ผมกะเริ่มแล้วครับ มีบ้านสวนแล้ว มีบ่อปลาแล้ว มีนาแล้ว ยังแต่ไฟฟ้าเป็นของตัวเอง แต่กะมีความสุขครับ ไก่เฝ้าบ้านสวนหั้ย ยามอยากกะเอาปลาอยู่บ่อขึ้นมากิน โอ้ยมีความสุขครับ รอแต่วันตกงาน ฮ่าๆๆๆๆ
ผมกะเริ่มแล้วครับ มีบ้านสวนแล้ว มีบ่อปลาแล้ว มีนาแล้ว ยังแต่ไฟฟ้าเป็นของตัวเอง แต่กะมีความสุขครับ ไก่เฝ้าบ้านสวนหั้ย ยามอยากกะเอาปลาอยู่บ่อขึ้นมากิน โอ้ยมีความสุขครับ รอแต่วันตกงาน ฮ่าๆๆๆๆ
ความคิดนี้มีมาตะโดนแล้วครับอาวอ้วน แต่ว่าบ่รู้คือกันว่ามันสิเป็นไปได้ซำได๋ ถ้าอาวเอดได้อิหลีกะดีใจนำเด้อครับวิถีชาวบ้านวิถีพอเพียง ผมว่ามันน่าจะเป็นความสุขที่หาที่เปรียบบ่ได้อีกแล้วครับ
บ่ต้องแก่งแย่ง..ชิงดีชิงเด่น..ตื่นเช้ามากะหุงข้าวนึ่งข้าวเก็บผักตำนินลวกกินกับแจ่วบองกะแล้วครับ...นี่ล่ะครับชีวิตที่อยากเป็น แต่ในโลกความเป็นจริงตอนนี้มันเอดยากคักครับ..
คิดไว้คือกั๋นครับ มีบ้านสวนสักหลัง นาสักทุ่งน้อยๆพร้อมอาหารหลากหลายที่ผลิตขึ้นเอง
อืม...คงสิบ่ไกลเกินจริงเพราะลงมือทำไปแล้วบางส่วน ถ้าสิบ่ถึงฝันกะยังดีที่ได้ทำอย่างใจฝัน
ว่างเมื่อไหร่ ไปเยี่ยมกันบ้าง ที่สวนพิณพลอยครับอาวอ้วน
อยากมีชีวิตแบบนี้คือกันครับ บ่ต้องวุ่นวายกับไผ ไม่ต้องแข่งขันกับใคร
ขอบคุณอาวอ้วนหลายๆเด้อครับ
อาวอ้วนจ๋า ป้าฟังมานี้มีแต่ทางบวกเลยจ้า ดีทุกอย่างที่เว้ามาแต่มาฟังคนเถ่าเว้าเบิ่งก่อนนา ป้าสิว่าจั่งซี้ ที่ดินบ้านสวนอันสงบเงียบของเจ้ามันต้องยุนอกเมืองแม่นบ่อ การคมนาคมสิสะดวกซ่ำได๋ การรักษาพยาบาลคนเถ่าไผสิเบิ่งเจ้า เจ็บป่วยฉุกเฉินเคลื่อนย้ายได้ไวส่ำได๋ ฮอดตอนนั้นเจ้ากะสิมีลูกมีหลานที่เป็นตาฮักๆๆๆ เจ้ากะสิอยากยุใกล้เพิ่น หึเอาเพิ่นไปยุนำ มันสิสะดวกบ่อ บ้านสวนเจ้ายุในเขตดินถล่มบ่อ ยุในเขตแผ่นดินไหวบ่อ รึยุเขตสึนามิ โอยยยยย ยากเติบยุ หาคอนโดน้อยๆยุคือป้าเนี่ยง่ายที่สุด แต่ว่าเฮากะต้อง ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึงเนาะจ้า
หลาน อาวอ้านเอ้ย นี่แหละจ้า คือ ความฝัน ของ ป้าใบอกี่ปี ข้างหน้า เว้าขึ้นมา อยากกลับไปซะเดี๋ยวนี่เลย เห็นภาพธรรมชาติ แล้ว เป็นตา มีความสุข ในชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุขในชนบท ถูกใจป้ามากๆเลยจ้า ฝันสิเป็นจริง แน่ๆถ้าเฮา ตื่นขึ้น
คิดจั่งซี่คือกันล่ะอาวอ้วนเอ๊ยยยยยถ่าตะมื่อตะเว็นท่อนั่นล่ะ
ตอนนี้กะได้แต่กลับไปเฮ็ดไว้เป็นช่วงๆตามที่สิมีเวลาหยุดงานได้ละครับอาวผมกะดาย
สักวันสิกลับคืนคอน คืนดอนบ้านเฮาพุ้นล่ะครับบ่อยู่ดอกในเมืองนี้เพราะว่าผมมักชีวิตแบบเรียบง่ายครับ
หล่อคืออ้าย กินข้าวบายกบตั๋วะหล่า
อยู่ไหนไหน ก้อไม่สุขใจเท่าอยู่บ้านเราครับ อาวอ้วนกระผมเีคยไปใช้ชีวิตที่กทม
มาเป็นสิบปี แต่ก้อไม่ได้ดีเท่าที่ควรครับ พอกลับมาอยู่บ้านเกิดของเราเอง รู้สึกสบาย
ไปอย่างครับ ที่สำมะคัญ อากาศแถวชนบททุกๆที่ดีมากๆครับ
เป็นกำลังใจให้ครับผมฮิ้ววววววววว:1-
Bookmarks