-๑-กลอนรัก -'๑'-
หนึ่งคำหวานหว่านไปใจคิดถึง
ขอเพียงคิดนิดหนึ่งว่าซึ้งไหม
หากคำหวานเพียงแค่ผ่านแล้วผ่านไป
พูดแล้วก็หายไปไม่เคยทำ
หากต้องรักใครซักคนแล้วทนต่อ
อีกเมื่อไหร่ถึงจะพอรอเจ็บซ้ำ
ที่ผ่านมาฉันก็เก็บก็เจ็บจำ
โปรดอย่าทำให้ต้องช้ำกันอีกเลย
เกมของหัวใจยังไม่จบ
แต่เธออยากลบมันก็ได้
แม้เกมนี้ไม่มีเธอเล่นต่อไป
แต่จะเก็บไว้ในใจฉันคนเดียว
ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักฉัน
แค่ที่เธอทำทุกวันฉันก็รู้
แค่ได้เห็นสายตาที่คอยดู
คำว่ารักก็มาอยู่ในหัวใจ
ด้วยทั้งหมดชีวิตที่ฉันมี
ทำเพื่อเธอคนดีไม่หวั่นไหว
แม้วันหน้าจะลำบากอีกเท่าไร
ฉันยังมีหัวใจทำเพื่อเธอ
ฉันคนเดียวคงคิดถึงได้ข้างเดียว
หากว่าเธอไม่แลเหลียวมาหาฉัน
เพียงหัวใจดวงเดียวคิดถึงกัน
ก็มีแค่ได้แต่ฝันถึงเพียงเธอ
ทุกถ้อยคำฉ่ำหวานเมื่อกาลก่อน
หรืออีกร้อยถ้อยบทกลอนที่แสนหวาน
ยังไม่อาจเทียบรักนั้นในวันวาน
ที่ยังสุขตลอดกาลชั่วนิรันดร์
คนที่ผ่านสายตามีเป็นร้อย
แต่ก็มีอยู่น้อยในใจฉัน
และยิ่งมีแค่หนึ่งเดียวที่รักกัน
ที่ทุ่มเททั้งใจนั้นฉันให้เธอ
ฝากคำๆ นี้ไว้แทนใจ
คำว่ารักเสมอไปให้ใจนี้
แทนคำสัญญาแทนความดี
แทนทั้งหมดที่มีมอบให้เธอ
แม้เอ่ยคำรักเพียงแผ่วเบา
ให้ได้ยินแค่สองเราก็มีค่า
มีสองใจได้รับรู้ได้สบตา
เพียงเท่านี้ก็รู้ว่ารักเพียงใด
ความคิดถึงที่กั้นระหว่างเรา
มีม่านบางของความเหงาที่ไม่เห็น
แต่กำจัดมันไปก็ยากเย็น
ความคิดถึงมองไม่เห็นแต่เหงาใจ
วันที่ผ่านเลยไปวันต่อวัน
คืนที่เปลี่ยนเวียนผันจากวันนี้
เห็นปลายทางห่างไกลไปทุกที
มีแต่เหงาอย่างนี้เพียงลำพัง
คงไม่คิดเหมือนกันใช่ไหม
ไม่เคยคิดว่าหัวใจจะเริ่มเหงา
หากวันใดที่ในใจไม่มีเรา
รู้สึกไหมว่าใครเขาเหงาเพียงใด
ความรักไม่ใช่เรื่องโหดร้าย
ไม่ได้คิดทำลายให้เจ็บช้ำ
หากเธอจะบอกรักซักคำ
อย่าได้กลัวว่าจะทำเธอเสียใจ
แค่เธอรู้สึกบางอย่างข้างในนี้
รู้สึกถึงใจที่มีได้แค่ไหน
เธอจะรู้ว่าฉันรักเธอเท่าไร
มากกว่าที่คิดไว้ใช่ไหมเธอ
คำบางคำมีค่าเกินหนึ่งคำ
ทำให้จดให้จำคำนี้ไว้
คำหนึ่งคำมีค่าล้ำชื่นฉ่ำใจ
คำว่ารักนั่นไง...ฉันให้เธอ
ให้ฉันอิ่มเอมใจกับวันนี้
ช่วงเวลาดีดีที่เธอให้
ต่อจากนั้นแม้เธอจะห่างไป
ฉันก็สุขที่ใจเคยใกล้เธอ
กว่าจะรู้ค่าของความรัก
ใช้เวลามากนักมาค้นหา
รักคือระยะทางบวกเวลา
และสองใจที่บอกว่าเรารักกัน
ขอให้ความรักเป็นนิรันดร์
อุปสรรคกางกั้นสักแค่ไหน
ขอให้ความรักฝ่าข้ามไป
และมีเราสองใจอยู่เคียงกัน
หนึ่งชั่วโมงที่ไกลกัน
หรือหนึ่งวันที่ไกลห่าง
หากหนึ่งเดือนยิ่งเลือนลาง
รักจืดจางตามเวลา
หากทุกวันของฉันยังมีค่า
ก็เป็นเพราะเวลามีเธอนั้น
ทุกเวลาที่มีใจอยู่ใกล้กัน
ทุกๆ วันตัวฉันก็สุขใจ
ได้รับรู้ว่ามีเธออยู่ห่างๆ
ส่งเสียงถึงกันบ้างพอแก้เหงา
ได้รับรู้ว่าวันนี้ยังมีเรา
ชีวิตนี้ก็ไม่เศร้าอีกต่อไป
ผิดถูกไม่แปลกแยกไม่ออก
ไม่รู้ความจริงหรอกรักแค่ไหน
รู้แต่ว่าคนอย่างฉันลองรักใคร
ฉันทุ่มหมดทั้งหัวใจไม่เคยแคร์
บางครั้งความสุขเพียงน้อยนิด
ที่ได้คิดถึงคนในความฝัน
และแอบยิ้มเมื่อยามคิดถึงกัน
มันเป็นสิ่งที่ฉันฝันถึงเธอ
ลืมตาในฝันยังเห็นเธอ
หลับตาก็ยังเจอเธอจนได้
จดจำภาพเธอขึ้นใจ
ยังไม่รู้อีกเท่าไหร่ถึงจะลืม
เพราะวันนี้ยังมีคุณอยู่ใกล้ๆ
จึงสัมผัสได้ว่าใจยังอบอุ่น
หากเปลี่ยนไปวันไหนไม่มีคุณ
ฉันไม่รู้จะอบอุ่นได้อย่างไร
เหมือนสายลมพัดพาไปทุกสิ่ง
พัดเอาคนรักจริงไปจากฉัน
พัดเอาความจริงใจไปจากกัน
เมื่อไหร่ความรักนั้นจะพัดคืน
อย่าถามฉันเลยว่าเคยไหม
ที่คิดถึงเธอสุดใจเกินห่วงหา
ถามฉันเถอะว่าเมื่อไหร่จะเลิกรา
จะชาตินี้หรือชาติหน้าก็ไม่ลืม
ไม่เข้าใจฉัน..ไม่เป็นไร
ไม่เป็นห่วงเป็นใยฉันไม่ว่า
แค่เธอคิดถึงบ้างบางเวลา
แค่ยังอยู่ในสายตาก็เป็นพอ
ความรักมันยิ่งใหญ่จริงหนอ
ถึงรักเธอไม่เคยพอกับใจฉัน
ยิ่งวันนี้ก็ยิ่งรักขึ้นทุกวัน
ขอบเขตใจอยู่ไหนกัน...เมื่อรักเธอ
Bookmarks