สมัยก่อน การคุมกำเนิดยังไม่มี จึงปล่อยไปตามธรรมชาติ
แม่ตั้งท้องฉัน ก็ปาไป 41 ปีแล้ว (เกือบไม่ได้เกิดเป็นลูกแม่แล้วสิ)
แม่เริ่มแก่ แต่ฉันยังเป็นเด็กไม่รู้ประสีประสา แม่เล่าให้ฉันฟังว่า
เมื่อแม่เริ่มมีผมหงอก มองเห็นประปราย ฉันก็ถามแม่ว่า
" แม... ผมเจ้าเป็นหยังคือหงอก "
" เฒ่ามา ผมกะหงอก อีกจักน่อย กะตาย"
ความที่กลัวแม่ตายจาก ฉันก็ต้องคอยถอนผมหงอกให้แม่ประจำ
ไม่ร้ว่า โดนแม่หลอกให้ถอนผมหงอก นานเท่าใด จำความได้ ก็ตอน
รับจ้างถอนผมหงอกให้แม่ เส้นละ สตางค์ ถอนได้ 25 เส้น ก็ได้ค่าจ้าง
1 สลึง ก็มีเงินซื้อขนมแล้ว
" มี ของฮ้าง หมากงิ้ว เอามาแลก ยาง แลกไข่ขี้เกี้ยมเด้อ"
เสียงลำโพงดังแสบแก้วหู จากรถเร่ซื้อของเก่า ดังมาแต่ไกล
ฉันรีบไปเอาฝักนุ่นแห้ง ที่เก็บไว้ใต้ถุนฉางข้าว ที่ฉันวิ่งแข่งกับเพื่อน
ไปเก็บตามสวนชาวบ้านเวลามีพายุลมพัดมันลงมาจากต้นให้ฉันได้เก็บ
สะสมไว้ ฝักยาวหน่อย ได้ยาง 5 เส้น ฝักเล็กสั้น ก็จะได้ 4-3 เส้น
แล้วแต่เขาจะให้ เอามาเป่ากบกันจนปากมอม เข่าดำปิ้ดปี๋ ใครได้ยาง
เยอะเต็มสุดแขน ก็จะเป็นฮีโร่ของเพื่อน ๆ ในบรรดายาง แต่ละคน จะมี
เส้นพระเอก ลักษณะแบน บิดเป็นปากเป็ด เวลาเป่าจะกระโดดเกยเส้นอื่น
ได้ดี เอาไว้เป่ากินคนอื่น เส้นนี้จะแยกใส่แขนอีกข้าง
วันใหนไม่อยากได้ยาง ก็จะแลกใข่ขี้เกี้ยมกิน มันเป็นขนมของเด็ก
ชนบทที่ฮิตมาก เป็นเม็ดน้ำตาลเคลือบสี แดง เขียว เม็ดเล็กแข็ง
รูปลักษณะและขนาดเท่ากับไข่จิ้งจก จึงเป็นที่มาของชื่อขนม
เกมส์กด ตุ๊กตาบาร์บี้ รถบังคับ ฉันไม่เคยรู้จัก แค่ได้เล่น ดีดเม็ดมะขาม
ลงหลุม เอาไม้ลำปอ มาหักให้ยาวเท่าฝ่ามือ 5 อัน เล่นเป็นหมากเก็บ
เพลินจนลืมกินข้าวได้เหมือนกัน
Bookmarks