กวีเหงา...วิวาห์ฝันกับจันทร์ฉาย

[ละไมฝน]

กวีเหงา...วิวาห์ฝันกับจันทร์ฉาย


แจ่มจันทร์...จันทร์แจ่มฟ้านภาลัย
จันทร์กระจ่างกลางใจใครคนหนึ่ง
แจ่มลาวัลย์ขวัญสะคราญหวานคำนึง
จันทร์แจ่มซึ้งตรึงใจของใครจันทร์

เจ้าของจันทร์คือตะวันหรือจันทร์สาว
หรือปวงดาวพราวพร่างกระจ่างฝัน
หรือขุนเขายามกอดซบหลบตะวัน
หรือห้วงมหรรณพ์ยามจันทร์ช้ำกลืนน้ำตา

อิจฉาลมโลมลูบลอบจูบเจ้า
เคืองเมฆขาวบังเงาจันทร์เจ้าขา
ชังน้ำค้างอยู่มิวายพรางสายตา
เกลียดฟากฟ้ากอดจันทร์ฉ่ำทุกค่ำคืน

จันทร์รู้ไหมใครแหนหวงดังดวงจิต
จันทร์รู้ไหมใครชมพิศฝันชิดชื่น
จันทร์รู้ไหมใครครวญคร่ำทุกค่ำคืน
จันทร์รู้ไหมใครหยัดยืนใต้เงาจันทร์

กวีฝัน..ใต้เงาจันทร์ก็หวานแล้ว
ยิ่งเพริศแพร้วหากจันทร์สาวเจ้าร่วมฝัน
ประกาศรักเย้ยดารา...วิวาห์จันทร์
ด้วยหมายขวัญจันทร์หวานมานปี
.
ละไมฝน

[เเมงสะดิ้ง]

อิจฉาลมโลมลูบลอบจูบเจ้า
เคืองเมฆขาวบังเงาจันทร์เจ้าขา
ชังน้ำค้างอยู่มิวายพรางสายตา
เกลียดฟากฟ้ากอดจันทร์ฉ่ำทุกค่ำคืน

จันทร์รู้ไหมใครแหนหวงดังดวงจิต
จันทร์รู้ไหมใครชมพิศฝันชิดชื่น
จันทร์รู้ไหมใครครวญคร่ำทุกค่ำคืน
จันทร์รู้ไหมใครหยัดยืนใต้เงาจันทร์
v
v
v

ไผสิอิจฉาลมกะอิจฉาไปโลดเด้อค่า
ส่วนข่ะน้อยสิอิจฉาจันทร์....สั่นดอก
หวึย....สะออนใจ กลอนเพิ่นม่วนหลาย
งึดเจ่าของคือกันล่ะเว่ย เป็นคนอยู่ดีๆ บ่วาดี
อ่านกลอนเพิ่นแล่วล่ะป่วงอยากเป็นอีเกิ้งพ่ะนะ...บาดเนี่ย

[เพ็นนี]

กวีนี้

อ่านแล้วหนาวอ่ะ...หนาวแทนจันทร์ โดนลมจูบ...

[สหายพง]

พริกแลแข้งแห้งเหี่ยวคุงกก

เครือผักเขียวเหี่ยวลงจำเหง้า

ปูปลาข่อนเขินตายกลางหาด

หลดหลาดดิ้นปีนขึ้นแซ่วดาว

หลังขดกุ้งกุมกินปลาบึกใหญ่

ปลาซิวไล่ซวบแข้หนีไปซ้นอยู่หลืบหิน

ปลาเข็งขึ้นหนีเมือเถิงอากาศ

หนูซิงวาดทำเดชกล้ากุมฆ่าแม่แมว

ฝูงหมู่กบเขียดฮ้องรอท่าควมตาย

กะต่ายขัดมีดโต้ขึ้นโคกใส่ไซ

ฝูงอาชาไนยม้ามีเขาเถิงหง่อน

หม่อนอยู่ด้งกุมขึ้นขี่ควาย

งูเภาพริกหลีกไกลกลัวย่าน

บวยตักน้ำเป็นจาวออกหน่อ

โป๋หมากพร้าวมีก้านป่งใบ

มหานิลแก้วกลายเป็นหินแฮ่

หินแฮ่ได้ขี้นเป็นแก้วค่าเมือง

[แจ่มใสยิ้มสวย]

ผู้ชายนี่หลายใจ เดี๋ยว ก็เป็นคนรักของสายฝน เดี๋ยว ก็หมายจะแต่งดวงจันทร์

มองหน้า อาจารย์ หญิงโต๊ะตรงข้ามแล้วกลอน ออกมาหรือไงหนอ




แจ่มใส คนรักกลอน ประตู อุ้ยประตูหนีบมือ

[khonsurin]

บทกวีสวยงามมากๆ เลยค่ะ เพราะมากค่ะ

[ต่าย]

:heart:.............................

พิศจันทรา..คราตะวัน..พลันลับฟ้า
คิดถึงหน้า...นวลอนงค์..ชวนหลงใหล
เนตรนวลนาง..ช่างวาววับ...จับหัวใจ
พิศคราใด........คล้ายดารา...คู่ตานาง


:heart::heart::heart:

อยากหยิบดาว...ที่พราวพราย...มาใกล้เดือน
แล้วยลเยือน.....ทุกราตรี....มิหมองหมาง
จันทร์ฉายแสง..แข่งดารา.....ฟ้าพราวพร่าง
เหมือนน้องนาง...ช่างผุดผาด..สะคราญตา

:heart:.................................

ชอบกลอนที่อ้างถึงพระจันทร์จ้า..เพราะว่าเกิดวันจันทร์ อิ อิ