กลบทสุภาษิต
หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)


เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด


สุดจะค้น สนข้อ ส่อคำสอน
เห็นข้อน ห่อนควร หวนคิดหา
เรื่องต้อง ร้องต่าง ร้างตำรา
ยิ่งท่า ยากทาง อย่างที่ยล

สอนพาล สารเพียง เสียงภาษิต
สนคิด สุดแค้น แสนขัดสน
ยากพ้อ ยอพา อย่าพึ่งยล
เกียจปน กลปอง กองป่วยการ

แก้วเพชร เก็จผ่อง ก่องผิวก่ำ
หากล้ำ ให้เหล่า แห่งลิงหาญ
นึกไว้ ในว่า น่าหวังนาน
แรงค้าน รานคำ ร่ำคนเรา


********************************


หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)

คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองซึ่งเป็นการอวดชั้นเชิงการประพันธ์ของกวีชั้นครูที่แตกฉานในการโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ประพันธ์โดยมีกฎเกณฑ์ข้อบังคับเป็นพิเศษ เพิ่มเติมจากกฎเกณฑ์ข้อบังคับพื้นฐาน คำประพันธ์จึงมีความไพเราะงดงามและมีคุณค่าในแง่สอนใจ