เด็กส่วนใหญ่นิยมไว้จุกกันทั่วไป นอกจากเด็กซนๆ หรือเลี้ยงยาก ก็จะไว้ทรงแปลกๆ ดังที่กล่าวมา เป็นการแก้เคล็ด อย่างไรก็ดี เมื่อเด็กโตขึ้นอายุราว 11-12 ปี ซึ่งเป็นช่วง เวลาที่ถือว่า จะเปลี่ยนแปลงเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ก็จะต้องตัดผมนี้ทิ้งไป ซึ่งเรียกว่าการโกนจุก

นิยมพิธีพราหมณ์
การโกนจุก สำหรับชาวบ้านทั่วไป ในชนบท ก็ทำกันง่ายๆ โดยโกนกันเองที่บ้าน หรือ อาจพาไปโกนที่วัด เพื่อเป็นศิริมงคล พ่อแม่พี่ป้าน้าอา จะช่วยกันขลิบออก คนละนิดละหน่อย จนเกลี้ยงเกลา นับจากนั้นไป ชีวิตของเด็กจะเจริญวัย เป็นผู้ใหญ่ โดยสมบูรณ์

การโกนจุก

การโกนจุกที่ถือกันว่าดียิ่งนั้น นิยมให้ พราหมณ์เป็นผู้จัดการพิธี โดยเชิญ พราหมณ์ มาทำพิธีที่บ้าน หรือพาเด็กไป โกนรวม กับเด็กอื่นๆ พร้อมกันที่ เทวสถาน โบสถ์พราหมณ์ เวลาที่ทางโบสถ์ มีเทศกาล สมโภช ทางศาสนาพราหมณ์ ตอนเดือนยี่ หรือเดือนสอง ซึ่งจะมีการเลี้ยงพระ สวดมนต์ มีดนตรี พิณพาทย์ ประโคม กล่อมขวัญกัน เป็นที่เอิกเกริก สำหรับเจ้านายเด็กๆ พิธีโกนจุก จะยิ่งซับซ้อน ใหญ่โตมากขึ้น การโกนจุกของ เจ้านายชั้นรองๆ เรียกว่า เกศากันต์ เจ้านายชั้นสูง เรียกว่า โสกันต์ พิธีดังกล่าว จะกินเวลา หลายวัน มีทั้งขบวนแห่ ปลูกโรงพิธี สร้างภูเขาไกรลาศจำลอง สำหรับเจ้านายสรงน้ำ นับเป็น งานที่วิจิตรตระการตามาก งานหนึ่งทีเดียว