ผญา........................ เย้ เว้าเป็นละ แล้วจั่งจิ มาต่อดอก
มาจองที่ไว้ซือๆ ย้าน คน มาจองเบิดก่อน
ผญา........................ เย้ เว้าเป็นละ แล้วจั่งจิ มาต่อดอก
มาจองที่ไว้ซือๆ ย้าน คน มาจองเบิดก่อน
นางกะอยากอ่านเว้าผญาคำล้ำค่า
นางกะเลยมาเฮียนหัดเผียบคำจาเว้า
นางผัดเลยมาพ้อออมนายยอดพี่
ขอฝากคำผญากลอนนี้ไว้เฮือนเอื้อยพี่กะออม
เออ....หัดเว้าผญากะดีล่ะ...อย่าสิเอาแต่เรื่องเศร้าๆมาเว้าให้ฟังหลาย ฮ่าๆๆๆ
เผิ่นว่าลมเย็นบ้า
พัดมาแต่ไซง่อน
เย็นหัวใจยาวๆ
หนาวหัวใจอ้อนๆ
คึดซอนซู้ที่อยุ่ไกล
บ่แม่นโทษลมฟ้า
โทษดาราดาวใหญ่
แต่สิโทษบักอ้าย
ตั๋วให้แต่คึดนำ
ยามลมพัดใบหมาก
ยามลมพรากใบมี้
ยามลมวีใบข้าว
ยามลมตีใบพร้าว
คึดนำเจ้าแต่ผุเดียว แท้น้อ
คันบ่ออกจากบ้านบ่เห็นไฮ่นาสวน
คันบ่ไปหาเฮียนบ่ห่อนมีความฮู้
อันนี้บทผญาเว้าความเก่าเพิ่นจาสอน
ให้เจ้าหอนหวนคิด ฮ่ำคนิงดูบ้าง
ว่าคันอยากเป็นแท้ ให้หัดจาความปาก
เทือละเล็กเทือละน้อย สิเป็นได้ง่ายดาย
คำผญาบ่แม่นแนวยากฮ้าย คันเจ้าเพียรใจอด
บทกลอนมีให้หัดเฮียน เขียนดูสิเป็นแท้..........ท่านเอ้ย
อันว่าผญานี่มีมาแต่เก่าก่อน
ครูบาสอนไว้ให้เจ้าได้จื่อจำภาษาคำสอดคล้องจ่องกันให้มันม่วนคำโบราณล้วนๆซวนเจ้าอย่าเล่าลืม
อยากเว้าเป็นคือคะเจ้า งึดแต่เฮาผัดบ่ป่อง
เทียวดึงจ่องคำเว้า ซาวคั้วเข้าใส่กัน
อยากสิรำพันเว้า ความนัยให้เขาทราบ
ว่าเป็นกราฟย์กลอนแก้ แต่แต่งแล้วผัดบ่คือ
คำจาแข็งทื่อๆ คือกินป่นบ่มีผัก
พรรณนาความฮัก จากหัวใจไปบ่ได้
คำจากใจเป็นห้วนๆ ฟังบ่ม่วนเสนาะหู
หวังให้ครูทางผญา โปรดเมตตาแนะนำด้วย
คำบ่สวยให้เติมแต้ม ติดตื่มให้ตราตรึง
คำบ่ซึ้งให้สรรหา มาสนับสนองซ้อน
กะสิยอกรไหว้ ในน้ำใจที่สอนสั่ง
หากไปทางบ้านข้อย สิลาบก้อยแม่นสู่กิน อยู่เด้อ ท่านเอย...
คักเนาะ...................ผญาเพิ่น...........
ท่องคำว่าทำใจ
นำหาผญามาพ้อแล้วอีกแบบหนึ่ง ป๊าดมีแต่คักๆเนาะจ้า ป้าอยาเว้าเป็นแท้น้อ อิอิอิ
มีสิบอย่ากินห้าเห็นสุราอย่านั่งเจา
คิดนำข้าวอยุ่เล่าเฮานั้นจังขอยกิน
คิดนำซินการสร้างงานโตเพิ่งจักหน่อย
คิดนำแม่อีน้อยเฮานั้นจังขอยทำ
Bookmarks