กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7

หัวข้อ: ร้อยรสบทกวี

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ ร้อยรสบทกวี

    ขอขอบคุณ และขอแสดงความชื่นชม ในความเป็นเลิศ ของกวีทุกท่านที่จะนำเสนอในหัวข้อนี้ เพื่อเผยแพร่ผลงานของท่านเหล่านี้ ให้แพร่หลายและเป็นที่รู้จักกัน และเป็นการสร้างสรรค์ให้วรรณกรรมไทยได้ยืนยงต่อไปทางรสของภาษาได้มากขึ้น




    กรองผกา

    ไพรวรินทร์ ขาวงาม


    ร้อยรสบทกวี



    กอบเก็บกองกรองกลีบผกาแก้ว
    ดอกลมแล้งเหลืองแล้วได้โปรยหล่น
    ห่มพื้นเหลืองเรืองรายกลีบปรายปน
    พื้นถนนคลุมห่มด้วยลมแล้ง
    ยังช้ำชอกหมอกเช้าคราวรุ่งสาง
    คนเดินทางวางเท้าเฝ้าแสวง
    ปรับความฝันเป็นไฟให้เริงแรง
    แตะแต้มใจเว้าแหว่งแต่งวิญญาณ
    ชงโคร่วงกลีบร่ายจากลำต้น
    ร่วงลงบนระลอกคล้ำแห่งน้ำน่าน
    ลอยล่องไปในทางกระแสธาร
    ลอยไปเร่งเบ่งบานในดวงใจ
    กรองผกาที่กอบกับความฝัน
    กรองคืนกรองวันด้วยฝันใฝ่
    ฝันที่ไปไกลกว่าดวงตาไป
    ทางที่ไกลแสนไกลไปสุดทาง
    . . . . . . . . . . . .
    คนหนุ่มสาวก้าวนี้ที่เธอพลาด
    ทำแก้วแตกเกลื่อนกลาดจนบาดร่าง
    บาดดวงใจดวงน้อยที่ปล่อยวาง
    เป็นความหลังอ้างว้างที่ค้างรอย
    ที่เหลืออีกหลายก้าวถ้าจะก้าว
    คำสัญญาปวดร้าวจะกล่าวถ้อย
    จะคาดคั้นชีวิต จะรอคอย
    รอดูเธอท้อถอยปล่อยชีวิต
    ดวงแสงดาวแห่งศรัทธาจะร่วงหาย
    นกสีเหลืองจะตายเงียบสนิท
    เหลือพิษแห่งบาดแผลที่แผ่พิษ
    ให้สับสนมืดมิดปิดศรัทธา
    . . . . . . . . . . . .
    เธอฝันไต่ไปสู่ยอดภูเขา
    ไปหลบห่มร่มเงาในราวป่า
    ไปเพียงเพื่อเหลือเถ้าก้าวกลับมา
    เป็นตำนานแสวงหาที่ปวดร้าว
    ฉันวิ่งตามหลังเธอพลางเพ้อถึง
    เรื่องราวซึ่งเจ็บเจ็บเหน็บเหน็บหนาว
    ใครวิ่งตามฉันมาอยู่เกรียวกราว
    แล้วมารับรู้ข่าวเธอร้าวราน
    ใช่เธอเจ็บฉันก็ใช่จะไม่เจ็บ
    ศพดอกไม้ใครจะเก็บไปสุสาน
    ถ้ายังมีทางให้ดอกไม้บาน
    ไยจะปล่อยลอยผลาญวิญญาณนั้น
    . . . . . . . . . . . .
    กอบเก็บกองกรองกลีบผกาแก้ว
    กรองแล้วกรองใจให้เธอฝัน
    ขณะเราปวดร้าวเท่าเท่ากัน
    ก็สำคัญอยู่ที่ใครจะยอมแพ้ !


    (คำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจ - ๒๕๒๘)


  2. #2
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ ปณิธานหนุ่มสาว

    ปณิธานหนุ่มสาว



    ปณิธานหนุ่มสาว

    จิรนันท์ พิตรปรีชา

    เบื้องหน้าคือหญิงสาว
    พลิ้วอาภรณ์สีขาว ไร้เดียงสา
    มีดวงดาววาวใสในแววตา
    โปรยประกายปรารถนาเป็นดอกไม้

    เธออ่านนิยายใฝ่ฝัน
    สงสัยค่ายุติธรรมหายไปไหน
    การต่อสู้เพื่อสิ่งนี้จะมีใคร
    เธอก้าวไปค้นความจริง(อิงนิยาย)

    เขาคือชายหนุ่ม
    ร้อนรุ่มแกร่งกล้าหาความหมาย
    โดยยึดมั่นการต่อสู้ลูกผู้ชาย
    ท้าทายภัยผองโลกหมองมัว

    เขาตะโกนสุดเสียง
    ถกเถียงหยันหยามความชั่ว
    ชายหนุ่มวิ่งสวนทางกับความกลัว
    เพื่อพบตัวมีค่าน่าพอใจ

    ชายหนุ่มกับหญิงสาว
    จูงมือกันก้าวสู่หนไหน
    เพียงหลงทางที่ไม่มีทางไป
    หรือสร้างสรรค์บันไดไกลถึงฟ้า

    ......นี่คือคำตอบ
    "ชีวิตที่มอบไว้แก้ปัญหา
    ต้องสู้ ต้องทำ รับคำท้า
    เบื้องหน้าคืออะไรไม่พรั่นเลย"

    (นิสิตนักศึกษา - ๒๕๑๖)


  3. #3
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ สุมาลย์หวานซึ้ง

    สุมาลย์หวานซึ้ง



    สุมาลย์หวานซึ้ง

    อุชเชนี

    หยิบสุมาลย์หวานซึ้งมาหนึ่งดอก
    น้ำค้างกลอกกลีบเกาะเหยาะหยดใส
    สะอาดเอี่ยมเปี่ยมสะอ้านปานน้ำใจ
    มามอบให้มวลมิตรชีวิตนี้

    ต่างเพชรแก้วแววเก้าที่เฝ้าฝัน
    ต่างสุพรรณกรองระย้าสง่าศรี
    ต่างลาภยศปรากฏเกริกเบิกใจปรีดิ์
    ต่างสรรเสริญเยินฤดีให้ปรี่ลอย

    เพื่อพบสุขซุกนิ่งในสิ่งนิด
    ในสนิทน้ำใจเขาที่เหงาหงอย
    ในไยดีที่ตาตวงมาห่วงคอย
    ในจอกจ้อยน้ำเสนอเปรอฤทัย

    ในดอกไม้ดอกนี้ที่ข้ามอบ
    แทนคุณขอบสุขแฝงแสงไสว
    ทุกกลีบบานปานดาวพราวพิไล
    ปานอุทัยพร่างวะวับ ระยับเดือน

    หยาดน้ำใสใจกลางหว่างบุปผา
    คือน้ำตาไยดีที่เสมือน-
    มุกดามั่นกำนัลมิตรสนิทเยือน
    อยู่ต่างเพื่อนมรรคาชีวานาน ฯ

    ( ขอบฟ้าขลิบทอง - ๒๕๑๒)


  4. #4
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ ปณิธานกวี

    ปณิธานกวี


    ปณิธานกวี





    ๏ ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร
    แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง
    สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง
    ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน



    ๏ เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ
    โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์
    มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์
    แม่แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี



    ๏ แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า
    เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี
    ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี
    เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณ



    ๏ สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้
    ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล
    อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล
    เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัลย์



    ๏ ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย
    เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์
    เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น
    มดแมลงนานพันธุ์ทั้งจักรวาล



    ๏ เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย
    เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร
    ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน
    หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย



    ๏ ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า
    เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่
    แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป
    มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย



    ๏ จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน
    จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย
    แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย
    ไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาล



    ๏ เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์
    ที่สุดสู่ยุคสุขเกษมศานต์
    วานนั้นฉันจะป่นปนดินดาน
    เป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมอง

    ๑๐

    ๏ สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ
    ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง
    อเนจอนาถชีวีทุกธุลีละออง
    สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนัก

    ๑๑

    ๏ แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว
    จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์
    อำลาอาลัยมนุษย์ชาติน่ารัก
    จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาล

    ๑๒

    ๏ ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์
    ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน
    สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล
    นานช้าอมตะอกาลิโก ๚๛


    ( ปณิธานกวี - อังคาร กัลยาณพงศ์ )

  5. #5
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ บทเพลงแห่งธรรมชาติ

    บทเพลงแห่งธรรมชาติ




    บทเพลงแห่งธรรมชาติ


    JustMe


    ๏ ระยับแสงหยดใสยอดใบหญ้า
    ยามอุษาสาดสีมณีสรรค์
    หยาดน้ำค้างพร่างพรายไล้ตะวัน
    ก่อนเหือดแห้งหายพลันในพริบตา

    ๏ กลีบผกาหอมกรุ่นอรุณรุ่ง
    ลมผ่านปรุงหอมโปรยชื่นโชยหล้า
    ผีเสื้อเริงระรื่นสรรสุคันธา
    ระบายสีแต้มคราเริ่มฟ้าคราม

    ๏ ตะวันทาแสงทองทาบท้องทุ่ง
    โน่นโค้งรุ้งเรืองสลับดูวับหวาม
    ธรรมชาติวาดสรรค์แย้มวันงาม
    เกินนิยามความนัยสดใสนั้น

    ๏ กระแสธารฉ่ำใสยังไหลเฉื่อย
    เรียบเรียบเรื่อยรับรองทำนองสวรรค์
    เรือใบไม้ไหลลอยเลื่อนคล้อยกัน
    ไปหาฝันวันใหม่ที่ปลายรุ้ง

    ๏ นั่นกิ่งไผ่ใบเขียวที่เกี่ยวก้าน
    ขับประสานเสียงใสละไมทุ่ง
    ให้ดวงใจพริ้งเพริศเจิดจรุง
    ก่อผดุงดนตรีแห่งชีวิต

    ๏ นิ่งสดับรับเสียงจำเรียงหวาน
    คีตการขานขับประทับจิต
    คือบทเพลงเพราะพริ้งแห่งมิ่งมิตร
    บทกวีที่ลิขิตสถิตวิญญา ฯ


  6. #6
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    วรรคทองของกวี

    วรรคทองของกวี

    วรรคทองของกวี ๑

    JustMe



    ลมหนาวเริ่มล่องมาจากฟ้าแล้ว
    พรมจูบแผ่วเจ้าพระยาโรยฝ้าฝัน
    คลื่นคลี่เกลียวแก้วม้วนกับนวลจันทร์
    กระซิบสั่นซ่านกระเซ็นเป็นสำนวน

    "ลมหนาวและเจ้าพระยา" - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



    เมื่อยืนหยัดต่อสู้ผู้กดขี่
    ประชาชนย่อมมีชีวิตใหม่
    เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
    ประชาชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน

    "ฟ้าสีทอง" -วิสา คัญทัพ


    เอกลักษณ์ศักดิ์ศรีนกพิราบ
    นำมาซึ่งสันติภาพตราบโลกสิ้น
    ใครสืบทอดเจตนารมณ์สุขสมจินต์
    จารึกไว้แก่แผ่นดินเพื่อยินยล ..

    "สงครามกับสันติภาพ" - จำเนียร อุลิต



    รุ้งเจ็ดสี สวยสดงดงามมาก
    เป็นเวลาตกฟากรักใหญ่หลวง
    เสียง อุแว้! กำซาบนักซึ้งปักทรวง
    หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งรวงร่วงจากดอย

    "ตกฟาก" - บันลือ จินดาศรี



    แสงเพชรก่องส่องกล้าปัญญาฉาย
    เป็นประกายแจ่มหล้าปัญญาฉาน
    นับเป็นหนึ่งนำหน้าปัญญาชาญ
    ผู้นำการกิจจาปัญญาชน

    "รำลึกถึงคึกฤทธิ์" - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



    ยามลูกขื่นแม่ขมตรมหลายเท่า
    ยามลูกเศร้าแม่โศกวิโยคกว่า
    ยามลูกหายแม่ห่วงแก้วดวงตา
    ยามลูกมาแม่ชื่นตื้นตันใจ

    "ความรักของแม่" - กวี นิรนาม


    แล้วสอยดาวสาวเดือนที่เกลื่อนฟ้า
    มาทำอาหารให้คนไร้สิ้น
    ฟันนภาที่เห็นออกเป็นชิ้น
    เอามาสินเย็บเป็นเสื้อเผื่อคนจน

    "ความเพ้อฝันที่ชนบท" - วิทยากร เชียงกูล



    หยาดน้ำค้างหยดแต้มบนแก้มหญ้า
    หยาดน้ำตาหยดแต้มบนแก้มสาว
    หยาดน้ำทิพย์หยดแต้มบนแก้มดาว
    เป็นเรื่องราวรักหรือใคร่ก็ไม่รู้

    "บทเรียนราคาแพง" - สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

  7. #7
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1

    สว่างใจ วรรคทองของกวี ๒

    วรรคทองของกวี ๒



    วรรคทองของกวี ๒

    JustMe


    เธอตายเพื่อจะปลุกให้คนตื่น
    เธอตายเพื่อผู้อื่นอีกหมื่นแสน
    เธอคือดินก้อนเดียวในดินแดน
    แต่จะหนักและจะแน่นเต็มแผ่นดิน

    "กระทุ่มแบน" - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์


    คืนที่ดาวระยับประดับฟ้า
    สุดสายตาทิวเขาทอดเงานิ่ง
    เจ้าพระยาไกวคลื่นคืนจันทร์พริ้ง
    แว่วเสียงหริ่งเรไรกล่อมให้นอน

    "คืนนั้น" - อัญญาพร จตุรวิธวงศ์



    พูดถึงรักหลายคนว่าเร็วกว่าเสียง
    หลายคนเถียงก็มักว่าเร็วกว่าแสง
    หลายคนบอกรักนี้เป็นสีแดง
    หลายคนแย้งรักนี้เป็นสีดำ

    "รัก" - ชมพร จือเหลียง


    ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอมาแล้ว
    ก้าวล้ำแนวแนวนั้นที่กั้นขวาง
    แต่ที่เห็นเห็นเหมือนความเลือนราง
    ไหวจางจางระหว่างใจในความจำ

    ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอมาถึง
    ในวันซึ่งพึ่งวัยจะใกล้ค่ำ
    ใบสีขาวขาวหม่นเพราะปนดำ
    จึงเหลื่อมล้ำเวลาที่มาเยือน

    "นางฟ้าใจร้าย" - สุรินทร์ ประสพพฤกษ์


    หนามจะเกี่ยวสักกี่แผลมิแพ้พ่าย
    กล้ายืนหยัดท้าทายมิไหวหวั่น
    อุปสรรคหนักหนาพร้อมฝ่าฟัน
    เธอกับฉันเจ็บหนักหนาพร้อมฝ่าไป

    "ความรัก" - วาด วงศ์ยูง


    หัวใจหนุ่มชุ่มฉ่ำน้ำค้างหยาด
    ไฟสวาทรุนแรงแสวงหา
    หัวใจสาวสนองรับกับลีลา
    สมปรารถนาสู่สวรรค์ชั้นฉิมพลี

    "ความรัก" - ชูเกียรติ วรรณศูทร



    โอ้แผ่นดินแตกระแหงเพราะแล้งฝน
    เหมือนใจหม่นแตกระแหงเพราะแรงหนาว
    ฟ้ามืดหมองมองเลือนแรมเดือนดาว
    เหมือนใจร้าวหวั่นผวาครารักแรม

    "แล้งใจ" - สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •