กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: เปิดตำนานบ้านมหาพาแลง ตอนที่ 5

  1. #1
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430

    พบปะพูดคุย เปิดตำนานบ้านมหาพาแลง ตอนที่ 5

    หลังจากงานพาแลง 2 สิ้นสุดลง วันรุ่งขึ้นผมได้รับโทรศัพท์จากบ่าวคนเดิม ถึงข้อที่ควรปรับปรุงและควรแก้ไข และห้องพักของผมกลายเป็นศูนย์บัญชาการในการถกแถลงถึงงานพาแลง 2 ที่เพิ่งผ่านพ้นไป น้อง ๆ ทีมงานจากต่างประเทศแวะเข้าไปหาผม รวมทั้งโป้ยก่ายและศรีสะท้าน

    โดยเฉพาะศรีสะท้านผมเป็นห่วงว่า เมื่องานพาแลงจบลง เขาไปนอนที่ไหนกันแน่ โป้ยก่ายกับผมขับรถย้อนรอยมาที่ร้านครัวแสงดาวในวันรุ่งขึ้น เพื่อตามหาพระเอกตัวจริง พบหลักฐานสำคัญ คือตำราทำขวัญ (โน๊ตบุ๊ค) และรองเท้า 1 คู่ สอบถามเจ้าของร้านบอกว่าพอเขารู้สึกตัว ก็เห็นเดินตุปัดตุเป๋ขึ้นรถแท็กซี่ไป ไม่รู้ไปไหนเหมือนกัน

    โป้ยก่ายกับผมพยายามสลับกันโทรศัพท์ติดต่อกับน้อง ๆ ที่นั่งกับศรีสะท้านเมื่อคืนวานทุกคนบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน เพราะกลับก่อน โป้ยก่ายขับรถไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีจุดหมายปลายทาง รถมุ่งหน้าไปทางแยกบางกะปิ

    "เฮ้ยหมอพยายามโทรไปเรื่อย ๆ เผื่อเจอช่วงที่มันเปิดโทรศัพท์" โป้ยก่ายบอกผม

    พล : "ฮัลโหล ศรี ๆ ๆ อยู่ไหนวะ" ผมดีใจที่โทรติด

    ศรีสะท้าน :"เราไม่รู้ว่ะ ไม่รู้ชื่อมันชื่ออะไร และไม่รู้ว่าเรามาได้อย่างไร...จำได้ว่าที่นี่เราเคยมาพักตอนที่เรามาราชการเมื่อหลายปีก่อน อยู่แถว ๆ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เราจึงบอกแท็กซี่ให้มาส่ง"

    พล : "มันเป็นโรงแรม อพ้าทเม้นท์ หอพัก หรือบ้านเช่า"

    ศรีสะท้าน : "มันเป็นเหมือนโรงแรม คล้าย ๆ อพ้าทเม้นท์ ก้ำกึ่งหอพัก หรือเป็นบ้านเช่าก็ไม่แน่ใจ" ...ฮ่า ๆ ๆ ๆ

    พล: เปิดตำนานบ้านมหาพาแลง ตอนที่ 5 มีจุดอะไรสำคัญ ๆ ที่พอจะบอกให้เราทราบบ้างได้ไหม ลองเปิดหน้าต่างออกมาดูซิ หรือหาเอกสารที่วางใกล้ ๆ โทรศัพท์ในห้องว่ามันชื่ออะไร

    ศรีสะท้าน : จำได้ว่ามันอยู่แถว ๆ อนุสาวรีย์นี่แหละ.....เดี๋ยวเราจะโผล่หน้าต่างออกไปดู...โอ้ เรารู้แล้ว ๆ เป็นซอยอยู่หน้าโรงเรียนทหารเสนารักษ์

    ในที่สุดก็ตามหาพระเอกเจอหลังจากที่ขับรถเข้าออก ๆ ซอยนี้ประมาณ 3 รอบ จน รปภ.แถว ๆ นั้นเริ่มมองหน้าพวกเรา นึกว่าเป็นพวกมือปืนรับจ้าง ฮ่า ๆ ๆ

    ผมรับศรีสะท้านมาพักที่ห้องพักของผม วันรุ่งขึ้นพวกเรา พล พระยาแล โป้ยก่าย ศรีสะท้าน ดีเจปุ้ย ดีเจลูกหิน ส้มป่อย พงศ์น้อย เดินทางไปหาบ่าวคนเดิมที่ จ.พระนครศรีอยุธยา สถานที่นัดพบ ร้านลาบเมืองเดช ริมถนน อ.เสนา - สุพรรณบุรี

    ควันหลงงานพาแลง 2 จึงเกิดขึ้นตั้งแต่เที่ยงวัน ยันหกโมงเย็น โป้ยก่ายและศรีสะท้านกลับมาพักที่บ้านผมอีกคืน โดยพระเอกของเราลืมโสร่งไว้เป็นที่ระลึกที่ร้าน 1 ผืน ต้องขับรถตามเอามาส่งเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร

    รุ่งขึ้นโป้ยก่ายขับรถกลับ จ.เลย ส่วนศรีสะท้านจะกลับนครศรีธรรมราชในตอนเย็นด้วยรถไฟ

    "เอาอีกแล้ว..พลเอ้ย บักศรีมันเอาอีกแล้ว ลืมเอารองเท้าลงจากรถตอนกลับจากอยุธยา" โป้ยก่ายโทรหาผม เมื่อแวะปั้มน้ำมันแถว ๆ จ.ชัยภูมิ ลงไปเปิดฝากระโปรงหลัง ฮ่า ๆ ๆ

    ตอนเย็นผมมอบรองเท้าของผม 1 คู่ไว้ให้เพื่อนไว้ดูต่างหน้า เรานั่งกินข้าวและมีอุปกรณ์ในการสนทนาคนละสองกระป๋อง

    "ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ รถไฟขบวนนี้......." เสียงประกาศจากสถานีรถไฟสามเสน

    "เฮ้ย...พล เราต้องรีบไปแล้ว รถไฟมาแล้ว" ศรีสะท้านใส่เกียร์หมากระโดดขึ้นรถไฟทันทีก่อนที่รถไฟจะเคลื่อนตัวจากชานชาลา

    "โชคดีนะเพื่อน ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ" ผมโทรศัพท์อวยพรศรีสะท้าน

    "เฮ้ย..พล เราขึ้นรถไฟผิดคันว่ะ ไม่ใช่คันนี้" ศรีสะท้านบอกผม

    "ฮ่า ๆ ๆ ๆ ไม่เป็นไรลงรอตรงสถานีรถไฟบางซื่อก็แล้วกัน เที่ยวต่อไปนี้แหละ" ผมบอกศรีสะท้าน

    (โปรดติดตามตอนต่อไป)
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พล พระยาแล; 08-04-2010 at 13:12.

  2. #2
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ pcalibration
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    เมืองฉะเชิงเทรา(แปดริ้ว)
    กระทู้
    1,883
    บล็อก
    1
    แหม่นมาเผากันทั้งเป็นๆหือมาเว้าเหล่นๆให่หมู่ขำ
    กันหล่ะหมอ..55555 ซงสิ่แหม่นควมอยู่ดอก
    หว่าแล้วก่ะดาย5555
    c06:

  3. #3
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ หล่อซวดลวดขี้มูกกื้ดอืดลืดเล็มเหล
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    กระทู้
    235
    ฮ่าๆๆๆๆ โอ้ยคักขนาดครับ ฮ่าๆลืมฮอดเกิบ
    ผ้าสโหร่ง ฮิ้วๆๆๆๆใหญ่ศรีสะท้านกะดาย หึย
    โอ้ยเปนตามวนเด้ครับ 55555555555

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •