22 กันยายน 2552
เมื่อกำลังใจจากคนที่คิดฮอดต้องจากไป หัวใจฟ้าใสก็เจ็บ เจ็บอย่างไม่อาจจะบอกได้ ว่ามันเจ็บแค่ไหน ทุกวันได้แต่คิดว่าว่าสักวันเธอจะหวนกลับมา ทุกวันมีแต่รอ ทุกวันที่คิดถึง มันช่างเหงาและเจ็บปวดที่สุด แค่เวลาสั้น ๆ ฟ้าใสก็ช่างสุดจะทน ไม่เป็นไรในเมื่อต้องเจ็บ จะเจ็บตอนไหนก็คงไม่ต่างกัน กับคนเน่า ๆ ใครจะมาสนใจน้อ ในที่สุดทุกคนก็จากฟ้าใสไป ปล่อยให้ฟ้าใสต้องคอยคิดถึงไม่จางหายไป ต่อไปหากฟ้าใสไม่อยากเจ็บ ไม่อยากเหงาก็อย่าไปเผลอใจคิดถึงใครง่ายละกัน
แด่ความเจ็บเมื่อเธอจากไป ขอสัญญาว่าจะไม่คิดถึงใครอีกเลย (ทำได้ไหม) ถ้าไม่อยากเจ็บก็ทำให้ ถ้าทำไมได้ฟ้าใสก็จะเจ็บตลอดไป นี่แหละความจริงที่ฟ้าใสต้องเจ็บ และก็เจ็บตลอดไป
คิดฮอดแฮงเด๊อ
ฟ้าใส
Bookmarks