ฤดูฝน..คนไร้คู่..

[พลายแก้ว]

วันปีเดือนเคลื่อนย้าย กลายเข้าสู่ฤดูฝน
ความฮ้อนฮนค่อยผ่อนคลาย ยามเมื่อสายพิรุณร่วง
นาท่งหลวงที่เคยแห้ง แตกระแหงแล้วผัดซุ่ม
หม่องที่คุ่มบ่อนค้อย บวกหนองน้อยน้ำเอ่อนอง
ข้างฝั่งหนองพ่องริมห้วย ผักผีพวยกำลังป่ง
หญ้ากะส่งยอดดั้ว เขียวอั้วทั่วท่งนา
มวลพฤกษานานาชาติ เดียรดาษเริ่มแตกหน่อ
เขียวละอออั้วอ้ม ภิรมย์รื่นซื่นขจี
เสียงจู๋จี๋แจ๊กๆจ๊อก นกกระจอกคุยกัน
ประสาอันสกุณา กำลังหาฮังซ้น
ฤดูฝนสิฮำย้อย เลือกหม่องงอยหาฮังอยู่
เข้าซ้อนคู่ฮ้องเจื้อยแจ้ว แนมเห็นแล้วลักอิจฉา
ต่างแท่นอ..สกุณาชาติส่ำนี้ กะยังมีแฟนฮ่วม
ยังมีคู่คอยร่วม ฮ่วมสร้างทางฝัน
คารมมันเพียงจ๊อกแจ๊ก ซ่างผิดแผกแตกต่าง
บาดข่อยเว้าตั้งหลายอย่าง ว่าฮักนางกะเว้าแล้ว
ว่าคิดฮอดกะเว้าแล้ว กะยังแห้ว..ไร้คู่เคียง...แท้น้อ..

[ทิดจ่อย]

สายฝนจุมพิตพื้นธรณีหอมไอกลิ่น
ผืนแผ่นดินใหญ่กว้างสุขล้ำถิ่นอีสาน
แล้งมานานหลายเดือนเถิงหว่างคราวคิมหันต์สิ้น
สกุณาห่าวพืชพันธุ์เขียวชะอุ่ม ซุมแมกไม้เขียวดั้วป่งไบ
แต่ว่าใจชายนั้นยังกระสันไข้ป่วย
หวนหวยใจบ่อชื่นห่าวคอยแล้วกะเหล่าดาย
อยู่บ่อนใด๋คู่ครองอ้ายนอนเดียวดายหลายปีผ่าน
ทรมานแห้งแล้งจนสิเฒ่าแก่ตาย
ไทยคุ้มเหนือคุ้มใต้แต่งงานไปแล้วหลายคู่
อดสูใจแท้ๆ เป็นได้แค่แขกรับเชิญ

บ่าวก๋าคามเอ้ย

[เซียนเมา]

อยู่เดียวเปลี่ยวกาย แสนสบายแต่ไม่สนุก
อยู่สองครองทุกข์ แสนสนุกแต่ไม่สบาย

เฮ็ดจั่งได๋ผุข้าจั่งสิมีคู่นำเขา อิอิอิ

[วัฒนชัย หาริโร]

ทางน้องกะได้ความเหงาเป้นคู่ละอ้าย

[สายลม]

อดเอาเด้อจ้า ใหญ่แล้ววววว

[ทิดจ่อย]

เถิงสิฮู้ว่านรกมีจริง แต่กะยังอยากฮู้ว่านรกเป็นจั่งใด๋
แม่นบ่อครับบ่าวเมืองร้อยเกาะ บ่าววัฒน์ อิ อิ อิ

[bnserver]

อ้ายคิดฮอดน้องมื้อนี้เหลือใจถี่บ่เห็นหน้า
บาดว่านางกลับมาซิฮักอ้ายคือเก่าบ่น้อ
บาดว่าคึดฮอดพ้อ อยากได้น้องมาเคียงกาย
เพราะกายอ้ายเดียวดายรอเพียงเจ้ามาเคียงคู่
หากว่าน้องฮับฮูให้น้องฟ้าวคืนอ้วยหลัง
อย่าทิ้งพี่..ไว้ลำพังให้โศกเศร้าโสกา
ให้ฟ้าวคืนกลับมาหาอ้ายถอน้อ...นาง

[หญ้านาง]

ฟังเสียงฝนเสียงฟ้า
เสียงนกกาผัดมาฮ่ำ
จ่มพ่ำๆคึดฮอดหล่า
พอปานฟ้าลั่นแลง
เสียงแจนแวนนกจิบเอิ้น
สังสะเทินฤดุใหม่
เสียงแฮกไถนากว้าง
พี่ชายง่วงป่วงหา
จักว่าตั๋วหือว่าเล่น
จักว่าเป็นหือว่าบ่
ฝากแต่ควมพ้อว้อ
คึดฮอดเจ้ายุซุยาม ...... พะนะ อิอิ