น้ำตาแห่งการจากพราก
กลิ่นน้ำตาแห่งการจากพราก เหม็นหืนขื่นขมยิ่ง
รสชาดฝาดขม ยากข่มตัดใจจากยิ่ง
อ้อมกอดสุดท้าย ใยมิใช่ทำให้ผู้คนอยากหยุดเวลาไว้เนิ่นนาน
จะอยู่ ก็มิได้
จะจาก ก็อาลัยยิ่ง
ผู้ไม่มีรัก ยากเข้าใจ
เมื่อไม่อยากจาก ก็อย่าเจอ
เมื่อไม่อยากอาลัยอาวรณ์ ก็อย่ารัก
แล้วรักใดเล่า ถึงไม่เจ็บ ?
มีแต่รักดินรักฟ้า
แต่อย่ารักคน
เสี่ยวจ้ำ#คนรักของดอกไม้ Vol. 34
๙ กรกฎาคม ๒๕๕๒
Bookmarks