แม็กกี้ ผู้ก่อการรัก ได้เล่าถึงความเป็นมาของเว็บบ้านมหาดอทคอมให้ผมฟัง ในยุคแรก ๆ ซึ่งมีสมาชิกไม่กี่คน แต่ทุกคนมีความสามัคคีกันเป็นอย่างดี หลายคนจากเว็บบ้านมหาไปอย่างไร้วี่แวว แต่หลายต่อหลายคนได้หวลกลับมาสู่วันคืนอันแสนอบอุ่นอีกครั้ง
1 ปีกว่า ๆ ที่ผมได้เข้ามาอยู่ในเว็บบ้านมหา มีเรื่องราวต่าง ๆ ของพวกเราสมาชิกที่ผมประทับใจในน้ำใจไมตรีจิตที่มีให้แก่กันและกัน ดูได้จากความร่วมมือร่วมใจในการไปร่วมงานพาแลง ไม่ว่าจะเป็นงานพาแลง 1 หรืองานพาแลง 2 ทุกคนไปจากทุกสารทิศเดินทางจากต่างจังหวัด หรือแม้แต่จะเดินทางจากต่างประเทศก็ตาม
นี่คือสิ่งที่ผมปลื้มใจจนบอกไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งส่วนหนึ่งก็คงจะเป็นความผูกพันที่เรามีให้กันในโลกไซเบอร์แห่งนี้
กาลเวลาที่ผ่านไป หลายคนอาจมีภารกิจที่ต้องทำ หลายคนอาจจะถึงจุดอิ่มตัว หลายคนก็หลายเหตุผลที่ทำให้จากเว็บบ้านมหาแห่งนี้ไป
หลายคนก็เปลี่ยนชื่อเข้ามาใหม่เพื่อสร้างลุ๊คใหม่ให้กับตัวเอง หลายคนก็มีหลายชื่อเพื่อเหตุผลบางประการ
แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น พวกเราคือครอบครัวเดียวกัน ไม่ว่าจะชื่ออะไรก็ตาม จะเป็นใครมาจากไหนก็ตาม จะเปิดเผยหรือปิดบังอะไรก็ตาม ล้วนเป็นเหตุผลส่วนตัวที่ไม่อาจก้าวล้ำทั้งสิ้น
แต่สำหรับ พล พระยาแล และพวกเราบ้านมหาคุ้มสามเสน ผมถือว่าเป็นสมาชิกบ้านมหาอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีความสมัครสมานสามัคคีแบบครอบครัวเดียวกัน เปิดเผยและจริงใจต่อกัน ทำให้ผมอยู่ในเว็บบ้านมหาอย่างผูกพัน
อย่างไรก็ตามผมยังคิดถึงสมาชิกเก่า ที่ได้สร้างสรรค์ผลงานไว้เสมอ คิดถึงเขาทุกครั้งที่ได้อ่านกระทู้ที่พวกเขาเหล่านั้นได้ตั้งขึ้น แม้ว่าเขาทั้งหลายเหล่านั้นจะจากเว็บบ้านมหาไปนานแค่ไหนก็ตาม
แต่พวกเราเว็บบ้านมหาดอทคอมแห่งนี้ ยังรอคอยการกลับมาของเขาเหล่านั้นเสมอครับ
ด้วยความคิดถึงวันวานครับ
พล พระยาแล
22 ก.ย.52
Bookmarks