ทรมานโศกตรมระทมจิต
คะนึงนิจนวลสมรจรไกลจาก
สุดอ้างว้างเหว่หว้าเธอมาพราก
มีแต่ซากความเศร้ารุมเร้าใจ
เคยได้ชื่นระรื่นจิตพิศวาส
รักเคยสาดทอแสงแรงเป็นไฟ
เหลือแต่รอยรักล่มจมอาลัย
ทิ้งเอาไว้ในอดีตจิตขื่นขม
ทรมานโศกตรมระทมจิต
คะนึงนิจนวลสมรจรไกลจาก
สุดอ้างว้างเหว่หว้าเธอมาพราก
มีแต่ซากความเศร้ารุมเร้าใจ
เคยได้ชื่นระรื่นจิตพิศวาส
รักเคยสาดทอแสงแรงเป็นไฟ
เหลือแต่รอยรักล่มจมอาลัย
ทิ้งเอาไว้ในอดีตจิตขื่นขม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ปึกกะหลืน; 31-07-2009 at 15:39.
แม้นชาตินี้ดวงฤดีมิสมรัก
สุดจะหักสายสนิทเสน่หา
ดั่งเดียวดายแดดิ้นตราบชีวา
ต้องโศกาจนวายจินต์สิ้นชีวัน
ใจมาดแม้นมิสายคลายในรัก
ขอปฎิปักษ์จนชีพจะตักษัณ
ครองในจิตมั่นในใจจนนิรันดร์
วอนฟ้านั้นเป็นประจักษ์ในรักจริง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย แดงน้อย; 31-07-2009 at 16:23.
คำว่ารัก รักนั้น รักตรงไหน
รักที่กาย หรือใจ ใคร่ขอถาม
รักที่รวย หรือจน หรือรูปงาม
ฉันขอถามถ้าคุณตอบจะขอบคุณ
คุณเคยไหมที่รักใครโดยไร้เหตุ
ใช่ตั้งเจตชี้เหตุใดในรักหนา
จิตสำนึกนั่นตัวเดียวบอกเราว่า
เขามีค่าต่อชีวิตและจิตใจ
หากตัวเราได้เข้าใจในตัวก่อน
หัวใจคุณที่ร่ำร้องนั้นสิ่งไหน
ไม่จำเป็นต้องถามเหตุให้เข้าใจ
เพราะว่าผลนั้นไซร้อยู่ที่ใจคุณ
...ออกนอกเรื่องของหัวข้อไป..ขออภัยเจ้าของกระทู้นะคะ.. จุ้ฟฟ..
พรหมลิขิตคิดไม่ตกอกแทบแหก
รักร้าวแยกแตกกระจายไม่จีรัง
เคยร่วมถากบากบั่นพลันมาพัง
ซากรักยังตามหลอนหลอกตอกให้ช้ำ
นวลอนงค์จงโชคดีมีรักใหม่
อย่าห่วงใยในรักเก่าเอามาจำ
รักของพี่มีค่าด้อยพลอยรับกรรม
จงไปตามทางที่ฝันบรรเจิดเอย
แม้ยังงัยใจพี่มีแต่น้อง
ถึงจะต้องเจ็บช้ำน้ำตาไหล
รักเอ๋ยเคยอิงแอบแนบชิดใกล้
บัดนี้ไซร้กลายเป็นอื่นขื่นอุรา
มิเคยเลือนลืมน้องปองใจรัก
เศร้ายิ่งนักรักสองเราเฝ้าฟันฝ่า
คงเหลือแค่ความช้ำและน้ำตา
ไม่มีค่าอันใดให้เจ้าจำ
ไปดีเถิดที่รักจ๋าอย่าชอกช้ำ
จงไปตามทางที่ฝันบรรเจิดเอย...
ด้วยพี่เจ้าเฝ้าแต่ปลีกหลีกลี้ห่าง
คนเคียงข้างเค้าหวั่นไหวเอาไงหนอ
ดูสับสนจนใจอยู่สู้ทนรอ
น้ำใจพ่อไม่มีมาพาหวั่นใจ
หากจะช้ำก็เพราะคำน้ำใจพี่
สุดเย็นชาไม่ปราณีไม่มีให้
ลืมหมดแล้วแก้วตาเอ๋ยเคยกระไร
จะโทษไปใครไหนเล่าเศร้าต้องยอม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sompoi; 24-10-2009 at 12:09.
มองต่าง..อย่างปลง
รักไม่สมตรอมตมทุกข์ใจหนัก
เขาไม่รักมาสมัครรักทางนี้
อย่าอาลัยน้อยใจตัดไมตรี
มีคนที่เขาเฝ้ารอท้อทำไม
ได้แต่ฝากบอกไปให้หายช้ำ
เรากลับทำให้ชีวีดีไม่ได้
เศร้ายิ่งนักรักครั้งนี้ที่เป็นไป
หากมีรักครั้งใหม่ถ้าขอได้อย่าเศร้าเลย
ถามตัวเองว่าเขาหรือเราทำ
ให้เจ็บช้ำจากน้ำคำที้พร่ำเอ่ย
เราคงผิดเพราะไม่คิดจะเศร้าเลย
เขาไม่เคยคิดถึงเราเศร้าไปทำไม
ตอบไม่ได้ว่าทำไมใจจึงเศร้า
หมดเรื่องเล่าขอกลับไปเศร้าใหม่
หากวันหนึ่งถึงวันหายเศร้าใจ
อาจตอบได้ว่าทำไมถึงเศร้าจัง...?
รักแท้เนาะ คอยกันได้
สงสารตัวเองจัง นั่งเฝ้า แต่หน้าจอ
เมื่อไหร่หนอ คนคิดถึง จึงจะมา
น่าอนาถ สมเพศ เวทนา
ตัวเราหนา มันมีกรรม แต่ปางไหน
รักเจ้าเอ๋ย เคยหวาน ปานน้ำผึ้ง
แสนจะซึ้ง คนึงนิด คิดไปไกล
มาบัดนี้ ต้องขื่นขม ตรมหมองไหม้
นั่งร้องไห้ เฝ้าหน้าจอ รอเธอมา
เป็นแค่เศษ ส่วนเกิน เธอเมินหนี
ไม่ยินดี ในตัวเรา เศร้าอุรา
คงเป็นได้ แค่ฝันค้าง กลางนภา
หยาดน้ำตา คลอเบ้า เศร้าเดียวดาย
เคยเอ่ยคำ จำนรรจาว่า “ที่รัก”
คำ “อกหัก” ไม่อยากคิด จิตสลาย
รักที่ได้ กลายเป็นเบื่อ เหลือจะหน่าย
เหมือนว่าตาย ทั้งเป็น เช่นซากใจ..
Bookmarks