หากความเหงา เป็นมีดพร้า ย่านได้ฆ่าน้องหลายเทื่อ เจ็บปวดเหลือแท้น้อเจ้า มื้อเหงาต้องป้องหน่วยใจ
สิเป็นไผใครคนนั้น มาเติมฝันที่ขาดแหว่ง มาเติมแฮงที่ออ่นหล้า มองดาวจ้าได้งดงาม
มื้อเดินตามความโชคร้าย อยู่ข้างกายมีอ้ายซ่อย มีอ้ายคอยถ้าส่งยิ้ม มื้อหลงลิ้มรสน้ำตา
เห็นบ่น๊ากามเทพ ได้นอนเมบชี้ศรไส่ ยิงหัวใจผู้จั่งอ้าย หมายตาจ้องส่องไส่กัน
ถือความฝันนั้นครึ้งเสี้ยว กับทางเทียวที่ว่างเปล่า สู้ลมหนาวจนว่าล้า ไผน้อจ้าสิส่องเห็น
ไผสิเป็นคนที่ใช่ คนที่ใจนั้นบอกว่า น้องคอยถ้าตั้งแต่อ้าย ชายคนนั้นวันนี้ เผิ่นอยู่ไส น้ออ้ายเอ๊ย
:heart:
Bookmarks