มื้อวานสายฟ้า ท้องเสีย ย้อนบักค้อนี้หล่ะกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ บ่าวบ้านหนองห้าง
มื้อวานสายฟ้า ท้องเสีย ย้อนบักค้อนี้หล่ะ
เห็นบักหว้า คึดถึงสมัยเป็นเด็กน้อย เลี้ยงควาย
ไปขึ้นต้นบักหว้าตามริมหวย กินจนปลาแล้ หมดเยยย
เป็นขี้ฮากเด้อ กินหลาย
บักหว้า นี่ ลูกใหญ่เท่านิ้วโป้งก็มีใช่ไหมครับ กินแล้วสีม่วงเหมือนกันทั้งปากทั้งลิ้น แต่ที่ผมเคยเรียกตอนเด็กๆว่า ลูกก้ามปูใช่ไหมครับใครรู้ตอบด้วยครับ ที่ทางภาคเหนือเรียกมะเกี๋ยง....ใครทราบตอบด้วยเด้อครับ
ฮือ จักเด้อ บาดทีเนี่ย
บักหว้า....เคยเหนในหนังสือ บ่เคยเหนอีกเด้ของจิง เศร้าเลยยย....
...หมากว้า อยู่บ้านเฮาที่เคยเห็นมีสองแนวเด้หละ...มีหมากหว่าน้อย(หว่าก้า, หว่าขี่หมา) หน่วยกลมๆน้อยๆสุกออกสีดำ รสหวานฝาดนิดๆ อันที่สอง หมากหว่าสีซมพู (หมากหว่าใหญ่) หน่วยประมาณนิ้วก้อย ยาวรี
เนื้อหลาย หวานออกฝาดกว่าหว่าน้อย
แถมหน่อยนึง... ภาษาบาลีเอิ้นว่า ชมพู /ชมพูทวีป คือแผ่นดินที่มีต้นหว้า...
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
อ้างข้อความนี้
Bookmarks