วันที่ฉันเสียใจที่สุด .... คือวันที่ฉันไม่สามารถช่วยเธอไม่ให้เจ็บปวดได้ ...
...ตลอดเวลา 10 ปี ที่ผ่านมา ที่ฉันได้มีโอกาสได้อยู่กับเธอทุกวัน ได้เจอหน้ากันทุกวัน
ถ้าฉันทำงานเช้า ตอนเย็นก็จะได้เจอเธอ ถ้าฉันทำงานสาย ฉันก็จะได้เจอหน้าเธอตอนเช้า เพราะกว่าฉันจะกลับเธอก็หลับ เธอเป็นคนแสนดี ดูแลฉันดีที่สุดมาโดยตลอด เวลาฉันทุกข์หรือไม่สบายใจ เธอจะคอยปลอบประโลมและมักจะมีเรื่องเล่า เก่าๆ ถึงประสบการณ์ว่าเธอก็เคยเจอ เคยสัมผัส มาเล่าให้ฉันฟัง ฉันจะคลายกังวลทุกครั้ง
เวลาฉันหิว เพียงแค่เดินเข้าครัวก็จะเจอของกินที่เธอเตรียมไว้ให้ เวลาฉันเหนื่อยล้าอยากพักผ่อน แม่จะเป็นคนที่หาที่หลับที่นอนให้ และดูแลทุกอย่างในบ้านตามความสามารถของแม่ แต่ทำไมฉันถึงไม่รับรู้เลยสักนิดว่าเธอแบกภาระความเจ็บปวดของเธอไว้อยู่กับตัวตลอดเวลา
...ตลอดเวลา 10 ปี ที่ผ่านมา แม่ไม่เคยที่จะบ่นว่าเธอไม่สบาย หรือถ้าเป็นอะไร ก็แค่ปวดหัว เป็นไข้ ตามปกติ กินยาก็หาย ฉันคลายกังวลใจเสมอ เวลาพาเธอไปหาหมอ ตรวจสุขภาพประจำปี ผลตรวจก็ปกติ
... จนกระทั่ง เมื่อปี 2551 แม่ผอมลง และมีอาการเหงื่อออกตลอด และมีอาการใจสั่น ฉันพาแม่ไปหาหมอทีโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง หมอวินิจฉัยว่าแม่เป็นไทรรอยด์เป็นพิษ แต่สามารถรักษาได้ด้วยการทานยา
แม่ทานยาติดต่อกันมา 1 ปี อาการดีขึ้นจนเป็นปกติ ซึ่งเธอก็ไม่ยอมที่จะทิ้งฉัน ...
11 ม.ค. 53 แม่ล้มป่วยลงอีกครั้ง โดยมีอาการปวดชายโครงอย่างแรง อ้วก และท้องเสีย ฉันเห็นความผิดปกติ ทันที ที่เข้าไปล้างห้องน้ำ ...
ฉันพาแม่ส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด และใช้เวลาอยู่ในห้องฉุกเฉินทั้งวัน จนกระทั่งหมอมาบอกว่า แม่มีเลือดออกในกระเพาะ ต้องนอนโรงพยาบาล ผ่านไป 12 วัน หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ โดยวินิจฉัยว่า มีอาการของ โรคหัวใจวาย ปอดติดเชื้อ และโรคกระเพาะ
ฉันและพี่ๆทุกคนดีใจมากที่แม่ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่านั้น และพาแม่กลับบ้านที่ยโสธร เพื่อพักผ่อน อยู่กับอากาศที่บริสุทธิ์ และได้พูดคุย สนทนากับญาติพี่น้อง ที่สนิทชิดเชื้อกัน หวังว่าอาการของแม่จะดีขึ้น
...และแล้วสิ่งที่ฉันไม่คาดฝันก็มาถึง วันที่ 12 ก.พ.ที่ผ่านมา ขณะที่ฉันกำลังง่วนอยู่กับการเตรียมของไหว้ ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์แผดเสียงขึ้น พร้อมกับเสียงอันสั่นเครือของพี่สาว เสียงจากปลายสาย บอกว่าแม่เข้าโรงพยาบาล เพราะปวดท้องมาก และมีอาการเวียนหัว และอาเจียน ...อาการเดียวกับเดือนที่แล้ว ...
และบอกต่อว่า หมอตรวจแม่ทั้งวัน ทั้งเอ็กซเรย์ อัลตร้าซาวนด์ และ CT Scan ผลตรวจออกมาว่า... แม่เป็นมะเร็งตับระยะสุดท้าย .... ไม่สามารถเยียวยาได้แล้ว
19.34น. ฉันนั่งนิ่งๆ อยู่ในห้องนอน ปล่อยให้เด็กๆเล่นเกมส์กันอยู่ข้างล่าง ฉันไม่รู้จะเริ่มต้นโทรหาใครดี พี่ชาย พี่สาว หรือใครก็ได้สักคน ที่พูดกับฉันสักคำ....
Bookmarks