ย้อนประวัติศาสตร์เกี่ยวกับชนชาติและศาสนา
กล่าวถึง ชาติอารยัน หรือนักประวัติศาสตร์เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า อริยกะ
มีภูมิลำเนาอยู่ในที่ลุ่มใก้ลปากน้ำ โวลกา(Volga) เหนือทะเลสาบคัสเปียน
รอบทะเลสาบคัสเปียน ตอนเหนือคือรัสเซีย
ทางตะวันออกคือคาซัคสถาน
ตอนใต้คืออิหร่าน
ใครมีแผนที่เปิดแผนที่ดูนะคะ เห็นเหมือนข้าพเจ้าหรือเปล่า แม่น้ำโวลกาตอนนี้อยู่ในประเทศรัสเซีย...
ชาติอารยันเมื่อยังรวมอยู่เป็นพวกเดียวกัน
เคยมีขนบธรรมเนียม ประเพณีและลัทธิมาแล้ว
ครั้นกาลล่วงมาในราว 4000 ปีก่อน
ใด้เริ่มอพยพ จากถิ่นเดิม แยกออกเป็นก็เป็นเหล่า
ไปอยู่ในดินแดนต่างกัน...
พวกหนึ่งแยกไปทางตะวันตก แปรไปเป็นชาติฝรั่งต่างๆ
กลุ่มนี้นักประัวัติศาสตร์เรียกว่า อินโดยุโรเปียน...
อีกพวกหนึ่งในราว 3500 ก่อน ไปตั้งแถวตุรกีสถานตะวันตก
และเมื่อย้ายจากตุรกีสถานลงมาทางตอนใต้แล้ว
ใด้แยกออกเป็นสองก๊ก
ก๊กหนึ่งไปเป็นชาติอิหร่าน
ก๊กหนึ่งเข้ามาถึงอินเดียและทำสงครามกับชนพื้นเมืองของอินเดีย...
ชาวอารยันมีแนวคิดเรื่องพระเจ้าสร้างโลกมานานแล้ว
น่าสังเกตุว่าชนกลุ่มนี้มักยึดติดประเพณีและความเชื่อทางศาสนาเป็นที่ตั้ง
ไม่ว่าจะอพยพไปอยู่ที่ไหน ก็ไม่สามารถเข้ากับคนท้องถิ่น ในประเทศนั้นๆใด้
ไม่เอาใคร ไม่คิดปรับตัวเข้าหาใคร
แต่อยากให้ผู้อื่นปรับตัวเข้าตนเอง...
คิดว่าตนเองเป็นชนชาติที่ประเสริฐที่สุดในโลก
สิ่งเหล่านี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่ก่อให้เกิดสงคราม
ของมนุษย์ระหว่างชนชาติต่างๆ ตั้งแต่โบราณนานมาแล้ว...
วิถีชีวิต ทัศนะคติในการใช้ชีวิต
ประวัติศาตสร์การอพยพและการทำสงครามกับชนชาติต่างๆ
ล้วนมีการบันทึกลงบนคำภีร์ในรูปแบบของศาสนาโบราณ
ดูโคลงเรื่องหลักๆแล้วก็ไม่ต่างกัน
เพราะคนกลุ่มต่างๆเหล่านี้ ล้านเคยมีความสัมพันธ์กัน
เเละเคยใช้ขนบธรรมเนียมประเพณี หรือความเชื่อเดียวกันมาก่อน
ต่อมาเมื่อแยกกันออกไป ภาษา
แนวทางปฏิบัติก็มีรายละเอียดแตกต่างกันไปบ้างเล็กน้อย...
พระพุทธเจ้าก็เป็นชาวอารยัน และก็ทรงทราบเรื่องราวเหล่านี้ดี
ทรงทราบทิฐิหรือทัศนะของคนกลุ่มต่างๆ แต่ครั้งโบราณมาเป็นอย่างดี...
พุทธเจ้าทรงสอนเรื่องทิฐิใว้ก็บ่อยเช่น สัมมาทิฐิ เป็นอย่างไร...
มิจฉาทิฏฐิ เป็นอย่างไร ...
สัมมาทิฐิ ความเห็นที่ถูกต้อง
เป็นข้อหนึ่งในอริยมรรค มีองค์ 8 และมีความสำคัญมาก
เพราะถ้าเริ่มต้นด้วยความเห็นผิด สิ่งที่ตามมาก็ผิดด้วย
สัมมาทิฏฐิ คือ ปัญญาเห็นชอบ หมายถึงเห็นถูกตามความเป็นจริงด้วยปัญญา
ถามว่า ถ้าใช้แต่ความเชื่ออย่างเดียว เราจะรู้ใด้อย่างไรอะไรถูกหรือผิด...
ทำให้นึกถึงบางประโยคที่เคยอ่านเจอในหนังสือไอน์สไตน์เล่มหนึ่ง...
"การค้นหาว่าจักรวาลทำงานอย่างไร ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือถามคำถามอย่างถูกต้องกับตัวเอง คิดเรื่องนี้ให้หนักและคิดอย่างมีเหตุผล..."
"ทุกสิ่งในจักรวาลนี้ง่ายมากๆ ถ้ามันดูเหมือนยุ่งยากอยู่บ้าง นั่นเป็นเพราะเราคิดไม่ตรงจุดเท่านั้น.."
ถ้าเราจะเฝ้าถามหา "ผู้สร้าง" เหมือนกับเด็กกำพร้า ที่เฝ้าถามหาพ่อแม่ของตน
และ ถ้าเราจะไม่มีโอกาสใด้เห็นหน้าพ่อแม่ที่แท้จริงของเราอีก
นั้นก็หมายความว่า เราจะไม่มีโอกาสใด้รู้เลยว่าเราเกิดขึ้นมาใด้อย่างไรอย่างนั้นหรือ?
เรามองหาผู้สร้างที่อยู่นอกตัว
รอแต่คำตอบที่มาจากภายนอก
ลืมไปว่า เราก็เป็นส่วนหนึ่งของผู้สร้าง
ผู้สร้างก็เป็นส่วนหนึ่งของเรา
ทั้งสสารและพลังงาน ทั้งเลือดเนื้อและกระบวนการสร้าง
ก็รวมอยู่ในตัวเราทั้งหมด...
ถามว่าใครสร้าง จะตอบว่านาย ก. นาย ข. ที่ใหนสร้างก็ใด้
แต่ถามว่า..สร้างอย่างไร?
น่าสนใจมากกว่า
เพราะมันเป็นเรื่องของกระบวนการสร้าง
การรู้กระบานการสร้าง รู้ที่มาไป รู้วิธีการ
รู้เหตุและปัจจัยในการสร้าง
จะทำให้เราใด้ความรู้เเละใด้ปัญญา มากกว่ารู้ว่า "ใคร" ...
ถ้ายังวกวนอยู่แต่กับคำว่า "ใคร" "ผู้ใด" ระวังภาษาจะมันหลอกเอานะคะ...
เราเป็นผู้ใช้ภาษา อย่าให้ภาษามันหลอกใช้เรา...
กระบวนการทางธรรมชาติ มันไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะใช้สรรพนามเรียกมันว่ายังไง
เราใช้ชื่อเรียก ใช้ภาษา เป็นสัญลักษณ์ในการเรียนรู้ธรรมชาติ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks