น้องสาวเอย...วันเดือนปีหลายเดือนคอย บ่เห็นฮอยเจ้าคืนถิ่น
ฝนหลั่งรินหลายเทื่อได้ บ่เห็นเจ้านั้นอ่วยมา
จากสาวนาได้ลาบ้าน ไกลเฮือนซานบ่โค้งต่าว
บอกบ่คราวสิอ่วยบ้าน เป็นหยังเจ้าบ่จื่อคำ
อ้ายยังจำสัญญามั่น สิฮักกันให้มั่นแก่น
คำว่าแฟนสิจื่อไว้ ในใจนี้บ่ไล่ลืม
ยามได๋ฟ้ามืดครึ้ม อ้ายนั้งซึมน้ำตาหลั่ง
คึดความหลังแต่ว่าไว้ หัวใจอ้ายแฮ่งทุกข์แฮง
ผ่านจากฝนจนว่าแล้ง เจ้าแก้มแดงเฮ็ดหยังอยุ่
สิคืนมาอ่วยบ้าน เฮาบ้างแหน่บ่น้อ...คนงามเอย
หากยังฮักกันอยู่กะคืนเมือบ้านหาเขาบ้างแหน่เด้อผุสาวที่มาไกลบ้านกะดาย
คนคอยทางนะมันทรมานแท้เด้อ
Bookmarks