กลบทสุภาษิต
หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)




ยัติภังค์


ครูสอน สอนก็ได้ แต่ใจภัก
ภักดีต่อ ต่อที่รัก ทุกคำสำ
สำเหนียกกล่าว กล่าวคิด พินิจดำ
ดำริห์ชอบรู้ รู้จำ สุนทรภา

ภาษิตเปรียบ เปรียบแม้น เหมือนหนึ่งสัง
สังคีตดัด ดัดประดัง ทุกสิ่งสา
สามารถพร้อม พร้อมเพราะ เสนาะอา
อาลัยชวน ชวนกระบือร่า ให้ฟังบรร

บรรเลงขับ ขับก็ป่วย เวลาปรา
ปรารภเรื่อง เรื่องจะหา หรือรู้ฉัน
ฉันใดเพราะ เพราะจะเพียร ก็ยากพรร
พรรณาสอน สอนพาลนั้น ย่อมยากแสดง


*********************************


หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)
คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองซึ่งเป็นการอวดชั้นเชิงการประพันธ์ของกวีชั้นครูที่แตกฉานในการโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ประพันธ์โดยมีกฎเกณฑ์ข้อบังคับเป็นพิเศษ เพิ่มเติมจากกฎเกณฑ์ข้อบังคับพื้นฐาน คำประพันธ์จึงมีความไพเราะงดงามและมีคุณค่าในแง่สอนใจ