ซายเอ๋ย..
จักแม่นอานิสงค์สร้าง บุญนำทางแต่คองเก่า
หลงฮ่ำฮอนแต่นำเจ้า จักสิเว่าว่าจั่งได๋
ย่านแต่คนทางไกล สิไหลลืมคองเก่า
มาตั๋วะล่อให้นั่งเฝ่า แนมทางเจ้ากะเปล่าดาย
ทิ่มแต่ทางเทียวไว่ ให้ป่าหญ้าขึ้นนำทาง
คั่นสิย่างกะจนใจ ทางสิไปกะบ่เห็น
ย่านเพิ่นไปหลงเต้น นำแห่แต่ลาดยาง
ลืมเถียงนาฮ้างน้อย หม่องนางคอยแต่แนมหา
ส่งทางใจไปบอกว่า อย่าให้ถ่ามิดจ้อย
คั่นทางไถยังเห็นฮอย สิคอยเจ้าบ่าวคนเดิม..ซายเอ้ย
อ้างข้อความนี้
Bookmarks