เอว์ กิจฺฉาภโต โปโส ปิตุ อปริจารโก
ปิตริ มิจฺฉา จริตฺวาน นิรย์ โส อุปปชฺชติ.


ผู้ที่(มารดา) บิดาเลี้ยงมาโดยยากอย่างนี้ ไม่บำรุง(มารดา) บิดา ประพฤติผิดใน(มารดา) บิดา ย่อมเข้าถึงนรก

( โสณ โพธิสตฺตติ) ขุ.ชา.สตฺตติ.๒๘/๖๖

ธรรมดาลูกๆ ทุกคนต้องอาศัยพ่อแม่เป็นผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูให้เติบโต ในระยะแรก พ่อแม่ต้องอดตาหลับขับตานอน เพื่อให้ลูกๆของตนเจริญเติบโตเป็นคนแข็งแรง การให้กำเนิดและการเลี้ยงดูลูก จึงเป็นงานยากในพระพุทธศาสนาจึงยกย่องพ่อแม่ว่าเป็นบุพการี คือ บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน การทำอุปการะก่อนของพ่อแม่เป็นการทำโดยไม่ต้องการผลตอบแทนจากลูกๆเลย บุคคลเช่นพ่อแม่จึงหาได้ยากในโลกนี้ เพราะส่วนใหญ่แล้วคนจะช่วยเหลือใคร ย่อมหวังสิ่งตอบแทนทั้งสิ้น แต่พ่อแม่ไม่หวังสิ่งตอบแทนจากลูก เหตุนั้นท่านจึงยกย่องว่า พ่อแม่เป็นพรหมของลูก เป็นเทวดาของลูก เป็นครูคนแรกของลูกและเป็นพระอรหันต์ของลูก ใครก็ตามที่ไม่เห็นบุญคุณของพ่อแม่ ไม่แสดงความกตัญญูกตเวทีต่อท่าน และยังประพฤติตัวให้ท่านเดือดร้อน หรือกล่าวถ้อยคำหยาบคายและทำร้ายพ่อแม่ของตนเอง บุคคลเช่นนี้ย่อมไม่อาจจะพบความเจริญในโลกนี้เลย เมื่อตายไปแล้วก็เข้าถึงทุคติ คือเกิดในอบายภูมิ เช่น นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์ดิรัจฉานอย่างแน่นอน ฉะนั้น ในพระพุทธศาสนาท่านจึงสอนให้ลูกเอาใจใส่บำรุงเลี้ยงพ่อแม่ของตนให้เป็นสุข