ศึกษาสาเหตุที่สมควรโกรธ
จะพบว่า เหตุสมควรโกรธ… ไม่มีในโลก
ขอบพระคุณ
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
วัดสุนันทวนาราม
บ้านท่าเตียน ตำบลไทรโยค
อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี
ชีวิตคือทุกข์… ไม่มากก็น้อย
ชีวิตคนเราดูแล้วหลากหลายแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
- ชีวิตของ เด็กเล็ก ๆ อายุ 3-4 ขวบ กับ ชีวิตของ คนเต่าคนแก่ อายุ 100 ปี
- ชีวิตของ คนยากจน ขอทานข้างถนน กับ ชีวิตของ มหาเศรษฐี
- ชีวิตของ คนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ กับ ชีวิตของ คนจบปริญญาเอก
- ชีวิตของ นักโทษประหาร กับ ชีวิตของ ผู้ได้รับเกียรติเป็นบุคคลตัวอย่าง
- ชีวิตของ นักเลงพนัน กับ ชีวิตของ ผู้ดีในสังคม
แต่ดูลึก ๆ แล้ว ชีวิตเราก็พอ ๆ กัน
ในความรู้สึก สุข ทุกข์ ดีใจ พอใจ สุขใจ
โกรธ น้อยใจ เสียใจ กลัว ฯลฯ
ทุกข์ ร้อน ทุกข์หนาว ทุกข์แบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวก็มี
แต่ คนเราเกลียดทุกข์ กลัวทุกข์ พยายามหนีจากทุกข์ แสวงหาความสุขทั้งนั้น ตามสติปัญญาและความสามารถของแต่ละบุคคล หัวใจของมนุษย์ต่างก็เรียกร้อง “ความสุข ๆ ๆ” กันทุกคน แต่ที่เราหนีไม่พ้นจากทุกข์ เพราะพวกเราอยู่ในท่ามกลางไฟกันทั้งนั้น
ตามที่
พระพุทธเจ้าตรัสไว้
- ไฟ คือ โทสะ
- ไฟ คือ โลภะ
- ไฟ คือ โมหะ
เมื่อเราสามารถดับไฟได้ เมื่อนั้นก็เย็นสงบสุข
ไฟโทสะร้ายกาจเป็นข้าศึกต่อความสุข
ถอนโทสะเพียงสิ่งเดียวออกจากจิตใจ
ก็จะไม่ต้องต่อสู้ กับ คนรอบตัว
โลกทั้งหมดจะสงบเย็น
มีแต่คนน่ารัก มีแต่คนน่าสงสาร ควรแก่การเมตตากรุณา
“ไฟเสมอด้วยความโกรธนั้นไม่มี
”
พระพุทธเจ้าเปรียบความโกรธว่าเหมือนไฟ
เช่นไฟไหม้ป่า เผาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า
ความโกรธ มีพลัง มีอำนาจทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
ยิ่งกว่าไฟไหม้ป่าเสียอีก
จะเห็นว่า ความโกรธเหมือนไฟ ที่มีแต่โทษ ไม่มีคุณแม้แต่นิดเดียว