เมืองวุ่นวาย.....มาบ้านเด้อ

[วัฒนชัย หาริโร]

น้องสาวเอย......เป็นจั่งได๋แหน่น้อเจ้า อยู่เมืองเหงาทางฟ้าหม่น

เมืองสับสนแผ่นดินกว้าง วุ่นวายแท้ต่างบ้านเฮา

อ้ายถามข่าวทางใจบ้าง ถึงทางห่างแต่คิดถึง

ใจรำพึงคนึงหา ย้านสัญญาเจ้าลืมสิ้น

จนนอนวินเทิงฝันค้าง สายตาฟางจนบ้าป่วง

ย่อนเป็นห่วงแต่นางน้อง ของบักอ้ายที่อยู่ไกล

แผ่นดินไทยแห่งว้าวุ่น ย่านเป็นทุนให้ไกลตื่ม

จนว่าลืมอีสานบ้าน บ่งอโค้งแม่นอ่วยคืน......เด้นาง

[บ่าวเมืองปลาดิบ]

วุ่นวายหลายบ่ ครับ เหลืองกับแดง กลับไปเบิ่งลำซิ่ง อยู่แถวบ้านพุ้น ม่วน โสตาย เมืองวุ่นวาย มีแต่ชุมนุม บ่อายข้างบ้านเพิ่น จนบ่เบิ่งข่าวจักเทือซังหลาย..หือ แม่นอิหล่า ไปซุมนุมนำเขาบ่กลับนา น้อ บาดนี่..

[สุพรรณณี]

เดี๋ยวนี้บ่เบิ่งข่าวจักเทื่อ รำคาญเปิดทีวีช่องได๋กะมีแต่แดงจึงคืง ข่อยแล้วซัง

[พลายแก้ว]

มาส่งกำลังใจให้น้องวัฒน์กะน๋า...


ฝนสิตกฟ้าตั้งเค้า ฝนสิเซาฟ้าตั้งโง่น
แนวว่าปุถุชน หากมีปนไปบ้าง ลิขิตสร้างให้ต่างกัน
ทุกสิ่งอันเคลื่อนย้าย หลายหลากมากวิถี
เนกขัมมะจาริณี วางเฉยเสียบ้าง
หยังกะซ่างเขาถ่อน จิตสังวรณ์ดูห่างๆ
ยามเมื่อท้องฟ้าสาง หลังฝนจางห่างน้ำ ฟ้าสวยล้ำกะเป็นเด้อ..


ด้วยความเคารพครับผม...