กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 10

หัวข้อ: น้ำตาตกใน มันเป็นอย่างงี้นี่เอง

  1. #1
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ เมษา
    วันที่สมัคร
    Jan 2009
    ที่อยู่
    ไทย & ยูเค
    กระทู้
    967

    อายหน้าแดง น้ำตาตกใน มันเป็นอย่างงี้นี่เอง

    [SIZE="3"]มันเป็นเรื่องจากชีวิตจริงของเมษาเองแหล่ะค่ะ อยากจะเล่าสู่เพื่อนๆในบ้านมหาฟังเพื่อแบ่งปันประสบการณ์กัน และอ่านสนุกๆนะคะ อย่าซีเรียส ใครไม่อยากอ่านก็ผ่านไปนะคะไม่ว่ากัน อิอิ



    เมษามีจักรยานคู่ชีพอยู่หนึ่งคันค่ะ เป็นคู่ทุกข์ คู่ยากเลยก็ว่าได้ เพราะเมษาจะต้องใช้ขี่เพื่อไปต่อรถเมล์เพื่อไปทำงานค่ะ สาเหตุเพราะบ้านอยู่ไกลค่ะ รถเมล์ก็ไม่มีผ่านบ้านเลยในสมัยนั้น เพราะบางบัวทองค่อนข้างกันดารสมัยก่อนนะ แล้วเมษาก็ทำงานไกลถึงหนามบินดอนเมือง และเข้างานเป็นกะอีกตะหาก มี 3กะ ค่ะ เปลี่ยนทุกๆ 1 เดือน จากบ้านไปอู่รถเมล์ก็ประมาณ กิโลกว่าๆแหล่ะค่ะ ในอู่รถเมล์แถวๆนั้นจะมีหมู่บ้านอยู่ด้วย วินมอเตอร์ไซด์
    และที่สำหรับจอดรถจักรยาน เวลาหน้าฝนเมษาก็ค่อนข้างลำบากที่จะต้องขี่จักรยานออกไปต่อรถเมล์หน่ะ มือขวาถือร่ม มือซ้ายก็จับแฮนรถ บางทีก็คิดน้อยใจในวาสนาตัวเอง บางทีก็ร้องให้ไปด้วยปั่นจักรยานไปด้วย มันช่างทุกข์เสียเหลือเกิน(สำหรับสาวโสด)เพื่อนๆที่ทำงานเก่าจะรู้ค่ะ อิอิ



    เมื่อพ่อมาเยี่ยม และถึงเวลากลับชัยภูมิ เมษาเข้ากะเช้าพอดี ซึ่งเวลาเข้างานก็ประมาณ 6.30 น.ถึง 14.30น เมษาต้องตื่นตั้งแต่ ตี 4 และออกจากบ้านตี 4.30 ประมาณนี้ พ่อก็ต้องตื่นเช้าด้วยเพื่อไปพร้อมกัน เมษาถามพ่อว่า "พ่อ พ่อปั่นจักรยานเป็นมั๊ย พ่อบอกว่า บ่เป็นดอกอีหล่า"ถ้างั้นก็ต้องเมษาสินะที่จะต้องเป็นคนปั่น พ่อก็นั่งซ้อนท้ายไปด้วยกันจนถึงอู่รถเมล์แหล่ะ โห เหนื่อยนะ หนักด้วย ใส่กระโปรงอีกตะหาก ไปถึงอู่รถ ก็เอาจักรยานไป
    จอดใว้ในที่ๆเค้าทำใว้ให้จอด พร้อมล๊อคอย่างดี พ่อก็นั่งรถเมล์สาย 134 ไปสุดสายแล้วต่อรถทัวน์ไปชัยภูมิ เราก็ลงก่อนพ่อที่วัดเสมียนนารี เพื่อต่อรถไปดอนเมือง ใจก็ห่วงพ่อนะว่าจะลงถูกรึเปล่านะ หารถทัวน์ถูกมั๊ยหนอ


    วันนี้เลิกงานแล้วก็รีบกลับบ้านเหมือนปกติทุกวัน เพราะบ้านไกล พอรถมาถึงอู่สุดสาย ก็รีบลงรถตรงดิ่งไปหาจักรยานคู่ชีพของเราทันที แต่ว่าหาไม่เจอ มันไปใหนเนี่ย จอดใว้ตรงนี้นะ (ใจเริ่มไม่ดี)เดินดูรอบๆทุกๆคัน มันก็ไม่มี สงสัยว่าคงจะหายแล้วหล่ะ แค่นั้นแหล่ะ ความเศร้าใจ ตกใจ เสียใจ ความวิตกกังวลต่างๆนาๆมาประดังกันเข้า แต่มันไม่มีน้ำตาจะใหลออกมาเลยง่ะ นี่หรือที่เค้าเรียกว่าน้ำตาตกในหน่ะ ฉันเพิ่งเจอกับตัว เคยได้ยินแต่คนอื่นพูด มันเป็นอย่างงี้นี่เอง



    เดินคอตกไปหาพี่ๆที่วินมอเตอร์ไซด์ เล่าให้เค้าฟัง เค้าก็บอกว่า"น้อง ที่นี่รถหายเป็นประจำแหล่ะ บางทีมีรถกระบะมาจอด แล้วลงไปยกรถจักรยานขึ้นไป คนเห็นก็คิดว่าเป็นเจ้าของรถเอง " จะทำไงดีหล่ะเราทีนี้ รถไม่มีจะไปทำงานได้ไง พรุ่งนี้ก็ต้องไปแต่เช้า แล้วจะออกจากหมู่บ้านมาอู่รถได้ไง เดินเหรอ ตี 4 ครึ่งนี่นะ ตัดสินใจค่ะ จ้างพี่มอเตอร์ไซด์ไปหาซื้อรถใหม่ที่ตลาดบางบัวทอง สรุปได้มาคันใหม่ค่ะ ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่งั้นคงไม่ได้ไปทำงานแน่ๆ รถคันใหม่อยู่ด้วยนานพอสมควรค่ะ ไม่หาย ปีต่อมาเลยตัดสินใจซื้อรถยนต์ค่ะ เพื่อความสะดวกในการไปทำงาน เพราะเราทำงานเป็นกะ บางทีก็กลับดึกๆดื่นๆ คนเดียวอันตรายค่ะกลัว



    แล้วเพื่อนๆ พี่ๆในบ้านมหาหล่ะคะ เคยน้ำตาตกในกันมั๊ย ?
    [/SIZE]
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เมษา; 29-10-2009 at 00:14. เหตุผล: เพิ่มไซด์ ตามคำเรียกร้องของอ้ายบ่าวเซียง

  2. #2
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ ตรี ศรีเมืองใหม่
    วันที่สมัคร
    Apr 2006
    ที่อยู่
    หนุ่มอุบล คนศรีเมืองใหม่
    กระทู้
    4,490
    อิอิๆๆ นําตาตกในแบบนี้ น่ารักดี ขํานิดๆ เขียนได้ดีทีเดียวครับน้อง เพิ่มตัวอักษรให้ใหญ่ขึ้นอีกนิดจะดีมาก
    :welcome3"...ศรีเมืองใหม่แดนธรรมประเสริฐ ถิ่นกำเนิดหลวงปู่มั่น ลือลั่นสวรรค์ภูหล่น ยลสวยหินผานางคอย ลอยล่องแก่งจุการ งามตระหง่านเสาธงวงกลมใหญ่...">>>>> www.muangmai.ob.tc

  3. #3
    ฝ่ายเทคนิคและโปรแกรม สัญลักษณ์ของ ต่วง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,826
    ครับชีวิตคนเรามันก็ต้องมีอุปสรรคบ้างเป็นของธรรมดา ไม่มีใครหรอกที่จะโรยดอกกุหลาบเพื่อเป็นทางเดิน มันก็ต้องมีสุข มีทุกข์ นั้นคือรสชาติของชีวิต

  4. #4
    ศิลปิน,ช่างภาพอิสระ สัญลักษณ์ของ เพ็นนี
    วันที่สมัคร
    May 2009
    ที่อยู่
    Bangkok
    กระทู้
    1,308
    บล็อก
    2
    น้ำตาตกใน เป็นอาการเจ็บปวด
    ลึก ลึก ลึกจนบ่ออกมาให้ไผเห็น
    เจ็บแฮง...

  5. #5
    ศิลปิน นักร้อง นักแสดง
    มิสบ้านมหา 2011
    สัญลักษณ์ของ ผู้ก่อการรัก
    วันที่สมัคร
    Feb 2006
    ที่อยู่
    HappyLand ดินแดนแห่งความสุข, Thailand
    กระทู้
    3,161
    น้ำตาตกในอยู่บ่อยๆ เลยจ้า แต่ก็ยังยิ้มสู้ไว้ ...
    ล้มแล้วฟื้นยืนสู้ชูช่อใหม่ เพราะต้นยังสดใสผลิใบเขียว
    ลุกขึ้นต้านลมฝนต้นเป็นเกลียว รากยึดเหนี่ยวซับซ้อนกับพื้นดิน



  6. #6
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ยังดีครับที่มีเงินซื้อรถยนต์ สำหรับพล พระยาแล คงสิอาศัยเพิ่นตลอดชีวิตล่ะครับ
    เพราะบ่มีเงินซื้อรถดอกครับ ถึงให้ฟรีกะบ่มีปัญญาซื้อน้ำมันเติมดอกครับ แค่ให้พ้นเดือนชนเดือน
    กะเป็นบุญแล้วล่ะครับ

    บ่เคยน้ำตาตกในดอกครับ เพราะบ่เคยน้อยเนื้อต่ำใจในวาสนา เพราะเกิดมาบ่เคยคิดสิแข่งกับไผครับ
    ไผสิฮางสิมีกะแล้วแต่เพิ่นครับ มีความสุขตามอัตภาพ และบ่คิดสิดิ้นรนหยังที่เป็นสิ่งที่ผูกมัดตะของให้เสียสุขภาพจิตครับ
    ตลกโปกฮาไปมื่อ ๆ กะมีแฮงดีอยู่เด้ล่ะ ชีวิตคนเฮา บ่มีสาระอีหยังดอกครับ เฮ็ดมื่อนี่ให้ดีที่สุดครับ

  7. #7
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ธิดายาเย็น
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,622
    ไผ๋น้อมะซ่างใจดำลักจักรยานน้องเมษาไปได้..เอื้อยกะเคยน้ำตาตกในบ่อยครั้ง แต่กะกลืนมันลงไปบ่ให้ไผ๋เห็น..แล้วกะบอกตัวเองว่า..ต้องสู้ต่อไป..
    ( อาจจะมีน้ำตา แต่ใช่ว่าจะอ่อนแอเสมอไป )

  8. #8
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ เสือ
    วันที่สมัคร
    Oct 2009
    ที่อยู่
    จีน เชี้ยงไฮ้
    กระทู้
    110
    เมื่อเสียหลักก็ต้องหลบอย่างฉลาด เมื่อพลั้งพลาดต้องรู้หลึกใส่ปลีกหาง ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆทำ ค่อยคลำทาง จึงจะย่างสู่จุดหมายเมื่อปลายมือ

  9. #9
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ เมษา
    วันที่สมัคร
    Jan 2009
    ที่อยู่
    ไทย & ยูเค
    กระทู้
    967
    บุญพา วาสนาส่งเอื้อย อ้ายเอ้ย น้องก่าบ่ได้ล่ำได้เรียนสูงดอก แต่ว่ามีประสบการณ์กับงานที่เพิ่นต้องการพนักงานพอดี สมัยก่อน จบ ม.3 ม.6 มีประสบการณ์เพิ่นก่ารับเข่าเฮ็ดงานแล่วเนาะ แต่สมัยนี่ก่าคือสิปริญญานั่นหล่ะค่ะอย่างต่ำก่าดาย ต้องขอขอบคุณท่านประธาน คุณวิชัย รักษ์ศรีอักษร ค่ะ ที่ท่านกรุณาและให้ความเมตตาต่อพนักงานทุกคนค่ะ เมษายังระลึกถึงบุญคุณเพิ่นตลอดแหล่ะค่ะ ถ้าบ่มีเพิ่นเมษาคือสิบ่มีมื่อนี้ดอก

    รายได้เพิ่นก่าถือว่าดีเติบแหล่ะค่ะตอนนั่น อาจสิได้หลายกว่าคนที่เพิ่นจบปริญญามาผุ่นหล่ะ ก่าเลยพอสิมีเงินผ่อนบ้าน ผ่อนรถนั่นหล่ะอ้าย เอื้อยเอ้ย อั่นน่องน่ะโตคนเดียว ญาติพี่น่องในกรุงเทพก่าบ่มี เมื่อมีปัญหามา ก่าบ่มีคนมาช่วยเหลือดอก ต้องช่วยโตเอง คิดเอง แก้ปัญหาเองมาตลอดแหล่ะจ้า ถูกแน ผิดแน ก่าปนกันไปเนาะ เฮ็ดงานก่าเมื่อยหลาย วันหยุดก่านอนเหมิดมื่อนั่นหล่ะ บ่เคยคิดสิไปแข่งร่ำแข่งรวยกับไผดอก บ่มีปัญญาจ้า แค่นี่ก่าแทบแย่แล่ว กว่าสิผ่อนเหมิดแต่ละอย่างมันคือมาดนหลายแท้

    หมู่เก่าๆก่ามี พ่อเถ่า ปฐิพร ปราบพล นั่นหล่ะ เลาก่าเป็นสมาชิกในบ้านมหานี่หล่ะจ้า โลกมันกลมเนาะ ก่ามาเจอกันในเวปบ้านมหานี่หล่ะจ้า เลาก่าได้เลื่อนเป็นหัวหน่าดนหลายปีแล่วหล่ะ สบายไปแล้วเพิ่นน่ะ

  10. #10
    ศิลปินแดนไกล สัญลักษณ์ของ chudhancock
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    ที่อยู่
    cambridge, England
    กระทู้
    1,949
    เมษาจ๋า น้ำตาตกในนี้ป้าเคยมีอยู่บ่อยเลยจ้า เสียใจมากๆจนร้องไม่ออกไม่มีน้ำตา
    แต่พอเวลาผ่านไปอีกสักประมาณ สองสามชั่วโมงพอหายเสียใจหายตกใจแล้ว โอ้โฮ้
    ทีนี้ไม่รู้น้ำตาไหลมาจากไหนจนเปียกผ้าเช็ดหน้าทั้งผืนอิอิอิ ถึงยังไงก็ตามป้าขอเป้น
    กำลังแรงใจให้หลานนะจ๊ะ ถึงจะมีน้ำตา ก็ขอให้ยิ้มในใจเอาไว้ สู้สู้จ้า

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •