ไม่อยากจบ..เพราะกลัวเจ็บ

[พลายแก้ว]

จบบ่ลงปลงบ่ได้ เพราะหัวใจนั้นย่านเจ็บ
ได้แต่เหน็บรักฝังใน บ่มีไผมาเห็นพ้อ
ได้แต่รอเก็บความช้ำ ตอนเธอทำหมางเมินใส่
แนวคนอยู่ทางใน ครองหัวใจเจ้าสุมื้อ คือเขาพุ้นแม่นบ่นาง
คันสิป๋าลาม้าง จากเส้นทางแห่งความหมอง
อ้ายยังมองบ่ทันเห็น เส้นทางใด๋สิใสแจ้ง
ขอแอบแฝงอยู่หม่องนี้ ที่ตำแหน่งแฟนคนหนึ่ง
คำว่ารักและคิดถึง จากคนซึ่งฮักแต่เจ้า เฟือแฝงเฝ้าคือเก่าเด้อ
แม่นสิเจอร้อยความเศร้า พันความเหงาเข้าโถมใส่
สิทำใจเอาดอกน้อง บ่ร่ำร้องให้คิดนำ
เพราะแต่ส่ำนี้อ้าย เจ็บแป๋ตายแล้วล่ะอุ่น
คันแม่คุณเดินจากอ้าย คงตายแท้แม่นแน่นอน
บ่อาจถอนจบใจย้าย ใจพี่ชายไปเป็นอื่น
แม่นบ่ฮักกะบ่ฝืน สิขอบืนฮักจั่งซี้ เหงาตอนนี้ ดีกว่าเจ็บ..อยู่ล่ะหวา..

[หมูน้อย]

ได้แต่อ่านและส่งกำลังใจให้

ผุได๋อยู่ในอาการนี้..เศร้าทุกคนเนาะจ้า

ผญาอ้ายม่วน เศร้า เหงา ทุกบทเลยเนาะคริๆๆ

[วัฒนชัย หาริโร]

บ่แม่นฮักเขาหลายบ้อน้ออ้าย อิอิ

[สะใภ้อิสาน]

เศร้านะคะ ถ้าเป็นเรื่องจริง

ไม่เกิดกับใครไม่เข้าใจหรอ

รู้ก็ทั่งที่รู้ว่าเศร้า เหงา และเจ็บลึกๆ ก้ยังอยากที่จะเก็บรักนี้ไว้ ยอมๆทุกอย่าง ขอเพียงได้อยู่ใกล้ชิด ได้เห็น ได้ยิน

เสียง อยากให้เธอรับรู้ รักที่ฉันมีให้ ไม่คิดที่จะเปลี่ยนใจ โปรดเถอะได้โปรด สงสารฉันสักนิดก่อนที่เธอคิดจะเปลี่ยน

ใจ