เริ่มต้น......จากท้องแม่ เด็กหญิงตัวน้อยๆๆ ลืมตามามองโลก ไม่รู้ว่าก่อนหน้าที่จะลืมตามานั้น เกิดอะไรขึ้นบ้าง เพราะความเดียงสายังไม่รับรู้ถึงโชคชะตา ที่สิ่งใดเป็นผู้กำหนด ถ้าเด็กน้อยรับรู้ คงไม่อยากเกิดมาให้ใครลำบาก
แต่ไหนๆชีวิตก็ได้เริ่มต้นมาแล้ว ก็คงต้องดำเนินไป ชีวิตต้องก้าวไปเรื่อยๆ เด็กหญิงน้อยน่ารัก ชื่อ....บุ๋ม ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี พ่อรับราชการทหาร แม่เป็นแม่บ้าน ด้วยการที่แม่เป็นแม่บ้านถึงจะจบแค่ประถมปีที่ 4 แต่แม่ก็พยายามอบรมสั่งสอน อ่านเขียน ก.ไก่ เป็นเด็กฉลาด เกินกว่าวัยเดียวกัน เข้าเรียนอนุบาล ด้วยที่ว่าเก่งเกิน เลยได้เข้าเรียน ชั้นอนุบาลด้วยวัยเพียง 4 ขวบกว่า แต่ชะตาก็พลิกผัน เกิดอุบัติเหตุ
พ่อซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัว เกิดอุบัติเหตุ รถคว่ำเสียชีวิต ที่จริงครอบครัวเราน่าจะตายไปทั้ง สามคนพ่อแม่ลูก แต่พ่อมาเสียชีวิตคนเดียว ครอบครัวเริ่มระส่ำระสาย น้ำตา...ของแม่ ร่ำไห้ ปานประหนึ่งใจจะขาด เด็กหญิงมองหน้าแม่แต่ไม่เข้าใจ ร้องไห้ทำไม แม่เจ็บเหรอ แล้วพ่อไปไหน ไม่เห็นพ่อออกมาเลย หรือพ่อทิ้งเรา แม่ลูกไว้ เห็นแม่มองไปที่ใต้รถ เห็นพ่อนอนอยู่ใต้รถนั่น ถามแม่ว่า ทำไมพ่อไม่ออกมาละแม่ ไม่มีเสียงตอบมีแต่เสียงร่ำไห้ แม่ยกรถทั้งคัน เด็กหญิงน้อยวิ่งไปช่วยแม่ยกรถ มันไม่ขยับเลย สักพักผู้คนมาจากไหนไม่รู้มาช่วยกันยกก็ไม่ขยับเลย พ่อจ๋าพ่อ นอนทำไม ไม่มาช่วยเขายกกันล่ะ พ่อเป็นทหารนะ แรงเยอะกว่าคนอื่น ไม่มีเสียงตอบ แม่ละมือจากการยกรถ มุดไปหาพ่อ แม่จับมือพ่อไว้ นานมากกว่าเขาจะเอาพ่อออกมา พอพ่อออกมาเด็กหญิงตัวน้อย เคยเล่นเป่าตากะพ่อ รีบไปเป่าตาพ่อ ทำไมพ่อไม่ลืมตาล่ะ แม่ก็ร้องไห้ ทำไมแม่ร้องไห้ ทำไมพ่อไม่ลืมตา ได้แต่ถามแม่ว่า ทำไมพ่อไม่ลืมตา แม่บอกว่า พ่อไม่อยู่กับเราแล้ว พ่อไปไหนก็นอนอยู่นี่ไง ยากที่เด็กหญิงน้อยจะเข้าใจ ณ เวลานั้น
จากการที่สูญเสียหัวหน้าครอบครัวไป ครอบครัวลำบาก เหตุเพราะ เพิ่งเริ่มสร้างครอบครัว ยังไม่ได้ตระเตรียมอะไรไว้ แม่ต้องไปทำงานที่ต่างจัดหวัด เลยส่งเด็กหญิงน้อย ให้มาอยู่กับ ปู่และย่า ที่ต่างจังหวัด มาเข้าเรียนชั้นประถมปีที่ 1 ด้วยวัย 5 ขวบกว่า ในใจเด็กหญิงน้อย ว้าเหว่ นอนร้องไห้ทุกคืน แม่จ๋า พ่อจ๋า มาทิ้งหนูทำไม พ่อกับแม่ไม่รักหนูแล้วใช่ไหม เฝ้าถามตัวเอง นอนกอดหมอนข้าง หวาดระแวงรอบข้าง ทำไมหนอ พ่อแม่มาทิ้ง ไม่เข้าใจว่าตัวเองไม่สำคัญกับพ่อแม่ แล้วใช่ไหม นับต่อจากนี้ เราจะต้องดูแลตัวเอง แล้วนะ
หลังจากนั้น เด็กหญิงน้อย ก็โตมาด้วยความอดทน อดกลั้น จนมาเป็นสาวน้อย ที่เชื่อมั่นในตัวเอง มีความคิดหลากหลายเกินกว่า วัยเดียวกัน (ว่างจะมาเขียนต่อคะ นอนก่อนจ้า ) ]
Bookmarks