ร้อยธรรมคำกลอน...ปิด ปิด ปิด...เปิด เปิด เปิด

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ปิด-ปิด-ปิด

ร้อยธรรมคำกลอน
โดย
พุทธทาสภิกขุ


ปิด ปิด ตา อย่าสอดส่าย ให้เกิดเหตุ
บางประเภท แกล้งทำบอด ยอดกุศล
มัวสอดรู้ สอดเห็น จะเป็นคน
เอาไฟลน ตนไป จนไหม้พอง

ปิด ปิด หู อย่าให้แส่ ไปฟังเรื่อง
ที่เป็นเครื่อง กวนใจ ให้หม่นหมอง
หรือเร้าใจ ให้ฟุ้งซ่าน พาลลำพอง
ผิดทำนอง คนฉลาด อนาถใจ

ปิด ปิด ปาก อย่าพูดมาก เกินจำเป็น
จะเป็นคน ปากเหม็น เขาคลื่นไส้
ต้องเกิดเรื่อง เยิ่นเย้อ เสมอไป
ถ้าหุบปาก มากไว้ ได้แท่งทองฯ

เปิด-เปิด-เปิด

เปิด เปิด ตา ให้รับแสง แห่งพระธรรม
ยิ่งมิดค่ำ ยิ่งเห็นชัด ถนัดถนี่
สมาธิมาก ยิ่งเห็นชัด ถนัดดี
นี่วิธี เปิดตาใจ ใช้กันมา

เปิด เปิด หู ให้ยินเสียง สำเนียงธรรม
ทั้งเช้าค่ำ มีก้องไป ในโลกหล้า
ล้านล้านปี ฟังให้ชัด เต็มอัตรา
คือเสียงแห่ง สุญญตา ค่าสุดใจ

เปิด เปิด ปาก สนทนา พูดจาธรรม
วันยังค่ำ อย่าพูด เรื่องเหลวไหล
พูดแต่เรื่อง ดับทุกข์ได้ โดยสัจจนัย
ไม่เท่าไร เราทั้งโลก พันโศกแลฯ

[กำลังใจ]

ขอบคุณหลายเด้อ ที่นำร้อยธรรมคำกลอนดีดีมาให้อ่านกัน