ข้อน่ารู้จากพระไตรปิฎก - ๑๔. สกุลที่มีสิ่งศักดิ์ประจำอยู่

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ข้อน่ารู้จากพระไตรปิฎก - ๑๔. สกุลที่มีสิ่งศักดิ์ประจำอยู่

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! ภายในเรือนแห่งตระกูลใด บุตร ๆ บูชามารดาบิดา, ตระกูลนั้น ชื่อว่ามีพระพหรม,

ภายในเรือนแห่งตระกูลใด บุตร ๆ บูชามารดาบิดา, ตระกูลนั้นชื่อว่ามีเทวดาคนแรก,

ภายในเรือนแห่งตระกูลใด บุตร ๆ บูชามารดาบิดา, ตระกูลนั้นชื่อว่ามีอาจารย์คนแรก,

ภายในเรือนแห่งตระกูลใด บุตร ๆ บูชามาดาบิดา, ตระกูลนั้นชื่อว่ามีบุคคลผู้ควรนำของมาบูชา.

คำว่า พระพรหม คำว่า บูรพเวทวดา (เทวดาคนแรก) คำว่า บูรพาจารย์ (อาจาย์คนแรก) คำว่า อาหุเนยยะ (ผู้ควรนำของมาบูชา) เป็นชื่อของมารดาบิดา เพราะมารดาบิดาเป็นผู้มีอุปการะมาก เป็นผู้คุ้มครองเสี้ยงดูบุตร แสดงโลกนี้แก่บุตร"

อิติวุตตก ๒๕/๓๑๓

[พิณอิสระ]

พรหมาติ มาตาปิตโร ฯ
บิดามารดา เป็นพรหม เป็นเทวดา เป็นบูรพาจารย์ของบุตร จริงแท้

[ไทสกลฯ]

สนับสนุนครับ...
บิดา-มารดา..เป็นผู้มีจิตใจอันบริสุทธิต่อบุตร-ธิดาของตนเอง อันเป็นลักษณะจิตของผู้เป็นอรหันต์..!!
บุตร-ธิดาผู้ทำดี(บุญ)แก่บิดา-มารดา จะได้อานิสงส์เทียบเท่าการทำดี(บุญ)แก่พระอรหันต์ ดังนั้น..ไม่ผิดที่จะกล่าวว่า..บิดา-มารดา คือ พระอรหันต์ขอลูก...

แต่....ผู้ให้กำเนิด อาจไม่ได้ชื่อว่า บิดา-มารดาเสมอไป เท่าๆ กับ ชื่อว่า บิดา-มารดา อาจไม่หมายถึงผู้ให้กำเนิดเสมอไปเช่นกัน..