สายลมชื่นคืนหวานไม่ผ่านหวน
สายลมด่วนพัดรักไกลไม่ให้สม
สายลมหนาว..ร้าว..ล้า อุราตรม
สายลมลมแล้งแล้งเหมือนแกล้งใคร
นิ่งพินิจคิดตามความคนฝาก
นิ่งเฉยยากถูกปัดรักทั้งผลักไส
นิ่งวิเคราะห์รักเร้นที่เป็นไป
นิ่งอาลัย....ลึกภวังค์ยังหลงรอ
ลมหายใจไออุ่นยิ่งครุ่นคิด
ลมสะกิดว่ารักหวานยากสานต่อ
ลมหนาว...ปีนี้ใจไม่ลออ
ลมล่องล้อคนถูกเมินเจ็บเกินทน
แม้พบกันเมื่อสายไม่อายรัก
แม้เจ็บหนักดวงฤดีเปื้อนสีหม่น
แม้หนาวเหน็บเจ็บช้ำเพราะคำคน
แม้อดทนยากนักจักกล้ำกลืน
คำนึงคำคนไกลในปลายฟ้า
คำฝากว่า?รักเพียงใดไม่อาจฝืน?
คำคมใครทำใจตรมล้มทั้งยืน
คำรักรื่นกลับไม่งามตามที่ควร
ไหวคารมคมคำเคยพร่ำบอก
ไหวอกยอกรักชื่นไม่คืนหวน
ไหวอารมณ์อ่อนล้าน้ำตานวล
ไหวจนครวญฝากลมพรมฝากมา
หนาวน้ำตาเอ่อลามท่วมความคิด
หนาวชีวิตรักเขวสิ้นเสน่หา
หนาวหัวใจใครห่างรักร้างลา
หนาวเกินกว่านิ่งเฉย..คนเคยรัก
อ้างข้อความนี้
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ หมวยน้อยมิวสิค
Bookmarks