-
เส้นทาง...ที่อ่อนล้า
เส้นทาง...ที่อ่อนล้า
เมื่อเริ่มหัดบิน แรกครั้งวันวาน
มองชีวิตหวาน วันนั้นสดใส
ไม่มีพันธนา อิสระแห่งใจ
อยากเย็นอย่างไร ใจยังสู้ไม่เคยหวั่น
มาวันนี้แล้ว เจ้านกน้อยไหว
สะท้านในใจ หมดแรงจะหวัง
พานพบเรื่องราว ไร้ซึ่งพลัง
เมื่อความสิ้นหวัง มาเยือนจิตใจ
นกน้อยเจ้าเอย ก่อนเคยมีความหวัง
จะข้ามฟ้าด้วยพลัง สองปีกแนบกาย
พอปีกกล้าล้อลม แต่หมดพลังแม้แต่ไซร้
สองปีกลู่อ่อนไป ในฤทัยมีแต่เศร้าตรม
มองที่ขอบฟ้า เมฆาสดใส
อยากจะบินข้ามไป แต่จิตใจขื่นขม
เพราะรักทำให้ เกิดทุกข์ระทม
ปีกล้าอ่อนลง ทางฝันมืดลับลา
เมื่อเริ่มหัดบิน แรกครั้งวันวาน
มองชีวิตหวาน วันนั้นเริงร่า
อยากหวนกลับไป เส้นทางผ่านมา
แต่ยากหนักหนา ไร้จิตพลัง
[radio]http://www.file2go.com/mrun.php?me=361s3[/radio]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 29-05-2010 at 07:57.
-
เมื่อยคักเนาะครับชีวิตเกิดเป็นคนนิ บางเทื่อกะท้อกะเบิดหวังยุเด้ครับ
จักแมนหยังต่อหยังแน่ยากคัก เมื่อยพออยากเซาหยุดยุซื่อๆเลยนี่แมะ
-
เหนื่อยก็พัก ล้าก็เอนกายลงนอนหลับตาลง......ทิ้งทุกอย่างออกไปก่อนน้อง..เอนกายเอนใจไว้กับตัวเองแล้วค่อยเดินทางต่อ เส้นทางอีกยาวไกล มันเหมือน นกมองไม่เห็นฟ้า ปลามองไม่เห็นน้ำนั้นละน้อง.....คนเก่งกำลังใจดีอยู่แล้ว....
-
มักกระทู้นี่เด้เนาะจ้า...
มันคือมาตรงกับชีวิตเจ้าของสุมื่อนี่แท้....
เส้นทาง...ที่อ่อนล้า
-
ความรักเอยลอยลมไปแห่งไหน
รู้หรือไม่ใจข้าแสนอ่อนล้า
ความรักทำเหมือนมีชีวิตชีวา
ในพริบตาก็พารักลอยไป
ยามราตรีเงียบเหงาใจแสนเศร้า
นกน้อยน้อยอย่างเราจะไปไหน
ได้แต่นั่งเหงาเหงาเศร้าอาลัย
อยากจะให้วันใสกลับคืนมา
บอกจันทราบอกท้องฟ้าว่าข้าเหงา
ขับลำเนาคนเดียวเปลี่ยวหนักหนา
กระซิบสั่งสายลมให้พัดพา
รักของข้าพาไปจากใจนาง
ไม่อยากมีความรักมีความฝัน
ด้วยเคยมั่นคงใจในรักหวาน
แต่เวลาผ่านไปกับวันหวาน
เหลือเพียงผ่านความเหงาเศร้าหัวใจ
หัวใจที่อ่อนล้าหมดกำลัง
หมดใจฝันไม่กล้าเดินไปทางไหน
กลัวแสนกลัวโลกนี้ทำร้ายใจ
คนใจร้ายทำลายหัวใจนาง
-
นกน้อยเจ้าเอย ก่อนเคยมีความหวัง
จะข้ามฟ้าด้วยพลัง สองปีกแนบกาย
พอปีกกล้าล้อลม แต่หมดพลังแม้แต่ไซร้
สองปีกลู่อ่อนไป ในฤทัยมีแต่เศร้าตรม
นกน้อยเจ้าเอย ก่อนเคยมีความหวัง
จะข้ามฟ้าด้วยพลัง สองปีกแนบกาย
พอปีกกล้าล้อลม แต่หมดพลังแม้แต่ไซร้
สองปีกลู่อ่อนไป ในฤทัยมีแต่เศร้าตรม
มองที่ขอบฟ้า เมฆาสดใส
อยากจะบินข้ามไป แต่จิตใจขื่นขม
เพราะรักทำให้ เกิดทุกข์ระทม
ปีกล้าอ่อนลง ทางฝันมืดลับลา
ช่างไปหาบทกลอนเศร้าๆซึ้งแบบนี้มาจากไหนหนอตรงเหลือเกิน มองไม่เห็นอะไรเลยใจแสนอ่อนหล้าหมดสิ้นกำลังใจอ่อนแรงแม้แต่จะประคองกายเดิน
หัวใจที่อ่อนล้าหมดกำลัง
หมดใจฝันไม่กล้าเดินไปทางไหน
กลัวแสนกลัวโลกนี้ทำร้ายใจ
คนใจร้ายทำลายหัวใจนาง
ชีวิตฉันขาดเธอไม่ได้โหดร้ายเหลือเกิน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สะใภ้อิสาน; 25-06-2010 at 08:03.
-
... น้องสาวเอ๋ยไม่ต่างเลยเรื่องความเศร้า
พี่บ่าวก็เหงาไม่แตกต่างแต่อย่างใด
โลกกลมนี้มองด้านดีคงยังมีสิ่งดีให้
โปรดอย่าเสียกำลังใจในวันวานที่ผ่านมา ...
-
เห็นรูปนกบินข้างบนแล้วนึกถึงเพลงนี้เนาะเล็ก หากฉันบิน บินไปได้ดั่งนก ฉันคงบิน บินไปในนภา หากฉันบิน บินไปในฟากฟ้า ฉันคงมองลงมาบนพื้นดิน
-
-
จะอย่างไรก้ตามตราบที่ยังมีแรงมาเว่าจา มาระบายออกบ้าง นั่นละที่เรียกว่าเรามีความเข้มแข็งบ่ได้หมดแรงเลย ถ้าบ่ทำหยังนั่งหายใจทิ้งเฉยๆๆไปวันๆๆนะ ถึงจะเรียกได้ว่าหมดอาลัยตายอยากบ่มีแรงในชีวิตนี้ ขอเพียงแต่ยังมีแรงออกมาทำสิ่งต่างๆๆไม่ว่าจะเพื่ออะไร นั่นกะเรียกได้ว่าเรามีพลังเหลือล้นที่จะเดินต่อไปจนวาระสุดท้ายอย่างทรนง จงภูมิใจในตนเองที่สามารถเดินผ่านสิ่งดีและเลวร้ายต่างๆมาๆได้จนถึงวันนี้ที่ยังมีลมหายใจอยุ่ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนเด้อจ้า
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
อ้างข้อความนี้
