....เป็นสตรีมิใช่ชายเสียดายศักดิ์
จะปลูกรักเรรวนหาควรไม่
อันความดีมีอยู่ดูจำไว้
อย่าพอใจรักชั่วให้มัวมอม
จะมีคู่ก็ให้รู้ปรนนิบัติ
จงซื่อสัตย์สุจริตจิตถนอม
อย่าคิดร้ายย้ายแยกทำแปลกปลอม
มโนน้อมเสน่หาต่อสามี
อย่าคบชู้สู่สมนิยมหวัง
ไม่จีรังกาลดอกบอกโฉมศรี
เขารักหลอกหยอกเล่นดอกเช่นนี้
ถ้าแม้นมีข้าวของต้องบำเรอ
ธุระอะไรจะให้มันเสียของ
อันเงินทองผัวทำสน่ำเสนอ
เพราะเชื่อใจภรรยายิ่งกว่าเกลอ
ควรบำเรอลูกผัวของตัวตน
จะมีจิตพิศวาสไม่คลาดเคลื่อน
เพราะแม่เรือนร่วมใจจึงได้ผล
แม้นนอกจิตคิดร้ายหมายประจญ
จะพาตนยากยับอัประมาณ
จงกันภัยในเล่ห์เสน่หา
อย่าให้มาปนปะจงประหาร
เอาความสัตย์ตัดตั้งปฏิญาณ
ถึงเกิดการยากเข็ญไม่เป็นไร
จงซื่อต่อภัสดาสวามี
จนชีวีศรีสวัสดิ์เจ้าตัดษัย
อย่าให้มีราคินที่กินใจ
อุปไมยเหมือนอนงค์องค์สีดา
ถึงที่สุดทดลองก็ทองแท้
ด้วยนางแน่อยู่ในสัจอธิฐาน์
หญิงเดี๋ยวนี้แม้นมีสัตยา
ภัสดาก็ยิ่งรักขึ้นหนักครันฯ..........
อ้างข้อความนี้
Bookmarks