อย่าให้คองคอยถ่า คอยอยู่ไฮ่บ่เห็นมา คอยอยู่นากะมิดหมี่
ยามได๋น้อคนดี สิต่าวคืนเมือบ้าน สงกรานต์นี้เจ้าว่าด๋าย
บ่าวพี่ชายยังคอยถ่า นับนิ้วคอยเจ้าสิมา กลับบ้านนาหม่องเก่าๆ
สองคนเฮาเคยสรงพระ เสร็จแล้วกะฮดผุเฒ่า คุกเข่าไหว้กราบขอพร
คิดถึงตอนสองเฮาก้ม มือประนมพรมน้ำ ผู้เฒ่าถาม..แฟนกันบ่
สมกันอยู่เดะเนาะ ฝ้ายผูกข้อต่อแขนให้ เจ้าอายล้นจนแก้มแดง
เจ้าเขินแฮงนั่งก้มหน้า แล้วกะเด่มือมา หยิกขาอ้ายค่อยๆ
แต่กะยังเป็นฮอย จนว่าฮอดมื้อนี้ ปีหนึ่งแล้วผ่านไป
เป็นจั่งได๋น้อปีนี้ อ้ายยังคอยคนดี ว่าปีนี้สิมาบ่
สิคิดฮอดอ้ายบ่น้อ อ้ายยังรออยุ่เด้อหล่า คืนมาถ่อน..อ้ายคอง นางเอย..
Bookmarks