เว้าเรื่องแนวกินซั่นดอก

[bandit]

เว้าเรื่องความหลากหลายของอาหารนี่ คนอีสานกะฮู้จักหาอยู่หากินทุกอย่างทุกแนว กินเหมิดทั้งสิ่งที่มีชีวิต และสิ่งบ่มีชีวิต นั่นหละ คือ จั่งพวกคุยใหญ่ เพิ่นคุยใส่กัน ว่า ?สัตว์บกบ่กินแต่ทวนหนามกับเสาไฟฟ้า สัตว์น้ำบ่กินแต่เรือดำน้ำ สัตว์ปีกบ่กินแต่ยานอวกาศ สัตว์เลื้อยคลานบ่กินแต่รถบดถนน? นี่กะว่ากันไป แต่จริงๆแล้ว คนอีสานเฮากะเกือบเป็นจั่งสั้นอีหลีหละ นอกจากสัตว์บกสัตว์น้ำแล้ว คนเฮากะกินสิ่งมีชีวิต ตั้งแต่บ่ทันเป็นพืชเป็นสัตว์ พุ่นหละ ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตยุคแรกๆของโลก ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ที่ยังบ่ทันมีนิวเคลียส เช่น สาหร่ายสีน้ำเงินแกมเขียว ที่เป็นสิ่งมีชีวิตยุคแรกๆ ที่ชาวอีสานเฮากินมาตั้งแต่โบราณ ตั้งแต่ก่อนสาหร่าย สไปรูไรนา เสียอีก กะคือ สาหร่ายเห็ดลาบ ที่กำลังมีการวิจัย เป็นที่ฮือฮาในปัจจุบัน นอกจากนี้กะยังมีพวกแบคทีเรียต่างๆ เฮากะกินคือกัน เช่นพวก แลคโตบาซิลัส เป็นต้น

สิ่งมีชีวิตที่พัฒนาขึ้นมาอีกจักหน่อยกะสิเป็นพวก เห็ด รา กลุ่มนี่เฮาอู้จักกันดี กะคือเห็ดต่างๆ บ่ว่าสิเป็น เห็ดแทด เห็ดทา เห็ดตะป้อ เห็ดตะปู้ เห็ดตะเผาะ เห็ดปลวก เห็ดไค เห็ดละโงก เห็ดเผิ่ง เห็ดบด เห็ดกระด้าง เห็ดหำพระ เห็ดมันกบ เห็ดมันปู โอ้ย หลายคัก ไล่บ่เหมิด ในกลุ่มนี้ กะยังมีสิ่งมีชีวิตที่โตน้อยคัก น้อยจนเฮาบ่ฮู้ว่าเฮา กินมันลงไป นั่นกะคือ ยีสต์ ยิสต์ที่เฮาเอามาหมักสาโท นั่นหละ มันโตน้อยคักจนเฮามองบ่เห็น แต่สัมผัสได้โดยการดื่มแอลกอฮอล์ ในสาโท ที่มันสร้างขึ้นมา

สิ่งมีชีวิตที่มีการพัฒนาขึ้นมาอีกอย่างหนึ่ง แต่กะยังบ่ทันเป็นพืชหรือสัตว์ อยู่ดี กะคือพวกสาหร่ายหลายเซลล์ ที่ชาวอีสานเฮาฮู้จักดีกะคือพวก สาหร่ายสีเขียว สไปโรไจรา หรือ เทา ที่เฮาเอามาเฮ็ด ลาบเทานี่หละ ลาบใส่บักเขือขื่นจักหน่อย แซบหลาย

บัดนี่กะมาถึงอาหารในอาณาจักรพืช อั่นนี่บ่ต้องเว้าถึงกะได้ เพราะว่า พืชเกือบทุกชนิด ชาวอีสานเฮากินได้เหมิด ตั้งแต่พืชยุคแรกๆที่บ่ทันมีสปอร์หรือดอก เช่น ผักกูด ผักกูดเป็นพืชโบราณ เอามาแกงกินกะแซบดี หรือพืชที่พัฒนามาอีกจักหน่อย มีสปอร์แล้วแต่บ่ทันมีดอก คือกลุ่มเฟิร์น เช่น ผักแว่น ผักแว่นที่เกิดตามนา เฮาเอามากินกับป่นกุ้งนี่หละ ส่วนพืชสมัยใหม่ที่มีดอกแล้วนี่เฮากะกินเหมิด ตั้งแต่พืชดอกที่มีขนาดเล็กที่สุด จนเฮาบ่เคยเห็นดอกมันจักเทือ กะคือ ใข่ผำ กะยังเป็นอาหารซั้นยอดของชาวอีสาน ไข่ผำ เป็นพืชที่มีดอก เวลาเอามาแกง ซดแต่ละคำ บ่ฮู้เลยว่ากินไปจักต้น หลายคัก เฮากินไปถึงต้นไม้ขนาดใหญ่และสูงคัก เช่น ยอดเค็ง กะยังเอามาต้มใส่ไก่ ยอดพร้าว ยอดตาล กะกิน

ส่วนสิ่งมีชีวิต จำพวกสัตว์ กะกินทุกอย่างทุกแนวอีหลี ทั่งสัตว์บก สัตว์น้ำ สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ปีก สัตว์สี่เท้า ไปจนฮอดสัตว์สองเท้า (อั่นนี่บ่กินลงท้องดอก) กินตั้งแต่สัตว์น้อยๆจนไปฮอด สัตว์ใหญ่ๆ จนพวกนักคุยนักเว้าใหญ่ ได้คุยแข่งกัน ว่า ?มื่อเช้ากินข้าวกับแกงซ้างใส่ยอดยาง พุ่นหละ? มันสิยิ่งใหญ่ส่ำได๋ ซ้าง เป็นสุดยอดทางใหญ่ของสัตว์ เอามาแกงใส่ ยอดยาง ที่เป็นสุดยอดทางใหญ่ทางสูงของพืช ผู้ได๋ได้กินแกงซ้างใส่ยอดยาง มันสิยิ่งใหญ่ขนาดได๋

[noyinsweden]

เอาไปหนึ่งคะแนนขั้นมักเว้าเรื่องของกิน
ข้อยนั้นมักแต่กินได ฮ่าๆ