26 กันยายน 2552
บันทึกยามเหงา ของคนเน่าๆ ที่ทุกวันมีแต่ความคิดถึง ทุกมื้อไม่รู้จะไสนอกจากห้องกล่องขอเพลง เพราะที่นั้นมีความสุข ม่วนยามเข้าไป เพราะคลายเครียด แต่ตอนนี้รู้สึกเบื่อ ๆ ที่ต้องไปเจอกับคำเว้าทึ่ไม่ทำให้สบายใจ เข้าไปบ่มีหมู่เว่าก็เหงาพอแฮงแล้ว แถมมีคนว่า สร้างความรำคราญให้คนอื่นนำ ฟ้าใสแฮงรู้สึกแย่ไปอีกเท่าหนึ่ง จนรู้สึกว่าเฮาแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ว่าจะไม่สนแต่พอเจอข้อความที่อ่านแล้วมีแต่ว่า มันก็รู้อดทนบ่ไหว สุดเศร้าจ้าสิบอกให้ บ่ได้เจอด้วยตัวเองก็ไม่รู้ อยากรู้จังว่าคนที่เป็นสมาชิกใหม่จะรับไหวไหมนะ จะยังแวะเข้ามาในห้องกล่องขอเพลงบ้านมหาอีกบ่ ถ้าเจอเหตุการ์แบบฟ้าใส แต่ฟ้าใสก็อดบ่ได้ก็ต้องเข้าไปเพราะฟ้าใสอยากไปรอคนที่คิดถึงจ้า รอทุกวัน แม่นไม่มาก็ยังหวังว่าสักวันเพิ่นต้องมา มาเป็นแรงใจให้ฟ้าใส แค่ได้เห็นก็สุขใจ
ขออภัยที่ลืมช้าจ้า ก็บ่เข้าใจคือกันว่าทำไมไม่ลืมสักที พอมาเจอเพลง ขออภัยที่ลืมช้า โดนใจจังเลยจ้า
ขออภัยที่ลืมช้า - เสถียร
"ขออภัยที่ลืมช้า .... ถึงจบไปแล้วแต่ยังเฝ้าห่วงใย รู้ว่าสมควรไปแต่ใจอยากอยู่ใกล้เธอ ความหวังยังไม่ลบ ถึงจบก็ยังจะอยากเจอ แต่ว่าในสายตาของเธอ ไม่มีแม้จะมองมา รู้ว่ามีสิทธิ์น้อย แต่ใจยังคอยคิดถึง อยู่ในห้วงคิดถึงไม่เคยส่างซา จิตใจมันร้อนรน ก็คนที่เราคบหาหลับตาลงยังฝันเห็นหน้า เหมือนคนเป็นบ้าทุกที เหมือนคนเป็นบ้าทุกที
ขออภัยที่ลืมช้า ขอเวลาหน่อยได้ไหม ให้โอกาสให้ฉันทำใจสักนิดเถอะนะคนดี ขออภัยที่ลืมช้า เพราะรักกันมานานปี ได้โปรดปรานีคนที่หัวใจสลาย
ถึงจบไปแล้ว แต่ใจยังคอยถามหา นึกถึงวันต้องลา คิดมาแล้วต้องใจหาย แต่อย่าห่วงเลยหนาสัญญาไม่ทำให้เหนื่อยใจ ถึงเวลาแล้วแนจะไปจากคนที่อยากลืม
ขออภัยที่ลืมช้า ขอเวลาหน่อยได้ไหม ให้โอกาสให้ฉันทำใจสักนิดเถอะนะคนดี ขออภัยที่ลืมช้า เพราะรักกันมานานปี ได้โปรดปรานีคนที่หัวใจสลาย
ขออภัยที่ลืมช้า ขอเวลาหน่อยได้ไหม ให้โอกาสให้ฉันทำใจสักนิดเถอะนะคนดี ขออภัยที่ลืมช้า เพราะรักกันมานานปี ได้โปรดปรานีคนที่หัวใจสลาย ที่ยังรักเธอ
คิดฮอดจังเลย
ฟ้าใส :heart:
Bookmarks