หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 16

หัวข้อ: ***เรื่องราวชีวิต***

  1. #1
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17

    ***เรื่องราวชีวิต***

    เนื่องจากเข้ามาอ่านกระทู้แล้ว
    กลอนที่ลงไปในครั้งแรกมีความยาวมากๆๆๆๆ
    เจ้าของกระทู้คิดว่าน่าจะแยกกลอนออกเป็นทีละบท
    เพื่อความง่ายและสะดวกต่อการอ่านของทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
    จึงได้แยกกลอนออกเป็นหลายๆๆบท
    คงไม่ว่าอะไรนะค่ะ...ผูดูแลบอร์ด...ขอบคุณค่ะ


    ***เรื่องราวชีวิต***

    สาวโรงงาน...คนผุฮ่าย
    21-7-51
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หมูน้อย; 21-07-2009 at 16:34.
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ โชติ
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    ที่อยู่
    bbk
    กระทู้
    700
    คิดได้ไงคับนี่..สุดยอดมากคับ
    ผมเองก็เคยอยู่สลัมมาก่อนตอนที่เข้ามา กทม ครั้งแรก
    บรรยากาศเหมือนกับที่คุณสาวโรงงานบรรยายเป๊ะเลยคับ
    ขอบคุณนะคับที่ทำให้ผมหวนคิดถึงวันคืนเก่าๆ
    ความลำบากทำให้คนรู้จักคิด เมื่อรู้จักคิดแล้วเราก็จะฉลาด และโอกาสถูกเขาหลอกก็จะน้อยลง
    ชีวิตต้องสู้...เพื่อตัวเราเองและคนที่เรารัก
    เพราะฉะนั้นห้ามอ่อนแอเด็ดขาด...ขอเป็นกำลังใจให้นะคับ

  3. #3
    Moderators สัญลักษณ์ของ ต่าย
    วันที่สมัคร
    Nov 2007
    ที่อยู่
    เชียงใหม่
    กระทู้
    1,229
    บล็อก
    5
    เจนจ๋า)))))))
    ระยะหลังกลอนของตั๋วออกแนวเพื่อชีวิต..อิอิ..หายเศร้าแล้วใจ้ก่อ
    แต่งกลอนยาวขนาดนี้...บ่ล่างตั๋วทำวิทยานิพนธ์เชิงคุณภาพส่งจ๋านแม่นก่อ ฮ่าๆๆๆ
    สุดยอดเน้อเจน...ต่ายจุ๊บๆๆๆหื้อรางวัลตั๋วเน๊อ....::):-*::)

  4. #4
    คนเมืองแป๊ะ
    Guest
    ซีวิตคนมันกะพอซำนี่ ไผซิซั่วไผซิดี
    ไผซิมี ไผซิจน มันกะคนคือกันเด้อ ครับ

    จังใดกะใซ้ซีวิตให้มีความสุข มีความภาคภูมิใจในตัวเอง เด้อครับ

    ความสุขมีอยู่ทุกๆที่ ถ้าเฮาบ่อิจฉา และ อยากได้ ของที่บ่แมนของตะของ หลาย
    ใช้ชีวิต พอเพียง กะพอแล้วเด้อ ครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขหลายๆๆๆครับ8)::)

  5. #5
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ หมูดอย
    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    ที่อยู่
    ทุกที่คับ
    กระทู้
    42
    หน้าตาฐานะความเป็นอยู่ในสังคม

    บางคนอาจลำพองจองหองว่าตัวเก่ง

    ชอมข่มเห็งรังแก ผู้อ่อนแอว่าต้อยต่ำ

    ลืมกำพืชตัวตนความเป็นคนที่แท้จริง

    เงินทองใช่สำคัญ แค่ส่วนหนึ่ง

    ไม่สามารถวัดความชั่วดี ที่มีในใจคน

    ไม่ท้อสู้ทนคนที่แย่กว่าเราก้อยังมี

    สู้เถิดครับยังมีคนที่คุณรักคุณต้องดูแลเขา เราเหนื่อยคนเดียวก้อมีความสูขนะครับ8)

  6. #6
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17

    เรื่องราวชีวิต

    ขอบคุณพี่น้องทุกคนเด้อจ้าที่แวะเวียนเข้ามาอ่านกระทู้

    เปมฑัต ขอบคุณจ้าและดีใจนะที่อ่านมีความสุขกับกลอนที่เขียนขึ้น

    ต่ายจ๋า...เจนบ่าได๋ยะวิทยานิพนธ์เน๊อต่ายจ๋า...เพราะเจนมีเรื่องตี้กึดไว้แล้ว..
    เอ้แต่หว่าเอาเรื่องนี้ท่าจะดีเนาะ..อิอิอิอิ..เอาชื่อเรื่องอะหยังดีห๋าต่ายจ้า..
    กึดตึ้งหาต่ายแต้ๆๆเน๊อ..เปิ้นจะทำวิทยานิพนธ์แถวๆๆบ้านต่ายมีที่พักฮื้อเวลาไปเก็บข้อมูลก่อเจ้า

    คนเมืองแป๊ะ ขอบคุณเด้อบทความที่เขียนมาได้ใจความดีเยี่ยมๆๆ

    หนุ่มจอบหลอย เงินทองใช่สำคัญ แค่ส่วนหนึ่ง ไม่สามารถวัดความชั่วดี ที่มีในใจคน
    ไม่ท้อสู้ทนคนที่แย่กว่าเราก้อยังมี 8)8)8)

    เงินทองใช่สำคัญ แค่ส่วนหนึ่ง ....เงินเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ทำให้คนเราดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมนี้
    แต่เงินก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้เรามีความสุข...(แล้วแต่คนคิดนะค่ะต่างคนต่างอุดมคติ)



    เรื่องราวชีวิต

    สาวโรงงาน..คนผุฮ่าย
    26-7-51
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

  7. #7
    เรื่องราวชีวิตลิขิตฝัน
    ต่อสู้มุ่งมั่นและฟันฝ่า
    เผชิญอุปสรรคถาโถมมา
    เส้นทางผู้กล้าให้ฝ่าไป

    แม้เหนื่อยแค่ไหนใจยังสู้
    ให้คนได้รู้และสรรเสิญ
    เล่าขานเรื่องราวว่าไม่เกิน
    ชีวิตคนเดินบนแผ่นดิน
    ...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต

    ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์

    ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน

    ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้

  8. #8
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17
    เหนื่อยล้ากับการค้นหาสิ่งบางอย่าง
    เคยหลงทางผิดหวังต้องนั่งใจเหม่อ
    คลั่งไคล้ในรักใจอาวรณ์นอนละเมอ
    แอบพร่ำเพ้ออยู่เสมอเพียงลำพัง

    ไม่เข้าใจในชีวิตคิดกลัดกลุ้ม
    ปัญหารุมเร้าในใจไม่สมหวัง
    หลายครั้งท้อกับการรอเหนื่อยใจจัง
    มีบางครั้งแทบบ้าคลั่งฆ่าตัวตาย


    แม้ได้พบประสพรักที่ค้นหา
    ยังตั้งหน้าแสวงหาในความหมาย
    ต้องศึกษาทุ่มเวลาทั้งแรงกาย
    แต่สุดท้ายคล้ายกับคำย้ำหลอกลวง

    นี่นะหรือคือความรักประจักษ์จิต
    ช่างมืดมิดคิดแทบบ้าน่าเป็นห่วง
    เข้าใจยากกว่าสิ่งใดในโลกลวง
    รักหึงหวงลวงหลอกกันทุกวันคืน


    อยากปลดเปลื้องเรื่องงมงายจากกายใจ
    เลิกหลงไหลในความรักยากจะฝืน
    หมดสนุกทุกข์ระทมใจขมขื่น
    ทนกล้ำกลืนทุกค่ำคืนยืนเหม่อลอย

    ที่ใดมีรักที่นั่นมันมีแต่ทุกข์
    ผ่านมาหลายยุคมีคนทุกข์ไม่ใช่น้อย
    หมดสิ้นหวังได้แต่นั่งตั้งตาคอย
    ใจเหงาหงอยคอยแต่เธอเพ้อรำพัน.
    ...




    สาวโรงงาน...คนผุฮ่าย
    27-7-51
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

  9. #9
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17
    .........มานั่งอ่านเรื่องราวชีวิตที่ได้ถอยเขียนออกมาครั้งเก่าก่อน...
    ...........หลายคนบอกเล่าเรื่องราว..สะท้อนชีวิต..
    .............วันนี้ฉันคนนี้เดินทางมาครึ่งทางของความฝัน
    ...............กับความเหนื่อยหล้าที่ถมใส่เข้ามา
    ................วันนี้เหนื่อย สับสน จนไม่รู้จะเลือกอะไร
    .................แต่สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือให้กำลังใจตัวเองและคนที่เรารัก
    ..................ชีวิตแต่ละชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อ...ท้อได้แต่อย่าได้ถอย
    ...................บอกกับตัวเองอยู่เสมอ...ให้ยิ้มให้กับปัญหา...จงแก้ปัญหาด้วยสติ
    ....................เหนื่อย ท้อ บ้างแอบมานั่งหลับในบ้านมหาฯก็บ่อยครั้ง
    .......................................อิอิอิอิ...........................
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

  10. #10
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17

    ขออนุญาตแยกกลอนนะ..ยาวไปอิอิอิ




    ขออนุญาตแยกกลอนนะ..ยาวไปอิอิอิ
    เพื่อความสะดวก ง่ายและน่าอ่านกว่าเดิม
    เจ้าของกระทู้ขออนุญาตแยกกลอนนะค่ะ
    แต่จะคงไว้เพื่อให้อ่านง่ายขึ้น...
    ผู้ดูแล.....จะว่าไรป่าวน๊า....ควไม่ว่ามั่งเนาะ


    เหนื่อยและล้าคราใดใจถามหา
    อยากให้มานั่งสบตาเช็ดเหงื่อให้
    จะรังเกลียดเดียดฉันกันบ้างไหม
    คนเหงื่อไหลรอกำลังใจทุกเวลา


    ตากแดดฝนทนร้อนหนาวก้าวทนสู้
    แทบไม่รู้ที่เป็นอยู่โง่หรือบ้า
    ทำแต่งานเพื่อคนทางบ้านสุขอุรา
    เขาจะรู้ไม่ว่ายามเหนื่อยล้าหมดแรงใจ


    สู้เพื่ออยู่รอดทำตลอดหมดทุกสิ่ง
    รู้ความจริงยิ่งปวดร้าวเขาหลอกใช้
    ไม่อยู่นิ่งรีบลุกวิ่งอย่างว่องไว
    ทำงานจนป่วยไข้คนเห็นใจก้อไม่มี


    ทุกข์เหลือล้นชีวิตคนผู้ขายแรง
    ต้องแข่งขันแก่งแย่งกันไปทุกที่
    งานก้อหนักเหนื่อยไม่พักสักกะที
    อยากพักหนี้เพราะอยากหนีจากความจน
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •