กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: แล้วเราก็เข้าใจกัน

Threaded View

คำตอบที่แล้วมา คำตอบที่แล้วมา   คำตอบถัดไป คำตอบถัดไป
  1. #1
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    แล้วเราก็เข้าใจกัน

    แล้วเราก็เข้าใจกัน



    เราสองคนทะเลาะกันลั่น
    อ้างเหตุผลสนั่นลั่นเสียงดัง
    แล้วเราสองคนก็อ้างอันนั้น
    ทะเลาะกันดังลั่นทั้งไม่มีอะไร



    ระหว่างที่เราเถียงกันห้ำหั่น
    นัยน์ตาเรานั้นต่างพราวไสว
    รอยยิ้มแย้มพราวเสียงเคล้าใจ
    ร้อยมาลัยเว้าวอนเสียงอึงมี่




    แล้วก็เราเถียงกันงอนกันไป
    แล้วในใจก็พราวไสวสุขฤดี
    เหตุผลของเรา ณ ที่นี้
    คือรักที่ล้นฤดีผ่านกาลเวลา



    แล้วก็เราต่างเข้าใจกัน
    ด้วยรอยยิ้มสนั่นรื่นเริงร่า
    ทุกทุกเหตุทุกทุกผลที่ตามมา
    คือสายตาที่เปี่ยมด้วยรัก



    ************************************




    วันนี้เป็นวันที่ข้าพเจ้าปลื้มมาก
    ปลื้มที่เด็กนักเรียนของข้าพเจ้ารู้จักการวิจารณ์เป็น
    และไม่ใช่การเถียง แต่เป็นการแลกเปลี่ยนทัศนะซึ่งกัน


    มันปลื้มมากมายในวันนี้
    วันที่มีประสบการณ์ที่แสนดี ประสบการณ์ที่วิเศษมาก
    เพราะอะไรหรือ ก็เพราะว่า


    ในตอนชั่วโมงสอนตอนเช้า
    นักเรียนเอาโจทย์คณิตศาสตร์ที่ข้าพเจ้าให้เป็นแบบฝึกหัด
    นักเรียนเข้ามาบอกว่า อาจารย์ครับ ผมว่าโจทย์ที่อาจารย์ให้ผิดครับ


    ข้าพเจ้าถามว่าผิดตรงไหนหรือ
    เขาบอกว่า เขาแก้ปัญหาอยู่สองวันสำหรับโจทย์ข้อนี้
    เอาไปถามเพื่อนที่โรงเรียนอื่นก็แล้ว
    พาเพื่อนทำก็แล้ว แต่มันติดตรงจะตอบมันหาคำตอบไม่ได้


    ข้าพเจ้าให้เขาอภิปรายหน้าห้อง ให้เพื่อนร่วมห้องพิจารณ์


    ปรากฏว่า เขาพากันถกเถียงกัน ถึงที่มาที่ไป
    ข้าพเจ้ารู้ว่าเขาผิดตรงไหน แต่ยังไม่พูด


    เขาวิจารณ์ว่าอาจารย์แกล้ง เอาโจทย์ผิดๆ มาให้ทำใช่ไหมครับ


    ข้าพเจ้ายิ้ม ยินดีมาก
    และบอกว่า สิ่งที่นักเรียนทำโจทย์
    นักเรียนเอาอะไรมาอ้าง ในการทำโจทย์
    เป็นประสบการณ์จากที่ใด มีบทนิยามอ้างอิงไหม


    เขาบอกว่าเขาคิดขึ้นเอง ไม่ได้เอาอะไรมาอ้างอิง
    เอาประสบการณ์ของเขามา


    ข้าพเจ้าให้เขาไปค้นมาใหม่ ถึงบทนิยามเรื่องที่โจทย์จำเป็นต้องใช้
    ประสบการณ์เดิมที่เคยมี เอามาทั้งหมด


    แล้วเราก็มาตั้งกองพิจารณ์กันอีก
    แล้วเขาหมายถึงนักเรียนก็พบว่า เขาเข้าใจผิดในเรื่องนี้มาก


    โจทย์ของอาจารย์ที่ให้แก้ปัญหาได้แล้ว
    ข้าพเจ้าเลยร่วมกันวิพากษ์ด้วย
    และร่วมกันแก้ปัญหาด้วย


    อะไรไม่สำคัญเท่ากับการยอมรับเหตุผลซึ่งกันและกัน
    เราอยู่กันแบบที่ปรึกษา เราร่วมกันแก้ปัญหา
    และเราก็พบว่า ระหว่างการแก้ปัญหานั้น
    สายใยบางบาง ของเราได้ร้อยเกลียวกันถักร้อยเยื่อใยไมตรี
    ระหว่างครูและนักเรียน


    คงไม่ต้องหวั่นไหวอีกต่อไป ไม่ว่าสังคมจะเป็นเช่นไร
    เพราะเราได้สร้างเขาให้รู้จักการยอมรับซึ่งกันและกัน
    และยอมรับความจริงของกันและกัน


    มีสุขมากนะคะ กับการสร้างคนให้เป็นคนดีของสังคม
    สร้างคนรุ่นใหม่ให้เป็นพลังที่ดีของประเทศชาติ


    วันนี้เป็นวันที่มีความสุขมากมายค่ะ




    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 14-06-2010 at 12:31.
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •