ฟ้า ฝน คน ควาย
ฟ้าเมฆครึ้มทมึนดำเหนือหัว
สิ่งที่กลัวคือก่อฝนบันดลหาย
ฟ้าเมฆมากกลัวฝนจะกลับกลาย
เหมือนว่าหน่ายชาวนาถึงลาไกล

ฝนเอยฝนขอให้หล่นจากฟากฟ้า
วอนเทวาฟ้าสูงจงเสกให้
หล่นลงเถิดชาวนาไม่อาลัย
รอด้วยใจฝนช่ำชโลมดิน

เมื่อเริ่มเข้าฤดูฝนคนหน้าก่ำ
คือคนทำย้ำดินไม่รู้สิ้น
จะปลูกข้าว..เอาไว้เพื่อได้กิน
ไม่แดดิ้นสู้ทนคนทำนา

ควายเอ๋ยทุยลุยทุ่งมุ่งมานะ
อย่าลดละหน้าที่มีเหมือนข้า
แม้เหน็ดเหนื่อย...เอาใจใส่ศรัทธา
ให้กับฟ้า ให้ฝน คน และควาย