เหนื่อยเหลือเกิน...ในวันนี้
ต้องใช้ชีวิตที่มี...วิ่งตามทางแห่งความฝัน
หนทางอีกยังไกลแสนไกล...เดินแทบไม่ไหวเพราะขาเริ่มสั่น
ถ้ามีใครสักคนจับมือกัน...อุปสรรคนับร้อยพันจะฟ่าฟันด้วยแรงใจ
เป็นเธอได้...หรือเปล่า
ในวันที่หัวใจเงียบเหงา...โอบกอดบรรเทาช่วยทุเลาออกไปได้
ค่ำคืนที่เหน็บหนาว...นอนกอดกันมองดาวมอบอุ่นไอรักจากหัวใจ
ในวันที่ประสบปัญหายิ่งใหญ่...ช่วยส่งยิ้มเพื่อต่อแรงใจให้ฉันเดิน
เธอเคยรู้สึกเหนื่อยและท้อ...เหมือนฉันไหม
ถ้าต้องการความรักและกำลังใจ...ฉันก้อพร้อมยอมให้ไปอย่างไม่ขัดเขิน
รู้สึกบ้างไหมว่าต้องสู้คนเดียวในแต่ละวัน...มันอ่อนล้าเหลือเกิน
มาเถิดที่รักมาร่วมเผชิญ...จากวันนี้เราจะได้ไม่ต้องเดินลำพัง
ท้องฟ้ายังต้องเคียงคู่...เมฆา
ราตรียังมีดวงจันทรา...ที่เมตตาคอยให้ความหวัง
ชีวิตคนจำเป็นต้องมีแรงใจ...จึงจะต่อสู้ไปอย่างมีพลัง
ชีวิตที่เคยผิดพลาดพลั้ง...ถ้าเธอเมตตามารักสักครั้ง
Bookmarks