จนเงินแต่อย่าจนความดี

[ญา ทิวาราช]

จนเงินแต่อย่าจนความดี



การเป็นหนี้ก็เป็นทุกข์เช่นเดียวกัน

คนเราลงได้จนแล้ว ย่อมมีแต่ความทุกข์ยาก
เพราะเหตุฉะนี้ท่านจึงเรียกว่า “ยากจน”
คิดจะทำอะไรก็ยากที่จะเห็นทาง
อยากได้อะไรก็ยากที่จะได้
หันไปพึ่งพาอาศัยใครก็ยากที่จะได้รับความช่วยเหลือ
เพราะโลกสมัยนี้ถือคติว่า
“มีเงินนับว่าน้อง มีทองนับว่าพี่ ยากจนเงินทอง พี่น้องไม่มี”

เมื่อไม่มีเงินก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสินเขามา

ก็เป็นทุกข์เสียดอกเบี้ยแพงๆ ก็เป็นทุกข์
ถูกเขาทวงหนี้ก็เป็นทุกข์ ถูกเจ้าหนี้ตามตัวก็เป็นทุกข์
ถูกจับเข้าคุกเข้าตะรางเพราะไม่มีเงินใช้หนี้ก็เป็นทุกข์

จนเงินนับว่าทุกข์มากแล้ว จนความดีเป็นทุกข์ยิ่งกว่า
คนไม่มีศรัทธาในพระศาสนา ปราศจากความอายชั่ว กลัวบาป
เกียจคร้าน โง่เขลาเรียกว่า คนจนความดี
เขาทำชั่วทางกาย วาจา ใจ เรียกว่า เป็นหนี้
ทำชั่วแล้วนึกภาวนาในใจ ไม่อยากให้ใครรู้ เรียกว่า เสียดอกเบี้ย
ถูกคนดีมีศีลธรรมว่ากล่าวตักเตือน เรียกว่า ถูกทวงหนี้
ไปไหนมาไหนมีแต่ความร้อนใจ เรียกว่า ถูกตามตัว
เมื่อตายไปก็ตกนรกหมกไหม้ เรียกว่า ถูกจองจำ

ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้

แต่เลือกที่จะเป็นอะไรต่อไปข้างหน้าได้
แม้จะเกิดมาจน ก็จงพยายามสร้างเนื้อสร้างตัว
ก็อาจพ้นจากสภาพความจนได้ในที่สุด
ถึงแม้ยังยากจนอยู่ก็ขอให้จนแต่เงินทอง อย่าจนคุณธรรม




:heart::heart::heart:ธุจ้า:heart::heart::heart:

โปรดนึกเสมอว่า
อยู่เรือนพังยังดีมีความสุข ดีกว่าคุกหลายเท่าไม่เศร้าหมอง
จนยังดีมีธรรมค้ำประคอง ดีกว่าปองทุจริตผิดศีลธรรม



:heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart::heart:





ที่มา dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=16193

[sukhum]

คนสมัยนี้ "อยากจน"มากกว่า"ยากจน"
ถีบรถจักรยานไปนา มีเงินใช้มันไม่โก้
ออกรถจักรยานยนต์มา ขี่ไปนาเป็นหนี้ แต่โก้
คนเราปัจจุบันมักจะมองกันที่เปลือกนอก

[บ่าวน้อยยโส]

ปัจจุบันนี้โลกเฮาเจริญขึ้นหลายเทคโนโลยีวิทยาการต่างๆมีสารพัด แต่จิตใจคนบ่ได้เจริญขึ้นเลย
มีแต่แก่งแย่งชิงดีกันเห็นแต่ผลประโยชน์ส่วนตัวเห็นว่าขวางหูขวางตากันแน่กะฆ่ากันตาย
หาเรื่องใส่ความกันเพื่อให้ตนเองได้ดี หม่องได๋เจริญหลายๆก็จะเห็นได้ชัดหากมองย้อนกลับมา
สังคมบ้านนอกเฮาที่ยังบ่เจริญเท่าได๋ก็จะเห็นว่าจิตใจคนบ้านนอกยังเจริญกว่าคนเมืองซะอีก