสูนให้ปลา นำนั่นล่ะหว๋า คันมือ อยากตบหน้าปลา ให้หายแค้น กะเลยบอกเณรเมี่ยงว่า
    ? เมี่ยง เมี่ยง โตต่อไป โยนมาให้ฟาดนำแหน่เด้อ ?
    เณรเมี่ยงจับได้ปลาค่ออีก กะโยนขึ้น ไป ? หลวงพ่อ ได้แล้ว เอ๋า ..? ...
    ..ฟิววว ??.. ผวัะ
    ? เอาอีกเมี่ยง เอาอีก ? ?.
    ? เอ๋า หลวงพ่อ ? ...
    .. ฟิววว ... ผวัะ
    ? เอาอีกเมี่ยง ยังบ่หายแค้น ?
    พอดี เณรเมี่ยงจับได้ปลาดุกล่ะตี้ อีตาทีเนียะ ? หลวงพ่อ ... เอ๋า ?
    . ฟิวว ... ผวัะ !!!
    เออะ ... โอ้ย .. โอ้ยยยย .. เจ็บ ..?
    หลวงพ่อถืกเยี่ยงปลาดุกปักฝ่ามือ เข้าบักเลิ่ก จนปลาดุกติดมือเลาอ้อนต้อน
    หลวงพ่อ กะเสียทีเณรเมี่ยงอีกตามเคย



  9. #9
    นักการภารโรง สัญลักษณ์ของ บ่าวคนเดิม
    วันที่สมัคร
    Jan 2006
    ที่อยู่
    Amphoe Det Udom
    กระทู้
    3,148

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    โอ้ย...น้อ คือมาคักแท้น้อ อาวเซียง....มาตั๋วหลวงพ่อคักแท้แหม
    ขอบพระคุณสมาชิกและทีมงานที่เคารพรักทุกท่าน

  10. #10
    รวงข้าว
    Guest

    Re: ท้าวขุนศรีธนนท์ชัย(บักซียงเหมี่ยง)5

    หามาเว้าสู่ฟังอีกแน่เด้อ อ้าย มักหลายกะหยังหว่า

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 8 หน้า 123 ... หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •