อ้างข้อความนี้สงสัยสิอันเดียวกันกับน้ำตานวลผู้ด่วนรักนั่นเนาะ ซึ้งหลายเอื้อย ฮือๆๆๆๆ กระซิกๆๆ ฟรื้ดๆๆ
<IMG SRC=http://www3.pantown.com/data/20121/board1/18-20061227162451.jpg>
เหมันต์ผันผ่านธารชีวิต
เรียนถูกผิดมากมายท้ายวสันต์
รู้รสเล่ห์เสน่หาจนจาบัลย์
รับโทษทัณฑ์รักไร้เพราะใจเร็ว
รักออกฤทธิ์ชีวิตหนึ่งพึงวิตก
รักตอนอกไม่นิ่งดิ่งลงเหว
รักผิดหวังครั้งนี้มีดีเลว
รักล้มเหลวแปลบปร่าน้ำตาริน
แรกรักฉ่ำน้ำผักขมชมว่าหวาน
เพียงไม่นานคำพล่อยค่อยผกผิน
ระกำนักหมดรักเผยที่เคยชิน
สายใยสิ้นรักผ่านความหวานจาง
เผลอให้เธอมีความหมายต่อสายฝัน
คล้ายรักกันอย่างบังเอิญรีบเมินหมาง
มอบทุกสิ่งจริงใจไม่อำพราง
เหตุใดร้างไม่นำพาว่าใครตรอม
ชั่วข้ามคืนชื่นขวัญก่อนปัญหา
เพียงเวลาไม่นานนักรักหล่อหลอม
เพื่อสมปองรักของตนนวลทนยอม
รักไม่พร้อมคร่ำครวญด้วยด่วนรัก
นวลน้ำตาพร่าไหลล้างใจเศร้า
ลบความเขลาความหม่นคนอกหัก
สุดท้ายแท้แต่เพรงกรรมหนุนนำชัก
ติดกับดักแพ้พลาดขาดคนเคียง
ฝากหัวใจไฟฝันวันสุดท้าย
ใจสลายแตกกระเด็นเป็นเสี่ยงเสี่ยง
คนรักลี้หนีไปไม่มองเมียง
นวลได้เพียงทนหมองร้องเพลงรอ
เจ็บแล้วจำช้ำลาทีปีห้าสิบ
รักไกลลิบอย่าหวนนวลร้องขอ
เตือนตัวเองรักรวนควรรู้พอ
อยากรักต่อต้องรู้ว่าน้ำตานอง
ขอพรใดในโลกาที่ว่าเลิศ
นำใจเพริดให้พ้นความหม่นหมอง
นำชีวิตงดงามตามครรลอง
เตือนให้ตรองตลอดเวลา...อย่าใจเร็ว
สงสัยสิอันเดียวกันกับน้ำตานวลผู้ด่วนรักนั่นเนาะ ซึ้งหลายเอื้อย ฮือๆๆๆๆ กระซิกๆๆ ฟรื้ดๆๆ
บ๊า....บะ...ไผ๋น้อมาทำให้น้ำตานางนอง............ตกมาปีสองพันห้าวัดกะมีแต่หลวงตาพอได้เว่าได้วา...ลำไปซั้นดอก..
[[color=maroon]center][color=maroon]แต่งบทกลอนก่อนจากพรากวันนี้
ให้ฤดีบทหนึ่งกลอนจากฉัน
เขียนเรียงร้อยถ้อยคำเพ้อรำพรรณ
แล้วจากนั้นฉันจะไปให้ไกลเธอ
ขีดเส้นใต้ที่รักจ๋าขอลาก่อน
จำจากจรร่อนให้ใจพร่ำเพ้อ
หวังเพียงว่าพรุ่งนี้คงได้เจอ
รอเสมอรอเธอแม้เดียวดาย
ก่อนลาจากฝากคำว่าคิดถึง
จากใจหนึ่งมอบให้ไม่สลาย
ความคิดถึงมอบแด่เธอนั้นมากมาย
ขอเธอได้จงรับมิตรไมตรี
แต่งบทกลอนก่อนจากฝากคำรัก
ขอสลักบทที่สุดของท้ายนี้
คำว่ารักสลักไว้ด้วยกวี
ล้วนแต่มีรักมามอบใหr]
จักสิให่เอาหยังออยเนาะ จั่งสิเซาแหม
หยุดเสียใจได้แล้วแก้วตาพี่
ที่ตรงนี้คอยปรอบใจให้จอมขวัญ
ทิ้งที่เศร้าเหงาใจในวานวัน
ให้ผ่านผันในวันวานที่ผ่านมา
คราบน้ำตาเปื้อนหน้าเจ้าล้างออก
ที่ช้ำชอกตอกย้ำใจในความหลัง
จงเปิดใจรักคนดีคนนี้สักครั้ง
พอมีหวังแปรขมขื่นเป็นชื่นใจ
(มือใหม่หัดแต่ง เด้อพี่น้อง)
จั่ก ข้อย กะบ่ฮู้คือกัน ข้อยกะคือนอง ดน แล้ว คือเพิ่งเอามาเว้าเดวนิ อิๆกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ หมาน้อย
กำลังใจ
โดย..หมาน้อย
แต่งกลอนหวานคมบาดใจ...สุดแสนซึ้ง
รสน้ำผึ้งก็ไม่ปาน....สานสร้างหา
แต่งมอบให้กำลังใจ..เพื่อมอบมา
ด้วยภาษาของกวี...มีเรียบเรียง
หาปลอบขวัญยามอัสสุชลล้นออกเบ้า
ปลอบแผ่วเบาบทกล่อมสะอื้นเสียง
ใจร่ำไห้โศกโศกาน้ำตาเคียง
โลมเล้าเรียงแก้มนางเป็นทางยาว
เอ่ยอิงอรกลอนบทรันทดให้
หายจางไปจากใจที่รานร้าว
กำลังใจปลอบปรับขับใจหนาว
จากเรื่องราวจากการซมขมฤทัย
ส่งมอบปลอบจากใจใช่เสแสร้ง
การแสดงมิแม้นเทียมที่มอบให้
มอบความจริงอิงแอบแนบชิดใจ
มอบอุ่นไอให้เธอนะคนดี..
