ในโลกแห่งความเป็นจริงอันระทดท้อ
ฉันไม่มีแรงพอจะต้านทานไหว
มันเจ็บหนาวร้าวลึกถึงขั้วหัวใจ
ไม่ว่าวันนี้วันไหนทำอย่างไรจะให้ลืมเธอ
เธอไม่ให้ฉันรัก
เธอไม่ให้ฉันคิดถึง
เธอบอกอย่ามาลึกซึ้ง
อย่าหึง...อย่าห่วงใย
ในโลกแห่งนิยาย
เธอห้ามฉันไม่ได้หรอกรู้ไหม
ฉันจะเขียนนางเอกให้รักพระเอกซ่ะมากมาย
จะเขียนให้.."สุดท้ายเรารักกัน"
ดอกไม้..ใกล้เฉาตาย
๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๒
[MUSIC]http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2B40B7EP0[/MUSIC]
Bookmarks