แด่วีรชน
ว้าเหว่เงียบเหงาและเดียวดาย
คนรอบกายระงมซึมเศร้า
ชีวิตมาปลิดชีวาพวกเรา
เพลงเศร้าคร่ำครวญพร่าระงม
ขอดวงวิญญาณวีรชน
ผู้หลุดพ้นทุกข์ภัยขื่นขม
ปล่อยให้คนอยู่ร้าวระทม
ขื่นขมด้วยหวนอาลัย
หน้าที่ที่ทำได้กล่าวขาน
สมญานามวีรชนไม่สงสัย
แม้จะเจ็บลึกล้ำอยู่ข้างใน
ก็ภูมิใจที่ได้พบกับคนจริง
สดุดีวีรชนผู้กล้า
วิญญาณท่านลาอย่าถวิล
คนอยู่ต่อไปก็คนจริง
สงครามยังไม่สิ้นจบลง
แม้หลังเลือดทาแผ่นดินกี่หยด
จะใช้ชดให้ท่านไม่ลืมหลง
จะต่อสู้อริศัตรูตามจำนง
เพื่อดำรงคงมั่นอย่างไว้ลาย
จะฝ่าฟันด้วยสติปัญญา
ขอทหารกล้าหลับตาลงได้
เพราะคนอยู่ต่อไปนี้มีเลือดไทย
แม้เลือดไหลก็จะสู้ศัตรูพาล
สดุดีวีรชนผู้กล้า
หลับตาเป็นสุขทุกสถาน
ภาระต่อสู้ศัตรูพาล
คนไทยจะสานต่อกรให้ท่านเอง....
ขอบคุณบทกลอน
จาก
http://www.oknation.net/blog/khonfungpleng/2010/04/17/entry-1
อ้างข้อความนี้
Bookmarks