บนบาทวิถี
บาทวิถี ที่เดิน เพลิดเพลินผ่าน
ช้าเนิ่นนาน วนเวียน วกวนหลือ
แต่ละย่าง ก้าวผ่าน ล้วนแต่เจือ
ความคลุมเครือ ยาพิษ หรือน้ำใจ
บนเส้นทาง เร่าร้อน ร้าวรอนร้าง
แสนอ้างว้าง ว้าเหว่ เวิ้งใจหาย
มองข้างหน้า ไร้รัก ให้เวิ้งใจ
หนาวข้างใน อกช้ำ ระกำอก
บาทวิถี ที่ย่ำ เหมือนมายา
ไร้เวทนา ไร้น้ำใจ ว่ายวนวก
สุดแสนช้ำ ระกำใจ ให้ตระหนก
เรื่องราววก ตกอยู่ใน ห้วงบ่วงกรรม
*********************
เมื่อเราเดินไปบนบาทวิถี
สิ่งที่เราได้รับก็คือการมีเสรีทางจิตใจ
มันเป็นอิสรภาพที่ได้มาง่ายๆ
ในชีวิตนี้อิสระมีค่ามาก
จะมีกี่ครั้งกันนะ ที่เรามีความรู้สึกว่า
อิสระเป็นของที่หามาได้ด้วยตนเอง
เรามองไปข้างหน้า บนเส้นทางของบาทวิถี
เพียงเราก้าวผ่านไป เราก็รับรู้รสชาติของเสรี
คนที่รีบเร่งกับเวลา กับการเดินทาง บนยวดยาน
ไม่มีทางได้รับรู้ว่า ความสุขอยู่ที่จิตใจ
เมื่อเราก้าวไปบนบาทวิถี
ปล่อยความคิด ยิ้มให้กับทุกที่ที่ผ่านไป
สิ่งที่เราได้รับคือความสุข รอยยิ้มของผู้คนที่ผ่าน
รอยยิ้มที่คนบนยวดยานที่แสนแพงไม่อาจพบ
ความคิดที่แสนบรรเจิดบนเส้นทางของบาทวิถี
มันเป็นความสุขอย่างประหลาด
ความสุขกับเสรีภาพของจิตใจ
บนบาทวิถีแห่งนี้ หรือแห่งไหน
ไม่มีใครมาแย่งความสุขของเราได้เลย
ช่างอิสระและมีเสรี เสียเหลือเกิน
เราก้าวผ่านอะไรต่ออะไรมามากมาย
แต่เราก็พบว่าความสุขของเรามีรอบกาย
เพียงเราเดินไปบนบาทวิถี
ศึกษาเรื่องราวและผู้คนมากมาย
อาจเข้าร้านใดร้านหนึ่ง
สั่งกาแฟแก้วหนึ่ง แล้วอ้อยสร้อยอยู่ตรงนั้น
ก็ตรงที่เราได้รับฟังเรื่องราวจากร้านกาแฟเล็กๆ
เรารับรู้เลยว่า ความทุกข์ของเราที่เคยมี
ไม่เท่ากับความทุกข์ของคนอื่นที่ได้พบ
เราเคยคิดว่า ความทุกข์ของเรายิ่งใหญ่นัก
แต่บนบาทวิถี เราพบว่า ความทุกข์ของเรา
เป็นเพียงสิ่งที่เรียกว่าจิ๊บจ้อยเสียเหลือเกิน
แล้วเราก็มีความสุขขึ้นมาโดยฉับพลัน
ความสุขที่หาซื้อไม่ได้ คือความเสรีทางความคิดของเราเอง
ขอบคุณบาทวิถีที่เราได้เดินไป พร้อมผู้คนอีกหลายคน
เราได้รับสิ่งที่ดีมาก จากบาทวิถี คือ การได้ศึกษาชีวิตของผู้คน
อีกหลายร้อยคนทีเดียว สูงสุดก็คือรสชาติของอิสรเสรีภาพ
[radio]http://www.file2go.com/mrun.php?me=11335s1[/radio]
Bookmarks