จากใจและความจริงและความจริงครับ ผมไปก๊อปมาทั้งเบิ่ดคับ แต่วาที่ก๊อปมาตอนนั้นผมเห็นวาพื้นที่ของนิทานพื้นบ้านมันว่าง ในใจอิหลีก่าเลยต้องการให้บ้านมหามีกระทู้ในหัวข้อด้วย ตอนนี้ผมรู้สึกเป็นแบบหมอกฤษฏิ์ คอนเฟรม กับคล้ายเป็นอดีตนายกจั่งได๋ก่าบ่จัก ทั้งๆที่เจ้าของได้เซาเข้าเว็ปบ้านมหาตั้งนานแล้ว ได้เปิดเข้ามาผมได้รู้สึกว่าอดีตนายกกับผมมีบาปกรรมคล้ายกัน หน้าเศร้าใจแด้ที่ถึกฮ้ายปานนี้ บ่มีไผดอกที่สิอยากเอาของคนอื่นมาโพสเพราะวาตอนนั้นหัวข้อนี้มันว่าง ผมก่าเลยต้องการให้เว็ปบ้านมหาของเฮาสมบูรณ์ขึ้นซือๆคับ โดยตอนนั้นผมก่าบ่ได้รู้เลยวาสิมีปัญหาตามมา แต่ก่าฮู้ความผิดของเจ้าของคับ จั่งได๋ขั่นมันบ่ถึกต้องก่าลบเลยก่าได้คับ ผมเชื่อวาพี่น้องบ้านมหามีแต่คนเข้าใจความรู้สึกจากใจอิหลีของคนอื่นและมีความช่วยเหลือกัน ถูกผิดก้อบอกกัน คนไม่รู้ย่อมผิดหรือ (เจตนาของผมก่าคือบ่อยากเห็น หัวข้อนี้ว่างเปล่าครับเลยไปก๊อปมา ในใจผมมีแต่ความหวังดีต่อบ้านมหาและทุกคนครับอ้าย จั่งได๋ก่าดีหวังว่าคือสิเข้าใจกันเนอะครับ) สิ่งใดที่ผมได้กระทำผิดขอกราบเท้าทุกท่านนั้นตรงนี้ที่นี่ด้วยครับ ความผิดครั้งนี้สิเป็นบทเรียนตลอดชีวิตเลยวาเฮ้ดหยังก่าตามให้คึดก่อน และใครก้อตามที่ทำก่อนคึดสิเป็นคือหนุ่มโนนตาล บ่ให้เอาเป็นแบบอย่างเด้อ
<embed src="http://www.google.co.th/embed/110192560/33e0a8ff" width="420" height="250" allowscriptaccess="always"></embed>
นี้คือเพลงแทนการขอบคุณแรงใจจากทุกๆคนครับ ขับร้องโดยจีรพันธ์ คณะหมอลำซิ่งในดวงใจของผมคับมักที่สุดคือมือกีตาร์ของวงจีรพันธ์ ศิลปินดวงใจผมหรือไอด้อล นั้นล่ะครับ
ขอขอบคุณอ้ายเซียงและหลายๆท่านที่เข้าใจและเคยตกอยู่ในสภาพแบบผมครับ ส่วนโตผมย้าน เว็ปบ้านมหาแล้ว สิบ่กล้าเข้าเว็ปบ้านมหาเลยครับ
ส่วนกระทู้ที่ผมโพสทั้งหมด ลบได้ทุกเมื่อครับ เอาโลดครับ
Bookmarks