ต้นนำเอาเรื่องเล่า เกี่ยวกับภูตผีและวิญญาณมาเล่าให้ฟัง....
เรื่อง...... ผีกะ
ผู้เล่าบอกว่าได้เคยอาศัยอยู่ที่จังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ นานพอประมาณ จนได้เจอ ได้รู้ ได้พบเห็น กับสิ่งแปลกๆ มากมาย ณ ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งของผู้ที่เล่าตอนนั้น เขาเองกำลังจะเข้าศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนประจำจังหวัดที่ผู้เล่าอาศัยอยู่นั้นเอง ตอนนั้นเขาได้อาศัยอยู่ที่บ้านของน้าของเขา ตอนนั้นเขามีความต้องการที่จะไปโรงเรียน ทุกวันด้วยความที่อยากเจอเพื่อน
เขาได้ไปโรงเรียน ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ก็พบกับสิ่งที่ประหลาดมาก เพื่อนของเขาคนหนึ่ง ชื่อว่า “ สุชาดา” เค้าไม่คุย ไม่เล่น ไม่เฮฮา เหมือกับเพื่อนๆ คนอื่นๆ ผู้เล่าได้ถามกับเพื่อนที่ได้รู้จักเค้าว่าทำไมเค้าถึงไม่ค่อยสนุกสนานร่าเริงเหมือนกับเรา ๆ ก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า “สุชาดา” เค้าเป็น “ผีกะ”ด้วยความที่ผู้เล่านั้นไม่เข้าใจและไม่เชื่อ จึงถามเพื่อนว่า เพื่อนเค้ารู้ได้อย่างไร จากนั้นก็ได้รับคำตอบจากเพื่อนว่าก็รู้กันมานานแล้ว ตั้งแต่ที่เรียนที่โรงเรียนเก่า ผู้เล่าเองก็ไม่ได้ถามต่อ จนกระทั้งกลับถึงบ้านผู้เล่าก็อดที่จะถามน้าของเขาไม่ได้ เขาได้ถามน้าว่า “ผีกะ” มีลักษณะอย่าไร “ น้าของเขาก็บอกว่า เวลาตอนกลางวันพวกที่เป็นผีจะไม่มีแววตาอยู่ในดวงตาและใบหน้าหมองคล้ำมากไม่สดใสเหมือนคนทั่วไป แต่เวลาตอนกลางคืนจะผิดไปอีกแบบคือ หน้าตาจะผ่องใสสวยงามมาก แก้มจะเป็นสีชมพู ผู้ชายเห็นแล้วก็จะอดชมไม่ได้ว่าสวย ผู้หญิงบางคนที่คิดว่าสวยยังสู้ไม่ได้เลย” แต่มีข้อแม้อยู่ว่า ถ้าเกิดไปรักผู้ชายคนใดแล้ว ผู้ชายคนนั้นจะต้องรักเค้าคนเดียวห้ามไปมีผู้หญิงอื่น ถ้ามีผู้หญิงคนใดมายุ่งเกี่ยว ก็จะเกิดอันเป็นไปกับตัวผู้ชายหรือทั้งคู่ นอกเสียจากเค้าทิ้งผู้ชายคนนั้นไปแล้วจึงจะไปรักกับผู้หญิงคนอื่นได้ แต่ก็อีกนั้นแหละ ผู้ชายคนนั้นก็มีสภาพเหมือนคนที่ตายแล้วอยู่ดี หรือผู้หญิงไปรักผู้ชายที่ “ ผีกะ” รักอยู่ ก็จะมีอันเป็นไปเช่นกัน อย่างเช่นเพื่อนของผู้เล่าเอง ตอนกลางวันจะหน้าเกลียดมาก แต่ตอนกลางคืนกลับสวย ที่เรารู้ว่าเค้าเป็น “ผีกะ” แล้วเค้าไม่ทำอันตรายใด ๆ เพราะผีหรือคนถ้าเราไม่ไปทำร้ายเค้าก่อน เค้าก็จะไม่ทำร้ายเราก่อนอย่างแน่นอน
ไม่ค่อยหน้ากลัวนะครับแต่ว่าไว้เป็นความรู้เกี่ยวกับผีทางภาคเหนือ[/COLOR]
Bookmarks