กลบทสุภาษิต
หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)




นารายณ์ประลองศิลป์


สำเนาเขา สำนวนควร สำเหนียกคิด
ประกิตชิด ประกอบชอบ ประกันเฉา
คนึงดึง ขนัดดัด คะเนเดา
มิเศร้าเหงา มิส้อนงอน มิสิ้นงาม

ระบิลสิ้น ระบายสาย ระเบียบเลศ
นิเทศเหตุ นิทัศน์หัด นิทานห้าม
ประจบนบ ประจักษ์นัก ประจงนาม
จะซามตาม จะเสริมเติม จะเสื่อมตน

ฉลาดปราชญ์ เฉลียวเปรียว เฉลยเปรียบ
ประเทียบเพียบ ประทับพับ ประเทืองผล
ขนานการ ขนอบกอบ ขนบกล
จะยลบน จะเยื้องเบื้อง จะยากบัง




*****************************



หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)

คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองซึ่งเป็นการอวดชั้นเชิงการประพันธ์ของกวีชั้นครูที่แตกฉานในการโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ประพันธ์โดยมีกฎเกณฑ์ข้อบังคับเป็นพิเศษ เพิ่มเติมจากกฎเกณฑ์ข้อบังคับพื้นฐาน คำประพันธ์จึงมีความไพเราะงดงามและมีคุณค่าในแง่สอนใจ